ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอ ตราบที่มีลมหายใจ ไม่ว่าวัยใด

ขอแทคห้องสีลม เพราะมันตรงกับการทำงาน จริงๆ

มีเรื่องเล่าเรากับลูกไปกินอาหารริมทะเลวันนี้

มีคุณลุง มานั่งขายปลาตะเพียนพับอยู่
ตั้งแต่เราเดินเข้าร้าน อาหาร
เรามองอยู่นานอยากอุดหนุนนะ
แต่ด้วย อะไรไม่รู้เรากลับเดินเข้าไปทานอาหารก่อน
กินจนอิ่มถ่ายรูปสนุกสนานและลืมไปแล้ว

จนกระทั้งขึ้นรถกำลังจะขับจากไป
ระหว่างทางออกรถเราขับผ่านมาเห็นคุณลุงอีกครั้ง

ภาพนี้ อมยิ้ม41



เราเปิดกระจกมามองหลัง แล้วเราบอกลูกเราว่า จอดเถอะแม่ขอไป ซื้อปลาลุงหน่อย ดีกว่า
อยากเป็นกำลังใจให้ลุง ขายของได้

เพราะปลาที่แขวนอยู่ที่เราเห็นตอนมากินข้าวจนมาตอนนี้
ยังคงเต็ม ราวเหมือนเดิม

ระหว่างเรากำลังเดินไปซื้อไปปลา เราเห็นลุงกำลัง
จับตัวปลาเพื่อทำสินค้าให้ดีที่สุดที่จะแขวนขาย
มือที่สั่นเทา ทำให้เราน้ำตาจะไหลแต่กลั้นไว้

เราบอกลุงว่า
ลุงหนูซื้อปลา 2 ตัว

ลุง
รีบหยิบออกจากราว มือสั่น มาก ดีใจที่ขายได้

พอเรายื่นเงินให้ 50 บาท ลุงรีบอวยพรเราว่า

ลุง
ขอให้ร่ำรวย นะลูกนะ

น้ำตาเราจะไหล แต่เรากลั้นไว้อีกครั้ง


แล้วบอกลุงว่าขอหนูถ่ายรูปหน่อยนะคะ
.
.
.
.
.
.
หนูจะเอาไปโพสลุงจะได้ขายได้เยอะๆ นะคะ
วันนี้ขายได้มั้งยัง

ลุง
ยังขายไม่ได้เลย เพิ่งขายได้หนูซื้อแหละ

พาพันเศร้า

น้ำตาจะแตกแล้วเราเนี่ย แข็งใจยิ้ม พาพันเศร้า
และถ่ายลุง กับเรา อย่างมีความสุขอมยิ้ม42
ยิ้มทั้งน้ำตาเป็นแบบนี้นี่เอง
.
.


หลังจากเราซื้อก็มีคนมองเห็นร้านคุณลุงหลายคน
และพากันมาซื้อทำให้คุณลุงได้ขายปลาได้อีกหลายตัว


เราขึ้นรถมา
ได้อะไรให้คิดหลายๆ อย่าง
จากสีหน้าแววตา เวลาลุงขายได้และคำอวยพร
มันทำให้เรามีกำลังใจที่จะทำงานต่อไป
ไม่ว่างานที่เราทำอยู่มันจะยากลำบากเพียงใด
แต่อย่างน้อย เราก็มีกำลังใจว่าไม่ใช่เราคนเดียวที่ลำบาก

ปลาที่ซื้อมามันอาจจะดูราคาแพงสำหรับใครหลายๆ คน
และเมื่อมองคุณภาพงานมันแพงเกินไปจริงๆ

แต่ เราไม่ได้มองแบบนั้น
เรามองความตั้งใจ ในการมาขายของลุง
ที่ลุง ยังต่อสู้ชีวิต ในวัยนี้

วัยที่พร้อมจะจากโลกนี้ไปตอนไหนไม่รู้
แต่ก็เลือกที่จะ ทำอาชีพสุจริต และมีเกียรติ

โดยการไม่แบมือขอเงินใคร
การอุดหนุนลุงเพื่อให้กำลังใจ
น่าจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดให้ลุงมีกำลังใจ
กับอาชีพของลุงด้วยวัยนี้
ที่จะให้ลุงไปทำอะไรที่มากกว่านี้
คงเป็นไปได้ยากแค่จะเดินยังลำบากเลย
การสร้างกำลังใจและความหวัง มันคุ้มค่ามากกว่า
เงินที่เสียไปจริงๆ นะคะ

ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอนะคะ ถ้ายังมีหวัง
อย่าท้อนะคะ สำหรับทุกคนที่เข้ามาอ่าน
.
.
เพี้ยนชอบ

เราว่าจะเอามาร้อย เป็นโมบายห้อยตรงโต๊ะทำงานเรา เพื่อ เป็นกำลังใจให้ตัวเราเอง


แถมภาพอาหารที่เรากินวันนี้



เข้ามาแก้คำผิด
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่