ถูกโค่นลงจากตำแหน่งหนังทำเงินสูงสุดตลอดกาลของดีซีเรียบร้อย หลังจากที่อยู่ในตำแหน่งนี้มาถึง 10 ปี ผมเป็นคนหนึ่งที่ชื่นชอบเรื่องนี้มาก เลยอยากเอามาแชร์ ถือว่าพูดคุยกันในวันที่หนังระดับตำนานเรื่องนี้กำลังก้าวลงจากตำแหน่งแล้ว
กระทู้นี้เป็นเพียงเอาความประทับใจจากในหนังมาเล่าเฉย ๆ ไม่ได้ละเอียดนักนะครับ แบบว่าแค่เอามารื้อฟื้นความทรงจำกัน
แล้วเรื่องก็เริ่มจาก..
แบทแมนบีกินส์
เรื่องราวของบรูซเวนย์ที่เดินทางไปทั่วโลกเพื่อฝึกวิชาเพื่อนำกลับมาต่อสู้กับความเลวร้ายในสังคมเมืองก็อตแธมบ้านเกิด เขาใช้สัญลักษณ์ค้างคาวจัดการกับเหล่าร้าย แก๊งค์ค้ายา มาเฟีย แต่อีกด้านหนึ่งแสร้งเป็นคนธรรมดา ขี้เมา เสเพล "อย่ามองผมที่ภายนอก เรเชล ภายในต่างหากที่เป็นตัวผม" บรูซพยายามบอกกับเรเชลดอวส์แฟนสาว แต่เธอกลับตอบว่า "ภายในคุณอาจยังน่ารักเหมือนเดิม บรูซ แต่นั่นไม่ได้บอกตัวเรา สิ่งที่ทำต่างหาก ที่จะบ่งบอกตัวเรา" ภาพลักษณ์ของบรูซเลยดูไม่ดีตั้งแต่นั้น เมืองก็อตแธมนั้นโดนปัญหารุมเร้าหลายอย่างแต่หนักสุดคือเหตุการณ์ที่ผู้ก่อการร้ายถล่มเมืองด้วยแก๊สพิษ ประชาชนตกอยู่ในความหวาดผวา แบทแมนปรากฎตัวออกมา! และช่วยเหลือทุกคนไว้ได้สำเร็จ เรเชลร้องถาม "เดี๋ยว คุณคือใคร ที่ช่วยเราไว้" แบทแมนหันกลับมาตอบว่า "ไม่สำคัญ ว่าภายใต้กากนี้เป็นใคร สิ่งที่ผมทำ จะบ่งบอกตัวผม" บรูซเวนย์? ผ่าม!!! เป็นประโยคที่ตราตรึงมาก แล้วจากไป ฮีโร่ชื่อ แบทแมน ก็ถือกำเนิดขึ้นแต่นั้นมา ผู้ที่ทำให้ชาวเมืองเห็นว่า ยังมีคนกล้าที่สู้กับความเลวร้ายของบ้านเมืองอยู่
what I do that defines me
เดอะ ดาร์คไนท์
เมื่อถึงจุดหนึ่งเมืองนี้ก็สมควรมีฮีโร่ที่แท้จริงที่ไม่ต้องสวมหน้ากาก เป็นความหวังเป็นด้านสว่างให้ผู้คนเชื่อในระบบความยุติธรรม เชื่อในกฎหมาย แบทแมนมองว่าถึงเวลาที่อัศวินแท้จริงจะมาแทนที่เขาแล้ว ฮาร์วี่เดนท์ อัยการเขตคนดังกับกฎหมายเอาผิดธุรกิจใต้ดินและมาเฟียต่าง ๆ ปะฉะดะไล่จับเข้าคุกหมดโดยไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม แต่แล้วเขาก็ฝันสลาย ฮาร์วี่กลายเป็นฆาตรกรฆ่าตำรวจเพื่อแก้แค้นทุกคนที่หักหลัง แบทแมนจำเป็นต้องผลักเขาตกตึกขณะจะยิงปืนใส่ลูกชายของกอร์ดอน สิ่งที่เพียรทำกันมากำลังสูญสิ้น จบกัน แต่จุดพีคสุดอยู่ตอนท้ายเรื่อง แบทแมนบอกว่า "เรายอมให้เป็นอย่างนั้นไม่ได้ ประกาศออกไป ผมเป็นคนฆ่าตำรวจเอง " จะไม่ยอมให้ความหวังของผู้คนสูญเปล่า ให้กฎหมายยังคงศักดิ์สิทธิ คนผิดเข้าคุก ให้ฮาวี่ย์เดนท์เป็นสัญลักษณ์ของอัศวินต่อสู้เพื่อบ้านเมืองต่อไป ส่วนเขา ยอมเป็นอาชญากรเอง สื่อตีข่าวแบทแมนเป็นอาชญากร ตำรวจระดมคนออกไล่ล่า สลับกับภาพชาวเมืองไว้อาลัยการจากไปของฮาวี่ย์เดนท์ แล้วตัวแบทแมน ก็หลบหนีหายไปในความมืด เรื่องนี้ถูกยกย่องเป็นแบทแมนภาคที่ดีที่สุด และอธิบายความเป็นเดอะดาร์คไนท์ (อัศวินรัตติกาล)ได้ดีที่สุดด้วย เพราะบางครั้งความจริงยังไม่พอ คนเราต้องการผลตอบแทนความพยายามด้วย แบทแมน! ทำไมเขาต้องหนีด้วยครับพ่อ?
