สวัสดีค่ะ ครอบครัวเรามีกัน4คน พ่อ แม่ พี่ และเรา พ่อเป็นคนที่ค่อยข้างเห็นแก่ตัวในมุมมองของครอบครัว พ่อแม่ทำงานทั้งคู่ พ่อจะเป็นคนเก็บเงิน ซึ่งพ่อติดพนัน มักจะห่วงญาติพี่น้องม่กกว่าลูก เช่นลูกไม่สบายหนัก แม่ให้พาไปหาหมอ แต่พ่อกลับสนใจพาญาติเขาไปเที่ยวบ้าง สนใจเล่นพนันบ้าง พ่อทำแม่ช้ำใจบ่อยครั้ง พ่อเป็นคนเจ้าชู มีเมียเยอะ เรามีพี่ต่างแม่ อยู่ต่างจังหวัด พ่อเลยพาไปหากับแม่ แต่พ่อดันทิ้งเราพี่และแม่ในอยู่บ้าน แล้วเขาไปสุขสมกับเมียเก่า จนแม่หันมาทำร้ายตัวเอง แต่พ่อก็ยังไม่หยุด จนแม่ทนไม่ได้ ก็เลิกรากันไป พี่ก็ไปมีครอบครัว แม่ก็มีครอบครัวใหม่ (เราอยู่กับแม่) ส่วนพ่อไปอยู่กับลูกเลี้ยง ตอนพ่อหนุ่มๆเขามีเมียเยอะ เขาก็จะมีลูกติดเมีย ที่เขาเลี้ยงมา รวมๆเกือบ10คน เราก็ติดต่อไปบ้าง ส่งเงินไปบ้างจน ทางนั้นก็เริ่มดูแลไม่ไหว เพราะเขามีโรคเยอะ ต้องเข้ารพ.บ่อบๆ พี่เลยเริ่มรับไปดูแล เรากับพี่เลยเปลี่ยนกันดูแลคนละ 1-2เดือน เรากับพี่ฐานะอยากจน มีลูกกันคนละ 1คน อาศัยทางครอบครัวแฟนอยู่ทั้งคู่ แรกๆพ่อยังแข็งแรง ยังพอเดินเหิน พอได้ออกกำกายนิดๆหน่อย แต่เขาเป็นคนที่ชอบ เอาลูกไปประจานให้คนอื่นฟัง ว่าลูกไม่สนใจ ดูแลไม่ดี ไม่อยากอยู่ อยากไปอยู่กับลูกอีกคน(พี่ต่างแม่) พ่อเริ่มนิสัยเปลี่ยน ทั้งเรื่องกิน เรื่องดูแลตัวเอง เริ่มกินยากจากที่ตอนแรกกินได้ เริ่มขี้เกียจเดิน ขี้เกียจอาบน้ำ เวลาอยู่นอกบ้านชอบทำให้เราอายคน โดนการด่าว่าต่างๆนาๆให้คนอื่นฟังมากขึ้น แฟนเราออกไปทำงานอีกจังหวัด หน้าที่การดูแลพ่อก็ยังผัดเปลี่ยนกันอยู่ เราต้องอยู่ย้านครอบครัวแฟน โดยที่แฟนไม่อยู่ แต่พ่อเราอยู่ เขาเริ่มดื้อ เอะอะอยากจะไปแต่รพ. เราก็ตามใจอยากไปก็พาไป อาศัยให้ครอบครัวแฟนพาไป เขาต้องหยุดงาน ครั้งที่เราตามใจ ก็พาไปเขาก็มีไข้ปรกติ แต่เขาดันไม่ยอมกลับบ้าน หมอให้กลับก็ไม่อยากกลับ เราก็เกรงใจทางครอบครัวแฟน เราก็เริ่มดัดนิสัยเขา โดนการไม่ตามใจ เขาก็จะเอาเราไปด่าให้คนอื่นฟังเหมือนเดิม เวลาอยู่กับพี่ก็นิสัยไม่ต่างกัน เรากับพี่เริ่มเบื่อ แฟนเราหาเงินคนเดียว เรามีลูกน้อย ช่วงแฟนไปทำงาน เราก็ยังอยู่บ้านครอบครัวแฟน ภายในเวลา 1เดือนเศษ พ่อเข้าไปนอนรพ.