เราผิดไหมคะที่เราน้อยใจในความจน

ปัจจุบันเราอายุ18ปีค่ะ บ้านเราภาพจำตั้งแต่เด็กจนโต คือแม่เราทำงานเลี้ยงเรากับพี่สาวคนเดียว บ้านเราฐานะค่อนข้างยากจนมากค่ะ แม่เราทำงานตลอดแทบทุกวัน เลี้ยงเรากับพี่สาว ตอนเด็กๆไม่เคยมีเสื้อผ้าใหม่ๆใส่เลยค่ะ จะได้เสื้อผ้าสวยๆจากญาติๆที่เขาไม่ใส่แล้วเขาเอามาให้ค่ะแต่ตอนนั้นเราเด็กมากไม่ได้คิดอะไร คิดว่าได้ชุดสวยๆก็ดีแล้ว ของเล่นแทบไม่มีเลยค่ะ มีก็คนอื่นให้มาเหมือนเดิม ตอนเด็กๆ เราก็ใช้ขีวิตแบบไม่คิดว่าลำบาก เพราะเหมือนชินแล้วพอโตมามองคือเราก็ผ่านมาได้ค่ะ ตอนเด็กๆเวลาไม่มีอะไรกินก็กินข้าวคลุกน้ำมันกับน้ำปลาจำได้ว่าตอนเด็กๆเราก็ชอบด้วย เพราะมันๆเค็มๆอร่อยดีค่ะ นานๆทีจะได้กินหมูทอด ไก่ทอด เราเคยถามแม่บอกทำไมแม่ไม่ทอดหมูให้เรากินแม่บอกว่ามันแพงค่ะ เราก็ไม่ได้อะไรอยากกินเฉยๆ ตอนนี้เราก็จะจบม.6ค่ะชีวิตเราก็ดีบ้างแย่บ้าง บางทีเราก็น้อยใจค่ะ เราตั้งกระทู้มาแค่อยากถามทุกคนว่าเราผิดไหมที่เราน้อยใจแต่เราไม่ได้เอามาว่าแม่เรารึโทษแม่เราที่เป็นแบบนี้เรารักแม่เรามากค่ะ แม่เราทำงานหนัก รับจ้างทุกวัน เราอยากรีบเรียนให้จบรีบทำงานจะได้มีเงินเลี้ยงแม่สร้างบ้านสวยๆให้แม่มีรถให้ ทั้งบ้านเราตอนนี้มีรถมอไซแค่คันเดียวค่ะ แม่เราใช้ไปรับจ้าง แต่แม่เราก็ซื้อของกินมาให้ตลอด เราสงสารแม่เรามากค่ะอยากให้แม่มีชีวิตดีๆไม่ต้องออกไปร้อนแม่เราก็อายุ57แล้ว เราอยากจะบอกแม่เราว่า สักวันหนูจะสร้างบ้านสวยๆ มีห้องดีๆพาแม่ไปเที่ยวไปกินอาหารอร่อยๆแบบที่เราไม่เคยมีกันนะแม่ รักแม่นะ