คุยเล่นๆ เรื่องอาชีพนักการเมือง

ไม่เครียดนะ  พอดีนึก คุยเล่นๆได้บางมุม
การสมัครเป็นผู้แทนราษฎร  เป็นอาชีพอาสาสมัคร เป็นลูกจ้างชั่วคราว ไม่ใช่พนักงานประจำ 
ผมเทียบเหมือนการขายของ... การขายประกัน ก็แล้วกัน
เหมือนตรงที่ ตอนที่ไปหาเสียง  ไปเสนอขายสินค้า มันจับต้องไม่ได้ 

"สินค้าคือ คำสัญญา คือนโยบาย , คือมาขอสิทธิ์ เข้าไปใช้เงินกองกลางของประเทศ "

สูตรการขาย จะ sell คือต้องเสนอ
-ขายตัวเอง -ขายบริษัท -ขายเหตุผล -ขายอารมณ์ -ปิดการขาย  กับลูกค้า

คนจะซื้อ จะเลือก เขาก็จะดูว่า
-คุณเป็นใคร?  -คุณมาจากไหน? -คุณจะมาทำอะไร? -คุณทำแล้วฉันจะได้อะไร?

นำเสนอไป ลูกค้าเขาก็จะตัดสินใจเลือก ซื้อไม่ซื้อ  เลือกไม่เลือก

บางบริษัท ทำครบ เสนอจบทุกประเด็น ชัดเจน จะทำอะไร ลูกค้าไม่ต้องสงสัยถามต่อ  ตัดสินใจซื้อ

บางบริษัท เห็นผลงานเก่า เชื่อมั่นคำสัญญา รักษาสัญญาดี ใช้ดี คนก็ซื้อซ้ำ 

บางบริษัท อ้ำอึ้ง สินค้าไม่เคลียร์ ยังไม่รู้จะให้บริการอย่างไร แต่เสนอซะครอบคลุม  มาขายของ หรือมาคุยเล่น

บางบริษัท เข้ามาขาย พังประตูบ้านเข้า ยังกับปล้น เสนอไม่ได้เรื่อง แล้วยังขู่ ไม่ซื้อของผม ระวังบ้านไฟไหม้นะ

บางคนก็เลยซื้อ เพราะกลัวบ้านไฟไหม้

แล้วเทียบ กกต. เป็นอะไรดีน้อ ?   เป็น คปภ. ล่ะกัน 
  
เอ่อไม่เกี่ยวกับงานซื้อ-ขายหลังเลือกตั้งนะ หุๆ
ขำๆครับไม่ซีเรียส