ได้4รอบ รอบละ4-5วัน หรืออาทิตย์นึง เราต้องไปเฝ้า ทิ้งลูกให้แม่แฟนเลี้ยง เราต้องหยุดงาน เพร่ะไม่มีใครเปลี่ยนเฝ้า เงินเก็บที่มีก็หมดไป(เงินเก็บหลักพัน) เงินเก็บที่เริ่มสะสมมาเรื่อยๆหมดลง เขาเข้ารพ.ด้วยร่างกายเขาที่ไม่ไหวจริงๆ แต่มาจากอาการดื้อรั้น บอกอะไรไม่ฟัง ทำให้ต้องเจ็บตัว ทรมาน ช่วงนั้นไม่มีใครมาช่วยอะไรได้เลย นอกจากพี่แม่เดียวกัน ส่วนพี่ต่างแม่ก็ได้แต่พูดว่าจะช่วยรายจ่าย (เขาส่งให้พ่อเดือนละ500-1000) ส่วนลูกเลี้ยงร่วม10คนที่มี ก็แค่โทรมาถามอาการแล้วก็เงียบไป จนเราได้มาทำงานกับแฟนที่ต่างจังหวัด ซึ้งไม่สามารถดูแลเขาได้ เพราะอาศัยบ้านกับเพื่อนร่วมงาน(แชร์ค่าบ้าน) พ่อเลยตกเป็นของพี่เต็มตัว พี่ดูแลไปสักพัก ก็เริ่มไม่ไหว การงานที่ทำเริ่มแย่ เพราะต้องพาเขาไปรพ เวลาหมอนัด ไปทีก็ค่าน้ำมันรถ ค่ากิน พี่เลยพลักให้เขาไปอยู่กับคนอื่นสักพัก รอตั้งตัวได้จะรับกลับมา ไม่เกิน2เดือน แต่เขากลับเอาพี่กับเราไปว่า จนบรรลูกเขาตมาด่าว่า เราทิ้งพ่อ ควรทำยังไงดีค่ะ ไม่ได้โกธรคนที่มาว่า แต่โกธรคนที่พูด ทำไมเขาถึงพูดแบบนั้น ระยะเวลาที่เราดูแลเขาก็หลายปี ชีวิตเขาไม่เคยนึกถึงครอบครัว มีที่มีทางมีบ้านขายหมด ขายเล่นพนัน เราไม่ได้หวังสมบัติของเขาหรอก แต่ดูตอนนี้สิ แทนที่เขาจะเก็บรักษาไว้ให้ตัวเองตอนนี้ แต่กลับเอาไปบำเรอความสุขชั่วคราว เขามีพี่น้อง อาหรือป้าลุงเรานี่แหละ เขาเคยพูดว่า ถ้าพ่อเราไม่มีลูก เขาจะดูแลเอง แต่ตอนนี้เขาตัวคนเดียว บรรดาพี่น้องเขาก็ไม่สนใจ ควรทำยังไงต่อค่ะ ใจก็นึกถึงเขา คำว่าลูกมันค้ำคอ แต่ทำไมลูกๆคนอื่น เขาก็เลี้ยงมา ไม่เห็นจะมาสนใจพ่อเลย เรากับพี่ดูแลพ่อ จนไม่เหลืออะไรแล้ว แต่คนที่ไม่ดูแล กลับซื้อบ้าน ออกรถ เห้อ แค่รถมอไซค์เรายังไม่มีเลยค่ะ
การดูแลพ่อที่ป่วย