หนูรู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปเมื่อก่อนเป็นคนร่าเริงเป็นคนใจเย็นมาก แต่หนูเป็นเด็กเก็บกดตั้งแต่เด็ก พอโตขึ้นรู้สึกเครียดหลายอย่าง ทั้งเรื่องครอบครัวเรื่องเรียนหนูเป็นคนขี้น้อยใจมากๆมีคำอะไรกระทบใจก็ร้องไห้ สภาพแวดล้อมในครอบครัวหนูไม่ค่อยดีพ่อแม่ก็ทะเลาะกันทุกวัน ตอนนี้หนูอยู่กับป้าและลุงหนูรู้สึกเป็นภาระของเขามากหนูน้อยใจตัวเองทำไมชีวิตถึงเป็นแบบนี้มันมีอะไรมากมายที่ทำให้หนูเก็บกดแต่หนูไม่อยากพิมพ์เยอะ หนูเริ่มโตขึ้นรู้สึกไม่ค่อยพูดมากเหมือนเมื่อก่อนคุยกับเพื่อนหรือคนอื่นก็ปกติแต่หนูชอบอยู่ที่เงียบๆคนเดียว หนูเริ่มเป็นคนหงุดหงิดง่ายอารมณ์เสียง่าย หนูเป็นนักร้องและเล่นดนตรีหนูผูกพันมาก แต่ตอนนี้หนูเริ่มเบื่อหนูอยากออกเริ่มมีปัญหาในวงห่างจากวงมากขึ้นเมื่อไม่กี่วันหนูไปรร.วันนั้นเป็นวันที่หนูโดนว่าโดนด่าทั้งวันทำอะไรก็ผิดทั้งๆที่หนูก็ช่วยงานในวงทั้งโดนอาจารย์ว่า เวลาหนูโดนด่าหนูไม่เคยออกสีหน้าที่ไม่ดีให้เขาเห็นเลย แต่ที่จริงกระทบความรู้สึกหนูมากครั้งนี้ทำให้หนูรู้สึกเบื่อไม่อยากทำอะไรหนูรู้สึกอยากออก หนูรู้สึกแย่มากค่ะหนูอยากจะร้องไห้ตลอด ที่หนูพิมพ์มาหนูแค่มาระบายความรู้สึกหนู หนูไม่มีที่ระบายจริงๆหนูรู้สึกไม่มีความสุขเลยเหมือนตัวเองไร้ค่ามากค่ะ หนูเหมือนคนเริ่มเป็นโรคซึมเศร้าแต่หนูว่าคงไม่เป็นหรอก
ขอบคุณมากที่รับฟังค่ะ