ช่วงสาย เรือกลับเข้าฝั่ง จบจากการส่งปลาขาย มีสัตว์น้ำเหลือนิดหน่อย
รีบปรุงแบบด่วนๆก่อนที่จะต้องออกวางอวนอีกครั้งในช่วงก่อนพลบค่ำ
กุ้งกระดาน คือสัตว์ทะเลประเภทกุ้ง ชนิดหนึ่ง อาศัยตามพื้นทรายปนโคลน
คนส่วนใหญ่มักเรียกกั้ง แต่แท้จริงแล้วคือกุ้ง
กุ้งหรือกุ้งกระดานที่ว่านี้ ถ้าจะถามว่า หายากไหม?
ชาวประมงพื้นบ้าน คงตอบว่า หายาก กว่า กระเบนเนื้อดำ
กั้ง ไม่มีเครื่องมือจับเฉพาะเหมือน ปู หมึก กุ้ง แต่เป็นผลพลอยได้จากการทำประมง
ชนิดของการจับ ใช้อวนดัก และ ใช้เรืออวนลาก
แต่ความอร่อย การใช้อวนดัก จะมีความสดกว่า
ที่เห็นวางขายในตลาดและตามร้านบุฟเฟ่ต์ ส่วนใหญ่เป็นกั้งที่นำเข้าจาก ตปท
เพราะปริมาณการจับในทะเลบ้านเรา มีไม่ถึง0.02%ของ นน รวมจากปริมาณสัตว์น้ำที่จับได้
หมายความว่า การลากอวนได้สัตว์น้ำรวม50000กก จะพบกุ้งกระดานชนิดนี้ ไม่ถึง10กก
แต่สามารถพบปลากระเบนเนื้อดำ ปลากระเบนค้างคาว ในปริมาณที่มากกว่า กุ้งกระดาน
นั่นแสดงว่า ปริมาณของกุ้งชนิดมีน้อยกว่า หายากกว่า แต่ไม่ได้หมายความว่า เป็นสัตว์ที่เสี่ยงต้อการสูญพันธ์
ตัวเลขของปริมาณสัตว์น้ำที่จับได้ และแปรรูปในอุตสหกรรมต่างๆ เมื่อก่อน มิได้มีการบันทึกไว้
ต่างจากปัจจุบัน หลังจากที่เราเริ่มปรับตัวเพื่อปลดล้อคใบเหลืองในช่วง4-5ที่ผ่านมา
กรมประมง มีการบันทึกชนิดและปริมาณของสัตว์น้ำอย่างละเอียด
ชาวประมงมีการ เขียนLogbook บันทึกการทำประมงเวลาไหน เมื่อไหร่ ที่ละติจูดไหน ลองติจูดไหน ได้ปลาอะไร?
เมื่อเรือเข้าฝั่ง ต้องส่งรายงานให้หน่วยงานที่รับผิดชอบ ก่อนจะเทียบท่า
ขณะขึ้นปลา จนท ประมงจะมาตรวจ วัดขนาด ชนิด ของสัตว์น้ำที่จับได้ ซึ่งเมื่อก่อนไม่มีการทำเช่นนี้
ในอนาคต ราว5-6ปี เราก็สามารถรู้ได้ว่าในรอบ10ปีที่ผ่านมา จับอะไรมาบ้าง คิดเป็นนนเท่าไหร่
ซึ่งจะใช้เป็นตัวเลข กำหนด หรือ วางแผน ในกิจการประมงต่อไป
สำหรับเรือประมงพื้นบ้าน ยังไม่เข้าระบบเต็มเหมือนเรือใหญ่ขนาดเกินจาก10ตันกรอส
คาดว่าคงอีกไม่นาน คงจะมีการบันทึกข้อมูลสำหรับเรือพื้นบ้าน ซึ่งจะเป็นประโยชน์ในเรื่องข้อมูลต่างๆ
ทั้งชนิด สายพันธ์ และจำนวนของสัตว์ทะเล
ออกทะเลมานาน กลับเข้าฝั่ง กินกุ้งกระดาน กันเหอะ
ตะโกน้อย ชวนฝอย อร่อยกับ สัตว์ทะเลหายาก กุ้งกระดาน
รีบปรุงแบบด่วนๆก่อนที่จะต้องออกวางอวนอีกครั้งในช่วงก่อนพลบค่ำ
กุ้งกระดาน คือสัตว์ทะเลประเภทกุ้ง ชนิดหนึ่ง อาศัยตามพื้นทรายปนโคลน
คนส่วนใหญ่มักเรียกกั้ง แต่แท้จริงแล้วคือกุ้ง
กุ้งหรือกุ้งกระดานที่ว่านี้ ถ้าจะถามว่า หายากไหม?
