สวัสดีครับ ช่วงหลังมานี้ผมเริ่มสังเกตตัวเองว่า ไม่ได้อยากได้อะไรมากเหมือนเมื่อก่อนแล้วครับ
ตอนเรียนก็อยากรีบทำงาน ตอนทำงานก็อยากมีเงินเยอะ ๆ พอได้เงินมากขึ้น
ก็อยากมีเวลา พอมีเวลา…กลับรู้สึกว่าสิ่งที่หายไปคือ “ความสงบในใจ”
ทุกวันนี้พอกลับบ้านได้อาบน้ำ อาหารง่าย ๆ จานหนึ่ง เปิดเพลงเบา ๆ แล้วนั่งเฉย ๆ นี่แหละคือช่วงเวลาที่ดีที่สุดของวัน
บางวันไม่ได้คุยกับใครมาก แต่อยู่กับตัวเองได้โดยไม่รู้สึกเหงา มันคือความสุขที่แปลกดี
อาจเพราะโตขึ้น เลยเริ่มเข้าใจว่า ความสุขไม่ต้องดัง ไม่ต้องมีใครเห็น
แค่ได้อยู่ในที่ที่เรารู้สึกปลอดภัย และไม่ต้องพยายามเป็นคนอื่น…เท่านั้นก็พอแล้วครับ
บางที…ความสุขของผู้ชายคนหนึ่ง อาจแค่ได้กลับบ้านในวันที่เหนื่อย
ตอนเรียนก็อยากรีบทำงาน ตอนทำงานก็อยากมีเงินเยอะ ๆ พอได้เงินมากขึ้น
ก็อยากมีเวลา พอมีเวลา…กลับรู้สึกว่าสิ่งที่หายไปคือ “ความสงบในใจ”
ทุกวันนี้พอกลับบ้านได้อาบน้ำ อาหารง่าย ๆ จานหนึ่ง เปิดเพลงเบา ๆ แล้วนั่งเฉย ๆ นี่แหละคือช่วงเวลาที่ดีที่สุดของวัน
บางวันไม่ได้คุยกับใครมาก แต่อยู่กับตัวเองได้โดยไม่รู้สึกเหงา มันคือความสุขที่แปลกดี
อาจเพราะโตขึ้น เลยเริ่มเข้าใจว่า ความสุขไม่ต้องดัง ไม่ต้องมีใครเห็น
แค่ได้อยู่ในที่ที่เรารู้สึกปลอดภัย และไม่ต้องพยายามเป็นคนอื่น…เท่านั้นก็พอแล้วครับ