ในวันที่ฉันไม่ใช่ลูกที่น่ารักอีกต่อไป ::: อยากระบายความในใจของลูกที่อยู่ในโอวาสพ่อแม่มาเกือบ 30 ปี

สวัสดีครับผมอยู่ปี4 อายุ24 ปี เพราะซิ่วมา2ปี เพราะตอนแรกเรียนที่แรกแต่ไม่ชอบบรรยากาศบวกอยากเข้าอีกภาควิชามากกว่า เลยซิ่วใหม่ย้ายมาอีกที่ ม.ดัง เข้าภาควิชานี้ แต่มารู้ตอนหลังว่าไม่ชอบ รู้ตัวตอนปี1เทอม2

แม่เลี้ยงเดี่ยว พ่อเลี้ยงเดี่ยว จิตใจมันต้องสู้ เพื่อลูกเราเอง

สอบถามคนต่างจังหวัด ที่ย้ายไปใช้ชีวิตและทำงานใน กทม. กลับบ้านเกิดกันบ่อยแค่ไหน? เมื่อกลับบ้านแล้วคุณมีมุมมองต่อบ้านเกิดของตัวเองแตกต่างไปบ้างไหม เมื่อเทียบกับสิ่งที่คุณเคยรู้สึกเมื่อตอนเด็กๆ ตัวคุ

เมื่อปีที่แล้วหนูเขียนกระทู้เรื่องราวของหนูไว้ หนูได้ระบายและขอคำแนะนำจากพี่ๆหลายท่าน ตอนนี้หนูอยากจะขอกล่าวคำว่าขอบคุณพี่ๆที่เข้ามาคอมเม้นท์แนะนำและให้กำลังใจหนู ในตอนนี้หนูดีขึ้นมากๆเลยค่ะ หนูเอาตัว

สวัสดีค่ะ 🌸 ฉันมีวงเงิน SEasyCash 10,500 บาท เคยปรับโครงสร้างหนี้ไปแล้วครั้งหนึ่ง ตอนนี้ค้างชำระประมาณ 6,000 กว่าบาท ตั้งแต่ มิถุนายน 68 → กำลังเข้าเดือนที่ 4 ล่าสุดได้รับข้อความว่า ขอเสนอแนวทาง

สังคมทุกวันนี้บางครั้งกดดันคนที่ “เลือกจะมีลูก” หรือ “เลือกจะไม่มีลูก” จนทำให้เรารู้สึกน้อยใจได้ง่าย ทั้งที่จริงแล้ว การตัดสินใจเรื่องการมีลูกเป็นสิ่งที่ควรขึ้นอยู่กับความพร้อม

เนื่องจากนี้เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกสุดของผมถ้าผิดพลาดประการใดผมขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ ผมเป็นคนหนึ่งซึ่งแต่แรกนั้นไม่ได้มีควาเชื่อในพระเจ้าเลยออกจะต่อต้านซะด้วยซ้ำครับเนื่องด้วยทางครอบครัวนั้น

เราเป็นลูกคนเดียวของพ่อแม่ พ่อแม่เป็นคนค่อนข้างเข้มงวดมาก ตอนเด็กไม่ค่อยได้ไปไหนเลย ถ้าออกต่างจังหวัด ก็ต้องตามญาติให้ค่อยตามดู อย่างเมื่อก่อนที่เราไปเรียนติวต่างจังหวัด เสาร์อาทิตย์ที่เพื่อนกลับบ้าน