he's not our hero. he is a silent guarduan. a watchful protector. a dark knight.
เดอะ ดาร์คไนท์ไรซ์
ความจริงแบทแมนน่าจะจบไปตั้งแต่ภาคสอง แต่ผู้กำกับก็ทนเสียงเรียกร้องของแฟนหนังไม่ไหว อีกทั้งตอนจบภาคสองก็ไม่ค่อยเป็นธรรมกับแบทแมนเท่าไหร่ 6 ปีต่อมา เราจึงนำเขากลับมา แต่กลับมาพบกับสภาพที่เลวร้ายยิ่งกว่าเดิม เมืองถูกยึดอำนาจ อัศวินฮาร์วี่ย์เดนท์พ่ายแพ้ถูกเปิดโปง แบทแมนก็พ่ายแพ้สู้หัวหน้ากลุ่มก่อการร้าย (เบน)ไม่ได้ แต่เขาไม่ยอมแพ้ ทำไมคนเราจึงล้ม? เพื่อเราจะได้ลุกขึ้นมา คำสอนของพ่อเขา และเขาลุกขึ้น คราวนี้เขาจุดไฟเป็นรูปค้างคาวตัวใหญ่ที่ตึกให้ทุกคนเห็น เพื่อเป็นสัญลักษณ์แห่งความหวังและต่อสู้ร่วมกันกับผู้คนเมืองก็อทแธม จนชนะได้ในที่สุด นี่เป็นครั้งแรกที่แบทแมนปรากฎตัวในเวลากลางวันด้วย ซึ่งเป็นความตั้งใจของผู้กำกับ แต่ทุกอย่างไม่ได้ง่ายอย่างนั้น ระเบิดที่วางไว้ถูกจุดแล้ว ระเบิดที่ปลดชนวนไม่ได้ ระเบิดที่จะถล่มเมือง แบทแมนอาสาเขาจะสละชีพเอง ผู้บัญชาการกอร์ดอนตะโกนถาม "ชาวเมืองสมควรได้รู้ ใครคือฮีโร่ที่ช่วยชีวิตพวกเขา" แบทแมนตอบว่า "ฮีโร่จะเป็นใครก็ได้ แม้แต่ชายคนนึง ที่คลุมเสื้อลงบนบ่าเด็กน้อยและปลอบเขาว่าโลกนี้ยังไม่แตก" กอร์ดอนนึกถึงภาพเด็กชายที่เขาเคยคลุมเสื้อให้ "บรูซเวนย์?" เครื่องบินบรรทุกระเบิดบินออก สู่ทะเล ลับสายตา แล้ว ตูม!!! แบทแมนตาย ปิดตำนานไตรภาคอย่างสวยงาม ชาวเมืองยกย่องสร้างอนุสาวรีย์ให้เขา แต่ชาวเมืองก็ไม่รู้อยู่ดี ใครที่ช่วยพวกเขาไว้
"พวกเขาย่อมรู้ แบทแมนไง" กอร์ดอนตอบ แล้วแบทแมนก็ถูกจดจำในฐานะ อัศวินที่ต่อสู้เพื่อบ้านเมือง ในที่สุด
a hero can be anyone
โจ้กเกอร์
นอกจากเรื่องราวที่เข้มข้นสุด ๆ หนังเรื่องนี้ยังได้สร้างผลงานการแสดงระดับตำนาน ฮีธ เลดเจอร์ ในบทบาทโจ้กเกอร์ กับการแสดงขั้นเทพใน เดอะดาร์คไนท์ จนได้รับรางวัลนักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยมจากเวทีออสก้า เป็นความภูมิใจของเราชาวแฟนหนังซุปเปอร์ฮีโร่ทุกคน สุดยอดจริง ๆ RIP
