เราทะเลาะกับพี่บ่อยๆ เพราะเราคิดว่ามันเห็นแก่ตัวค่ะ ก่อนหน้านี้เราซื้อบ้าน ซึ่งแม่บอกจะช่วยจ่าย แต่สุดท้ายเหมือนเราจ่ายคนเดียว
ทั้งค่าบ้าน น้ำไฟ ทั้งหมด ถ้าแม่มีบ้างก็ให้บ้าง 300 บ้าง 500 บ้าง แต่ก่อนหน้านี้พี่มาอยู่ก็พอมีช่วยบ้างเดือนละ2พัน แต่ตอนนี้มันมีแฟนเลยไปอยู่กับแฟน
เลยไม่ช่วยเลยสักบาท บางเดือนยังมาขอยืมอีก คือจะไม่อยู่แล้วไม่ให้เราก็ไม่ว่าอะไร นี่หอบเสื้อผ้ามาซักทุกอาทิตย์ บางทีขนของใช้ไปใช้ที่หอแฟนอีก
เรารู้สึกไม่พอใจ พูดให้แม่ฟัง เขาก็บอกก็ให้เวลามันหน่อย ช่วงนี้มันไม่มี ที่ไม่มีเพราะว่าไปอยู่กับแฟน ออกค่าหอให้แฟนนู้นี่นั้นให้ แต่ก็บอกไม่มีตัง
เราค่อนข้างหวงของ หวงสิ่งที่เราหามาเอง ชอบมาหยิบของไปโดนไม่ขอ พอถามก็มาโกหก เราไม่ชอบอย่างมาก ทั้งบ้านมีอยู่แค่3คน ไม่จะไปไหนได้ล่ะ
เราหงุดหงิดทุกครั้งที่มันกลับบ้าน ไม่อยากเห็นหน้า เจอหน้าบางทีก็ไม่คุยเลย พอจะมีความคิดหรืออะไรที่ทำให้เราปล่อยวางได้ไหมคะ เราไม่ชอบเป็นแบบนี้ มันทุกข์ที่ตัวเอง เราไม่ชอบให้ใครมาเอาเปรียบโดยเฉพาะคนในครอบครัว แต่เราก็ไม่ชอบนิสัยพี่เราด้วย แม่ก็ชอบให้ท้าย สงสารแต่พี่ ไม่สงสารเรา เราก็ทะเลาะกับแม่อีก อยากออกไปอยู่คนเดียว แต่บ้านนี่ก็เราซื้อเอง
มาระบายเรื่องพี่สาว และขอแนวคิดค่ะ
ทั้งค่าบ้าน น้ำไฟ ทั้งหมด ถ้าแม่มีบ้างก็ให้บ้าง 300 บ้าง 500 บ้าง แต่ก่อนหน้านี้พี่มาอยู่ก็พอมีช่วยบ้างเดือนละ2พัน แต่ตอนนี้มันมีแฟนเลยไปอยู่กับแฟน
เลยไม่ช่วยเลยสักบาท บางเดือนยังมาขอยืมอีก คือจะไม่อยู่แล้วไม่ให้เราก็ไม่ว่าอะไร นี่หอบเสื้อผ้ามาซักทุกอาทิตย์ บางทีขนของใช้ไปใช้ที่หอแฟนอีก
เรารู้สึกไม่พอใจ พูดให้แม่ฟัง เขาก็บอกก็ให้เวลามันหน่อย ช่วงนี้มันไม่มี ที่ไม่มีเพราะว่าไปอยู่กับแฟน ออกค่าหอให้แฟนนู้นี่นั้นให้ แต่ก็บอกไม่มีตัง
เราค่อนข้างหวงของ หวงสิ่งที่เราหามาเอง ชอบมาหยิบของไปโดนไม่ขอ พอถามก็มาโกหก เราไม่ชอบอย่างมาก ทั้งบ้านมีอยู่แค่3คน ไม่จะไปไหนได้ล่ะ
เราหงุดหงิดทุกครั้งที่มันกลับบ้าน ไม่อยากเห็นหน้า เจอหน้าบางทีก็ไม่คุยเลย พอจะมีความคิดหรืออะไรที่ทำให้เราปล่อยวางได้ไหมคะ เราไม่ชอบเป็นแบบนี้ มันทุกข์ที่ตัวเอง เราไม่ชอบให้ใครมาเอาเปรียบโดยเฉพาะคนในครอบครัว แต่เราก็ไม่ชอบนิสัยพี่เราด้วย แม่ก็ชอบให้ท้าย สงสารแต่พี่ ไม่สงสารเรา เราก็ทะเลาะกับแม่อีก อยากออกไปอยู่คนเดียว แต่บ้านนี่ก็เราซื้อเอง