เราอยากขอความเห็นเรื่องคนที่ใช่

คือเราคุยกับคน ๆ นึง มาได้สามเดือนแล้ว ในช่วงเดือนแรกเรารู้สึกว่าเขาคือคนที่ใช่ของเรามาก ๆ เลย แบบการใช้ชีวิตมันไปในแนวทางเดียวกันมาก รู้สึกว่าคนนี้ใช่และเหมาะกับเราจริง ๆ แต่ก่อนเราก็ไม่เคยคิดนะว่าคนที่ใช่มันเป็นยังไง

แต่พอเริ่มเข้าเดือนที่สอง เรากลับเริ่มมีความรู้สึกที่ไม่ดีกับตัวเอง เรารู้สึกว่าเฮ้ย เรารู้สึกยังไงกับเขากันแน่ เราอยากมีแฟนจริง ๆ หรือเปล่า แบบบางครั้งเราก็รู้สึกว่าเราชอบอิสระของการอยู่คนเดียวมากกว่า แต่พี่เขาก็ไม่ผิด เราเลยไม่อยากบอกเลิก จริง ๆ มันอาจจะมีส่วนมาจากเรื่องของเวลาที่ไม่ตรงกันด้วย เพราะพี่เขาทำงานตอนกลางวัน แต่เราทำงานตอนกลางคืน ดังนั้นตอนกลางวันนี่แทบไม่ได้คุยกันเลย เพราะเราไม่ใช่คนติดแฟนอยู่แล้ว แต่พอกลางคืนเวลาที่เราจะทำงาน เราก็ต้องแบบเฮ้ยต้องให้เวลากับพี่เขาบ้างนะ ไม่อยากให้เขารู้สึกแย่

เราไม่รู้ว่าแบบนี้มันเป็นการเห็นแก่ตัวไหม แต่ความรู้สึกว่ายังไม่ต้องการใครในชีวิต มันกลับมาเข้ามาในหัวสามครั้งแล้ว เราว่าเราสับสนมากเลย

มันเหมือนเฮ้ยคนนี้ใช่นะ แต่อีกความร็สึกนึงเราก็ต้องการอยู่คนเดียว

ปล. เราเคยคุยเรื่องเวลาว่าเราต้องการอิสระมากกว่านี้ เพราะพี่เขาติดแฟนมากเกินไป แต่สุดท้ายกห็เป็นเราทีทักไป เพราะไม่อยากให้เขารู้สึกไม่ดีกับเรา
ปล1. เรารู้สึกว่าความรักครั้งนี้มันทำให้เรารู้สึกแย่มากเลย ไม่รู้เพราะเสียดายคนที่ใช่ไหม