ลูกสาวอายุ 4 ขวบ กลัวเสียงหัวเราะ จนมีปัญหากับการใช้ชีวิตค่ะ

สืบเนื่องจากตอนลูกอายุ 1 ขวบ มีเพื่อนๆของคุณแม่ มาเยี่ยมที่บ้านหลายๆคน คุยกันเสียงดังหัวเราะสนุกสนาน(มีช็อตนึงที่ดังมากจนลูกร้องไห้) หลังจากเหตุการณ์วันนั้นทำให้ลูกสาว ไม่ชอบที่จะได้ยินเสียงหัวเราะอีกเลย เหตุการณ์อื่นๆเช่น ไปทานข้าวนอกบ้านโต๊ะข้างๆหัวเราะ/คนรอบข้างหัวเราะ /รายการทีวี / ครูทักทายหน้า รร แล้วหัวเราะ /พ่อแม่ปู่ย่า ก็หัวเราะไม่ได้ (ปล.แต่เวลาตัวเองเล่น ดูการ์ตูนตลก ก็หัวเราะเองนะคะ เสียงดังด้วย ไม่เป็นไร)

อาการที่แสดงออกหลังจากได้ยินเสียงหัวเราะ คือ เงียบ ทำหน้าเบ๊...ซักพักจะร้องไห้ แล้วก็ปาข้าวของใกล้ตัว

ตอนอายุ 2 ขวบเคยพาไปพบ จิตแพทย์เด็ก 1 ครั้ง ที่คลีนิคศูนย์แพทย์ ......หมอแนะนำให้พ่อแม่พยายาม ถามว่าทำไมเค้าถึงไม่ชอบ ให้เค้าบอกความรู้สึกออกมา และพอโตขึ้นจะค่อยๆดีขึ้น หลังจากพยายามบำบัดเค้าก็ตอบนะคะ ว่าไม่ชอบเสียงหัวเราะเพราะเสียงดัง หนูไม่ชอบ เค้าท่องเสมอว่าคนหัวเราะคือคนมีความสุข  แต่พอเจอเหตุการณ์จริงก็ ร้องไห้ทุกครั้ง จนตอนนี้ทุกๆคนในบ้าน ระแวงเสียงหัวเราะ กันทุกคน ระหว่างนี้ ก็หา รพ.จิตเวชเด็กและวัยรุ่นเพิ่ม หลายๆที่ ซึ่งว่างอีกที เดือน เมษ พ.ค.

อยากจะปรึกษา ทุกๆท่าน ว่าเคสแบบนี้ ควรทำไงดีค่ะ และมีจิตแพทย์เด็กที่ไหน แนะนำบ้างมั้ยคะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
กลับกันกับ ลูกเราเลย…ลูกเราเนี่ยได้ยินเสียงใครหัวเราะ เนี่ย. หัวเราะตามทุกที  ไปร้านอาหารได้ยินโต๊ะข้างๆหัวเราะ. ก็หัวเราะตามเลย.  ตลกดี

     เคส ลูก จขกท   อยากถามว่า ลูกเคยหัวเราะเอง  เวลาเจออะไร ที่เค้าขำเองบ้างมั้ยคะ เช่น ของเล่นมีเสียง เห็นคนทำตลกๆ อะไรอย่างนี้
ถ้าเวลาเค้า ขำ  หัวเราะเอง   เราหัวเราะร่วมไปด้วย เริ่มเบาๆ ก่อนได้มั้ยคะ. ตอนอารมณ์ดี เค้าชอบอะไร  เค้าหัวเราะ มั้ย   ตอนเค้าหัวเราะ
ให้แม่ หรือ คนใกล้ตัว ร่วมหัวเราะไปด้วย ค่อยๆทำ ตอนเค้าอารมณ์ดี  ลองดูนะคะ ……ทำร่วมกับ ที่หมอแนะนำ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่