รวมเวลาที่หนังเข้าฉายจนปิดไตรภาค 7 ปี (ตั้งแต่ปี 2005 - 2012) ดูภาคแรกสมัยเรียน จนเรียนจบทำงาน จำได้ว่ารอภาค 3 นานมากกก แล้วก็เป็นเรื่องแรกที่จ่ายเงินดู IMAX ภาคแรกทำเงินทั่วโลกไป $374 ล้าน ภาคสองกระโดดไป $1 พันล้าน ประสบความสำเร็จอย่างเหลือเชื่อ ภาคสามได้มากกว่าภาคสองนิดหน่อยเป็นหนังทำเงินสูงสุดตลอดกาล แต่ภาคสองไม่ได้เข้าฉายที่จีน ไม่งั้นได้เยอะกว่านี้แน่ ๆ
ภาพจำสุดท้ายที่ทุกคนไม่ลืมคือ ภาพบนโต๊ะอาหารที่บรูซเวนย์นั่งอยู่กับเซรีน่าไคล์ แมวสาวพราวเสน่ห์ จากศัตรูมาเป็นคู่รักและอยู่ร่วมกัน เขารอดตายจากระเบิด เป็นการจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง นี่อาจเป็นข้อดีของหนังที่ไม่เชื่อมจักรวาล สามารถจบแบบสวยงามได้ เพราะถ้าเชื่อมจักรวาลการเดินทางของพระเอกอาจยังไม่จบ ต้องมีเรื่องราวต่อ แต่เรื่องนี้สิ้นสุดแล้ว บรูซเวนย์มีครอบครัว แบทแมนเป็นตำนานให้ผู้คนกล่าวขานถึงอดีต ที่จักรวาล DCEU สามารถสร้างหนังทำเงินที่สามารถแซงเอาชนะเรื่องนี้ได้ ก็เหมือนเป็นการก้าวผ่านเล็ก ๆ อยู่เหมือนกัน ใหม่สู่เก่า อดีตสู่อนาคต และทางเดินข้างหน้าต่อไป ขออำนวยอวยชัย
แล้วเพื่อน ๆ จำความรู้สึกที่ดูหนังเรื่องนี้กันได้มั้ยครับ
กระทู้รำลึกถึงไตรภาค The Dark Knight
กระทู้นี้เป็นเพียงเอาความประทับใจจากในหนังมาเล่าเฉย ๆ ไม่ได้ละเอียดนักนะครับ แบบว่าแค่เอามารื้อฟื้นความทรงจำกัน
แล้วเรื่องก็เริ่มจาก..
แบทแมนบีกินส์
เรื่องราวของบรูซเวนย์ที่เดินทางไปทั่วโลกเพื่อฝึกวิชาเพื่อนำกลับมาต่อสู้กับความเลวร้ายในสังคมเมืองก็อตแธมบ้านเกิด เขาใช้สัญลักษณ์ค้างคาวจัดการกับเหล่าร้าย แก๊งค์ค้ายา มาเฟีย แต่อีกด้านหนึ่งแสร้งเป็นคนธรรมดา ขี้เมา เสเพล "อย่ามองผมที่ภายนอก เรเชล ภายในต่างหากที่เป็นตัวผม" บรูซพยายามบอกกับเรเชลดอวส์แฟนสาว แต่เธอกลับตอบว่า "ภายในคุณอาจยังน่ารักเหมือนเดิม บรูซ แต่นั่นไม่ได้บอกตัวเรา สิ่งที่ทำต่างหาก