สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
คนแต่ละคน ความชอบก็ต่างกันครับ
บางคนชอบนำ บางคนชอบตาม บางคนชอบอยู่ข้างๆ
บางคนชอบปรึกษาหารือ บางคนชอบแก้ปัญหาเองคนเดียว
บางคนชอบคนร่วมทุกข์ร่วมสุข (สำหรับคนรัก)
บางคนอยากให้อีกฝ่ายร่วมแต่สุข ทุกข์ขอแบกเอง
ผู้ชายบางคน (ขอไม่สรุปว่าส่วนใหญ่หรือส่วนเล็ก)
ยังติดกับความคิดที่ว่า ผู้ชายต้องเป็นผู้นำ ต้องวิ่งชนกับปัญหาเอง แก้เอง
เค้าอาจจะให้คนอื่นช่วย แต่ต้องไม่ใช่แฟนหรือคนรักของตัวเอง
เค้าอาจจะมองว่า ปัญหาของผม ความทุกข์ของผม ผมจะแบกรับไว้เอง
ขอให้คุณเป็นในส่วนของความสุข ความผ่อนคลาย ความสบายใจของผมเถอะ
อย่ามาช่วยกันทุกข์เลย
(ถึงแม้เอาเข้าจริงๆ คุณอาจจะช่วยเคล้าคลายทุกข์ในปัญหาของเค้าได้ก็ได้ ถ้าปรึกษาคุณ)
เหมือนที่บางคนคิดว่า เมื่อเลิกงานจะไม่เอาปัญหาของงานมาเข้าบ้าน
บ้านคือที่ผ่อนคลาย พักผ่อน สร้างสรรค์แต่สิ่งที่ทำให้มีความสุข
.....คนรัก (สำหรับบางคน) ก็เหมือนบ้าน
ในมุมมองเดียวกันที่เค้าไม่เอาปัญหางานเข้าบ้าน
เค้าเองก็จะไม่เอานิสัยที่ที่ทำงานเข้ามาใช้ในบ้านเหมือนกัน
และ ไม่อยากให้คนรักทำแบบนั้นด้วย
(เกือบ)ทุกคน ชอบคนเอาใจครับ แต่เอาใจแบบไหน อย่างไร แค่ไหน ก็แล้วแต่คน แล้วแต่นิยาม
(อันนี้สำหรับคำถามข้อที่ 1)
ส่วนตัว ผมไม่คิดว่าถึงขั้นเผด็จการนะครับ
อาจจะแค่ยึดติดในความคิด ความเชื่อของตัวเองไปหน่อย
คุณเองเท่าที่อ่านดูก็เป็นอยู่นะครับ
สิ่งที่ควรทำ(มั้ง) ใจเย็นๆ หาโอกาสดีๆ ใช้วาทะศิลป์ค่อยๆพูด
ค่อยๆหว่านล้อมให้เปิดอกคุยกัน
คุณลด ฉันลด คุยกัน ประบกัน
ตรงนี้คุณเองน่าจะได้ใช้ทักษะการเจรจา ต่อรอง
การบริหารความขัดแย้ง ประสานความร่วมมือฯลฯ
ซึ่งควรมีในคนที่เป็นผู้นำอยู่แล้ว
นอกจากการให้คำแนะนำ ปรึกษา สั่งการ วิเคราะห์ ฯลฯ
(อันนี้สำหรับคำถามข้อที่ 2)
แต่ละคนมีความขอบ ความต้องการต่างกันครับ
ส่วนตัว...ชอบแบบสลับๆกัน
ชอบผู้หญิงที่รู้จังหวะเวลา
เวลาไหนควรรับ เวลาไหนควรรุก เวลาไหนควรพูด(แบบไหน) เวลาไหนควรฟัง
เวลาไหนควรนำ เวลาไหนควรตาม เวลาไหนควรอยู่ข้าง
เวลาไหนควรร้อน เวลาไหนควรเย็น
เวลาไหนควรเป็นครู เวลาไหนควรเป็นนักเรียน
ถ้าสลับกันใช้อย่างมีจังหวะและมีศิลปะ จะเป็นผลดีต่อชีวิตคู่
และจะยิ่งดีมากๆเป็นทวีคูณ ถ้ารู้จักใช้และยอมรับที่จะใช้ด้วยกันทั้งคู่
(อันนี้สำหรับคำถามข้อที่ 3)
ปล.ยาวไปหน่อย ต้องขออภัยด้วยนะครับ
นึกฉบับย่อแล้วอธิบายความคิดได้หมดไม่ออกจริงๆ
ถ้าได้อ่าน หวังว่าคงพอมีประโยชน์บ้าง
เพราะผมเอง หลายๆทีก็เป็นแบบแฟนคุณ
และผมเองก็รู้สึกกับแฟนหรือคนรักเหมือน “บ้าน” จริงๆ
บางคนชอบนำ บางคนชอบตาม บางคนชอบอยู่ข้างๆ
บางคนชอบปรึกษาหารือ บางคนชอบแก้ปัญหาเองคนเดียว
บางคนชอบคนร่วมทุกข์ร่วมสุข (สำหรับคนรัก)
บางคนอยากให้อีกฝ่ายร่วมแต่สุข ทุกข์ขอแบกเอง