ชาวประมงพื้นบ้าน คงตอบว่า หายาก กว่า กระเบนเนื้อดำ
กั้ง ไม่มีเครื่องมือจับเฉพาะเหมือน ปู หมึก กุ้ง แต่เป็นผลพลอยได้จากการทำประมง
ชนิดของการจับ ใช้อวนดัก และ ใช้เรืออวนลาก
แต่ความอร่อย การใช้อวนดัก จะมีความสดกว่า
ที่เห็นวางขายในตลาดและตามร้านบุฟเฟ่ต์ ส่วนใหญ่เป็นกั้งที่นำเข้าจาก ตปท
เพราะปริมาณการจับในทะเลบ้านเรา มีไม่ถึง0.02%ของ นน รวมจากปริมาณสัตว์น้ำที่จับได้
หมายความว่า การลากอวนได้สัตว์น้ำรวม50000กก จะพบกุ้งกระดานชนิดนี้ ไม่ถึง10กก
แต่สามารถพบปลากระเบนเนื้อดำ ปลากระเบนค้างคาว ในปริมาณที่มากกว่า กุ้งกระดาน
นั่นแสดงว่า ปริมาณของกุ้งชนิดมีน้อยกว่า หายากกว่า แต่ไม่ได้หมายความว่า เป็นสัตว์ที่เสี่ยงต้อการสูญพันธ์
ตัวเลขของปริมาณสัตว์น้ำที่จับได้ และแปรรูปในอุตสหกรรมต่างๆ เมื่อก่อน มิได้มีการบันทึกไว้
ต่างจากปัจจุบัน หลังจากที่เราเริ่มปรับตัวเพื่อปลดล้อคใบเหลืองในช่วง4-5ที่ผ่านมา
กรมประมง มีการบันทึกชนิดและปริมาณของสัตว์น้ำอย่างละเอียด
ชาวประมงมีการ เขียนLogbook บันทึกการทำประมงเวลาไหน เมื่อไหร่ ที่ละติจูดไหน ลองติจูดไหน ได้ปลาอะไร?
เมื่อเรือเข้าฝั่ง ต้องส่งรายงานให้หน่วยงานที่รับผิดชอบ ก่อนจะเทียบท่า
ขณะขึ้นปลา จนท ประมงจะมาตรวจ วัดขนาด ชนิด ของสัตว์น้ำที่จับได้ ซึ่งเมื่อก่อนไม่มีการทำเช่นนี้
ในอนาคต ราว5-6ปี เราก็สามารถรู้ได้ว่าในรอบ10ปีที่ผ่านมา จับอะไรมาบ้าง คิดเป็นนนเท่าไหร่
ซึ่งจะใช้เป็นตัวเลข กำหนด หรือ วางแผน ในกิจการประมงต่อไป
สำหรับเรือประมงพื้นบ้าน ยังไม่เข้าระบบเต็มเหมือนเรือใหญ่ขนาดเกินจาก10ตันกรอส
คาดว่าคงอีกไม่นาน คงจะมีการบันทึกข้อมูลสำหรับเรือพื้นบ้าน ซึ่งจะเป็นประโยชน์ในเรื่องข้อมูลต่างๆ
ทั้งชนิด สายพันธ์ และจำนวนของสัตว์ทะเล
ออกทะเลมานาน กลับเข้าฝั่ง กินกุ้งกระดาน กันเหอะ