ที่จะบ่งบอกตัวเรา" ภาพลักษณ์ของบรูซเลยดูไม่ดีตั้งแต่นั้น เมืองก็อตแธมนั้นโดนปัญหารุมเร้าหลายอย่างแต่หนักสุดคือเหตุการณ์ที่ผู้ก่อการร้ายถล่มเมืองด้วยแก๊สพิษ ประชาชนตกอยู่ในความหวาดผวา แบทแมนปรากฎตัวออกมา! และช่วยเหลือทุกคนไว้ได้สำเร็จ เรเชลร้องถาม "เดี๋ยว คุณคือใคร ที่ช่วยเราไว้" แบทแมนหันกลับมาตอบว่า "ไม่สำคัญ ว่าภายใต้กากนี้เป็นใคร สิ่งที่ผมทำ จะบ่งบอกตัวผม" บรูซเวนย์? ผ่าม!!! เป็นประโยคที่ตราตรึงมาก แล้วจากไป ฮีโร่ชื่อ แบทแมน ก็ถือกำเนิดขึ้นแต่นั้นมา ผู้ที่ทำให้ชาวเมืองเห็นว่า ยังมีคนกล้าที่สู้กับความเลวร้ายของบ้านเมืองอยู่
เดอะ ดาร์คไนท์
เมื่อถึงจุดหนึ่งเมืองนี้ก็สมควรมีฮีโร่ที่แท้จริงที่ไม่ต้องสวมหน้ากาก เป็นความหวังเป็นด้านสว่างให้ผู้คนเชื่อในระบบความยุติธรรม เชื่อในกฎหมาย แบทแมนมองว่าถึงเวลาที่อัศวินแท้จริงจะมาแทนที่เขาแล้ว ฮาร์วี่เดนท์ อัยการเขตคนดังกับกฎหมายเอาผิดธุรกิจใต้ดินและมาเฟียต่าง ๆ ปะฉะดะไล่จับเข้าคุกหมดโดยไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม แต่แล้วเขาก็ฝันสลาย ฮาร์วี่กลายเป็นฆาตรกรฆ่าตำรวจเพื่อแก้แค้นทุกคนที่หักหลัง แบทแมนจำเป็นต้องผลักเขาตกตึกขณะจะยิงปืนใส่ลูกชายของกอร์ดอน สิ่งที่เพียรทำกันมากำลังสูญสิ้น จบกัน แต่จุดพีคสุดอยู่ตอนท้ายเรื่อง แบทแมนบอกว่า "เรายอมให้เป็นอย่างนั้นไม่ได้ ประกาศออกไป ผมเป็นคนฆ่าตำรวจเอง " จะไม่ยอมให้ความหวังของผู้คนสูญเปล่า ให้กฎหมายยังคงศักดิ์สิทธิ คนผิดเข้าคุก ให้ฮาวี่ย์เดนท์เป็นสัญลักษณ์ของอัศวินต่อสู้เพื่อบ้านเมืองต่อไป ส่วนเขา ยอมเป็นอาชญากรเอง สื่อตีข่าวแบทแมนเป็นอาชญากร ตำรวจระดมคนออกไล่ล่า สลับกับภาพชาวเมืองไว้อาลัยการจากไปของฮาวี่ย์เดนท์ แล้วตัวแบทแมน ก็หลบหนีหายไปในความมืด เรื่องนี้ถูกยกย่องเป็นแบทแมนภาคที่ดีที่สุด และอธิบายความเป็นเดอะดาร์คไนท์ (อัศวินรัตติกาล)ได้ดีที่สุดด้วย เพราะบางครั้งความจริงยังไม่พอ คนเราต้องการผลตอบแทนความพยายามด้วย แบทแมน! ทำไมเขาต้องหนีด้วยครับพ่อ?
