อาการแบบนี้เข้าข่ายเป็นโรคอะไรทางจิตวิทยาหรือเปล่าครับ

ผมเป็นลูกคนเดียว เป็นคนค่อนข้างขี้เหงา เพื่อนในชีวิตจริงไม่ค่อยมี มีแต่เพื่อนในเกม วันนึงจู่ๆผมก็คิดถึงเพื่อนในเกมพวกนั้นขึ้นมา ผมรู้สึกว่าผมไม่อยากเสียใครไป ไม่อยากให้ใครเลิกเล่น อยากให้อยู่เล่นกันแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ รู้สึกคิดถึงเพื่อนๆในเกมพวกนั้น ทั้งที่ก็ไม่เคยเจอกันในชีวิตจริงด้วยซ้ำ แต่กลับมีผลกระทบทางใจมากๆ รู้สึกเห็นค่าในความสัมพันธ์แบบนี้

เพื่อนในชีวิตจริงก็มี เพื่อนชวนไปนั่นนี่ก็ออกจะบ่อย แต่ผมก็ปฏิเสธทุกครั้ง รู้สึกไม่อยากไป อยากอยู่คนเดียว แต่ทั้งที่ตัวเองก็ขี้เหงา ฟังดูย้อนแย้งไหมครับ แต่ผมเป็นแบบนี้จริงๆ

แล้วก็ผมเป็นคนไม่ชอบเวลาที่คนนอน ผมรู้สึกเหมือนผมตื่นอยู่คนเดียว ผมเป็นคนนอนค่อนข้างดึก เวลาที่กำลังจะนอนแล้วข้างบ้านปิดไฟนอนกันหมด พ่อแม่ปิดไฟนอนกันหมด ผมรู้สึกเหวงๆ แปลกๆ เหมือนผมอยากจะอยู่ในที่ที่สภาพแวดล้อมรอบตัวมีแต่คนตื่น อะไรแบบนี้อะครับ เป็นความรู้สึกที่ไม่รู้จะบรรยายยังไง

พี่ๆคนไหนมีความรู้ทางจิตวิทยาหรือเรียนจิตแพทย์มา พอจะรู้บ้างไหมครับ ว่าอาการความคิดพวกนี้ผมเข้าข่ายเป็นอะไรหรือเปล่า โรคซึมเศร้าหรืออะไรหรือเปล่าครับ ผมไม่มีความรู้อะไรเลย รู้แค่ว่าตัวเองต่างจากคนอื่นมาก รบกวนทีนะครับ