ผู้ชายบางคน (ขอไม่สรุปว่าส่วนใหญ่หรือส่วนเล็ก)
ยังติดกับความคิดที่ว่า ผู้ชายต้องเป็นผู้นำ ต้องวิ่งชนกับปัญหาเอง แก้เอง
เค้าอาจจะให้คนอื่นช่วย แต่ต้องไม่ใช่แฟนหรือคนรักของตัวเอง
เค้าอาจจะมองว่า ปัญหาของผม ความทุกข์ของผม ผมจะแบกรับไว้เอง
ขอให้คุณเป็นในส่วนของความสุข ความผ่อนคลาย ความสบายใจของผมเถอะ
อย่ามาช่วยกันทุกข์เลย
(ถึงแม้เอาเข้าจริงๆ คุณอาจจะช่วยเคล้าคลายทุกข์ในปัญหาของเค้าได้ก็ได้ ถ้าปรึกษาคุณ)
เหมือนที่บางคนคิดว่า เมื่อเลิกงานจะไม่เอาปัญหาของงานมาเข้าบ้าน
บ้านคือที่ผ่อนคลาย พักผ่อน สร้างสรรค์แต่สิ่งที่ทำให้มีความสุข
.....คนรัก (สำหรับบางคน) ก็เหมือนบ้าน
ในมุมมองเดียวกันที่เค้าไม่เอาปัญหางานเข้าบ้าน
เค้าเองก็จะไม่เอานิสัยที่ที่ทำงานเข้ามาใช้ในบ้านเหมือนกัน
และ ไม่อยากให้คนรักทำแบบนั้นด้วย
(เกือบ)ทุกคน ชอบคนเอาใจครับ แต่เอาใจแบบไหน อย่างไร แค่ไหน ก็แล้วแต่คน แล้วแต่นิยาม
(อันนี้สำหรับคำถามข้อที่ 1)
ส่วนตัว ผมไม่คิดว่าถึงขั้นเผด็จการนะครับ
อาจจะแค่ยึดติดในความคิด ความเชื่อของตัวเองไปหน่อย
คุณเองเท่าที่อ่านดูก็เป็นอยู่นะครับ
สิ่งที่ควรทำ(มั้ง) ใจเย็นๆ หาโอกาสดีๆ ใช้วาทะศิลป์ค่อยๆพูด
ค่อยๆหว่านล้อมให้เปิดอกคุยกัน
คุณลด ฉันลด คุยกัน ประบกัน
ตรงนี้คุณเองน่าจะได้ใช้ทักษะการเจรจา ต่อรอง
การบริหารความขัดแย้ง ประสานความร่วมมือฯลฯ
ซึ่งควรมีในคนที่เป็นผู้นำอยู่แล้ว
นอกจากการให้คำแนะนำ ปรึกษา สั่งการ วิเคราะห์ ฯลฯ
(อันนี้สำหรับคำถามข้อที่ 2)
แต่ละคนมีความขอบ ความต้องการต่างกันครับ
ส่วนตัว...ชอบแบบสลับๆกัน
ชอบผู้หญิงที่รู้จังหวะเวลา
เวลาไหนควรรับ เวลาไหนควรรุก เวลาไหนควรพูด(แบบไหน) เวลาไหนควรฟัง
เวลาไหนควรนำ เวลาไหนควรตาม เวลาไหนควรอยู่ข้าง
เวลาไหนควรร้อน เวลาไหนควรเย็น
เวลาไหนควรเป็นครู เวลาไหนควรเป็นนักเรียน
ถ้าสลับกันใช้อย่างมีจังหวะและมีศิลปะ จะเป็นผลดีต่อชีวิตคู่
และจะยิ่งดีมากๆเป็นทวีคูณ ถ้ารู้จักใช้และยอมรับที่จะใช้ด้วยกันทั้งคู่
(อันนี้สำหรับคำถามข้อที่ 3)
ปล.ยาวไปหน่อย ต้องขออภัยด้วยนะครับ
นึกฉบับย่อแล้วอธิบายความคิดได้หมดไม่ออกจริงๆ
ถ้าได้อ่าน หวังว่าคงพอมีประโยชน์บ้าง
เพราะผมเอง หลายๆทีก็เป็นแบบแฟนคุณ
และผมเองก็รู้สึกกับแฟนหรือคนรักเหมือน “บ้าน” จริงๆ
แสดงความคิดเห็น
เคียงข้าง หรือ ผู้นำ
ปล.ผู้ชายทำธุรกิจส่วนตัวค่ะ รายได้ดี เป็นธุรกิจที่ดีตัวนึง
ปล.1 ทุกคน งง กับ เรื่องนี้ไหมคะ 555 ต้องขอโทษด้วย อาจพูดวกไปวนมาหน่อย
คำถามคือ
1.ผู้ชายที่รุ้อยุ่แล้ว ว่าเราเป็นผู้หญิงทำงานและเป็นหัวหน้าคน จะขาดคุณสมบัติความอ่อนหวาน ช่างเอาใจ ไม่ได้หรอคะ
2.ถ้าเราต้องเจอผู้ชายเผด็จการแบบนี้ ควรทำตัวแบบไหนดีคะ
3.ขอถามคุณผู้ชายค่ะ ว่าผู้หญิงอ่อนหวาน ช่างเอาใจ มันดูน่ารัก น่าใคร่ มากกว่า ผู้หญิงที่พร้อมเคียงข้างคุณหรือคะ