เดอะ ดาร์คไนท์ไรซ์
ความจริงแบทแมนน่าจะจบไปตั้งแต่ภาคสอง แต่ผู้กำกับก็ทนเสียงเรียกร้องของแฟนหนังไม่ไหว อีกทั้งตอนจบภาคสองก็ไม่ค่อยเป็นธรรมกับแบทแมนเท่าไหร่ 6 ปีต่อมา เราจึงนำเขากลับมา แต่กลับมาพบกับสภาพที่เลวร้ายยิ่งกว่าเดิม เมืองถูกยึดอำนาจ อัศวินฮาร์วี่ย์เดนท์พ่ายแพ้ถูกเปิดโปง แบทแมนก็พ่ายแพ้สู้หัวหน้ากลุ่มก่อการร้าย (เบน)ไม่ได้ แต่เขาไม่ยอมแพ้ ทำไมคนเราจึงล้ม? เพื่อเราจะได้ลุกขึ้นมา คำสอนของพ่อเขา และเขาลุกขึ้น คราวนี้เขาจุดไฟเป็นรูปค้างคาวตัวใหญ่ที่ตึกให้ทุกคนเห็น เพื่อเป็นสัญลักษณ์แห่งความหวังและต่อสู้ร่วมกันกับผู้คนเมืองก็อทแธม จนชนะได้ในที่สุด นี่เป็นครั้งแรกที่แบทแมนปรากฎตัวในเวลากลางวันด้วย ซึ่งเป็นความตั้งใจของผู้กำกับ แต่ทุกอย่างไม่ได้ง่ายอย่างนั้น ระเบิดที่วางไว้ถูกจุดแล้ว ระเบิดที่ปลดชนวนไม่ได้ ระเบิดที่จะถล่มเมือง แบทแมนอาสาเขาจะสละชีพเอง ผู้บัญชาการกอร์ดอนตะโกนถาม "ชาวเมืองสมควรได้รู้ ใครคือฮีโร่ที่ช่วยชีวิตพวกเขา" แบทแมนตอบว่า "ฮีโร่จะเป็นใครก็ได้ แม้แต่ชายคนนึง ที่คลุมเสื้อลงบนบ่าเด็กน้อยและปลอบเขาว่าโลกนี้ยังไม่แตก" กอร์ดอนนึกถึงภาพเด็กชายที่เขาเคยคลุมเสื้อให้ "บรูซเวนย์?" เครื่องบินบรรทุกระเบิดบินออก สู่ทะเล ลับสายตา แล้ว ตูม!!! แบทแมนตาย ปิดตำนานไตรภาคอย่างสวยงาม ชาวเมืองยกย่องสร้างอนุสาวรีย์ให้เขา แต่ชาวเมืองก็ไม่รู้อยู่ดี ใครที่ช่วยพวกเขาไว้
"พวกเขาย่อมรู้ แบทแมนไง" กอร์ดอนตอบ แล้วแบทแมนก็ถูกจดจำในฐานะ อัศวินที่ต่อสู้เพื่อบ้านเมือง ในที่สุด
โจ้กเกอร์
นอกจากเรื่องราวที่เข้มข้นสุด ๆ หนังเรื่องนี้ยังได้สร้างผลงานการแสดงระดับตำนาน ฮีธ เลดเจอร์ ในบทบาทโจ้กเกอร์ กับการแสดงขั้นเทพใน เดอะดาร์คไนท์ จนได้รับรางวัลนักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยมจากเวทีออสก้า เป็นความภูมิใจของเราชาวแฟนหนังซุปเปอร์ฮีโร่ทุกคน สุดยอดจริง ๆ RIP
รวมเวลาที่หนังเข้าฉายจนปิดไตรภาค 7 ปี (ตั้งแต่ปี 2005 - 2012) ดูภาคแรกสมัยเรียน จนเรียนจบทำงาน จำได้ว่ารอภาค 3 นานมากกก แล้วก็เป็นเรื่องแรกที่จ่ายเงินดู IMAX ภาคแรกทำเงินทั่วโลกไป $374 ล้าน ภาคสองกระโดดไป $1 พันล้าน ประสบความสำเร็จอย่างเหลือเชื่อ ภาคสามได้มากกว่าภาคสองนิดหน่อยเป็นหนังทำเงินสูงสุดตลอดกาล แต่ภาคสองไม่ได้เข้าฉายที่จีน ไม่งั้นได้เยอะกว่านี้แน่ ๆ
ภาพจำสุดท้ายที่ทุกคนไม่ลืมคือ ภาพบนโต๊ะอาหารที่บรูซเวนย์นั่งอยู่กับเซรีน่าไคล์ แมวสาวพราวเสน่ห์ จากศัตรูมาเป็นคู่รักและอยู่ร่วมกัน เขารอดตายจากระเบิด เป็นการจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง นี่อาจเป็นข้อดีของหนังที่ไม่เชื่อมจักรวาล สามารถจบแบบสวยงามได้ เพราะถ้าเชื่อมจักรวาลการเดินทางของพระเอกอาจยังไม่จบ ต้องมีเรื่องราวต่อ แต่เรื่องนี้สิ้นสุดแล้ว บรูซเวนย์มีครอบครัว แบทแมนเป็นตำนานให้ผู้คนกล่าวขานถึงอดีต ที่จักรวาล DCEU สามารถสร้างหนังทำเงินที่สามารถแซงเอาชนะเรื่องนี้ได้ ก็เหมือนเป็นการก้าวผ่านเล็ก ๆ อยู่เหมือนกัน ใหม่สู่เก่า อดีตสู่อนาคต และทางเดินข้างหน้าต่อไป ขออำนวยอวยชัย