อยากแชร์วิธีทำใจ เวลาเลิกกับแฟน แล้วรู้สึกไม่เหลือใคร

อันนี้เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ เราอยากมาแชร์วิธีทำใจของเรา ตอนนี้เราเลิกกับแฟนมาสักพัก เราเลิกกันเพราะมีปัญหากันมานานมาก คือมันเอือมมากที่จะอยู่ด้วยกันต่อ แต่พอเลิกกัน มันก็เสียใจ หน่วงๆ รู้สึกยังอยากมีเขาอยู่ แต่เรารู้ว่าควรพอได้แล้ว แต่ละเรื่องที่ผ่านมามันแย่มากจริงๆ เราพยายามคุยกับเพื่อนถึงเรื่องต่างๆที่มันเกิดขึ้น ทุกคนบอกว่าเลิกเถอะ พอได้แล้ว แต่เราฟังแล้วยิ่งรู้สึกแย่มาก มันไม่ได้ช่วยฮีลความรู้สึกเราเลย แต่มาอยู่คนเดียวก็ยิ่งคิด เก็บตัวไม่ไปไหนเพราะแบบมันเหงา มันเศร้า จนไม่มีแรงจะทำอะไรเลย เนื่องจากเราอยู่ด้วยกันมากตลอด9เดือน ไม่เคยห่างกันเลย มันเลยยากแล้วลำบากใจมาก มันเป็นจังหวะที่เราย้ายมหาลัย ย้ายคอนโด เราเลยไม่เหลือใครเลย จะโทรไปเล่าให้ครอบครัวฟังก็ใช่เรื่อง อ่ะ ใครๆก็บอกว่าการเก็บตัวตอนเสียใจไม่ใช่เรื่องดี แต่สำหรับเรามันทำให้เราเห็นอะไรชัดเจนขึ้น ว่าเออมันไม่ได้แย่ขนาดนั้นนะ เราได้คิดได้อยู่กับตัวเองมากขึ้น แต่มันทำให้เราคิดถึงเขามากขึ้นไปอีก เราเลยหาไรดู จนไปเจอที่เค้าให้คำปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องทำใจหลังเลิกกับแฟน ตอนแรกเราฟังข้ามเวลาเฉยๆ พอฟังไปหลายๆคลิบเออวะ ทำไมวะ ทำไมเราต้องมาร้องไห้ ทำไมเราถึงอ่อนแอ เรากำลังเรียกร้องอะไร อยากให้เขาเห็นใจหรอ อยากให้เขากลับมาหรอ ตอนนี้ที่เป็นอยู่ก็ดีไม่ใช่หรอ เราไม่ได้บอกว่าทุกคนห้ามร้องไห้นะ แต่ถ้าจะร้องเพราะเสียใจ ร้องไปเลยค่ะ ไปให้สุดเลยค่ะ เอาจนมันไม่มีอะไรให้ร้อง แต่อยากไปร้องเพราะอยากให้เขากลับมาหรือสงสารเห็นใจเด็ดขาด เราคือเรานะคะ ต่อให้รักเขามากแค่ไหนก็อย่าสูญเสียความเป็นตัวเองไปนะคะ การไม่เหลือใครมันยิ่งทำให้เราเข็มแข็งมากขึ้นจริงๆค่ะ ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะทำได้เลย55555 อีกเรื่องถ้าใครเลิกกันแบบไม่ดีนะคะ ถ้าคุณรู้สึกเกลียดเขามันไม่แปลกนะ แน่นอนใครทำเราเราก็เกลียดเขาอยู่แล้วแต่ เอาจริงๆลองกลับกันไหมคะ ตอนแรกคุณอาจจะแค้น อาจจะเกลียดก็โอเคค่ะ แต่หลังจากที่อารมณ์เย็นลงคุณจะรู้ว่าความโมโหของเรามันออกมาแย่แค่ไหน จากนั้นเราค่อยๆนึกถึงสิ่งดีๆที่ทำกันมา ที่ผ่านมา แต่อย่ากลับไปนะ ให้คิดว่าเออ ไอนี่มันเคยเข้ามาทำให้เรามีความสุขอย่างนี้นะ ไม่ได้แย่ไปหมด เริ่มทบทวนตัวเองแล้วไปต่อค่ะคือมันดีต่อสุขภาพจิตเรามากค่ะ เราไม่ได้ทำเพื่อเขา เราทำเพื่อตัวเราเองค่ะ ไม่เสียสุขภาพจิต แถมยังเติมความสุขได้อีก มีความทรงจำที่ดี สุดท้ายรักตัวเองให้มากๆนะคะ ถ้าเกิดมันไม่ไหวจริงๆลองกลับไปมองหน้าพ่อกับแม่ดูนะ มันอบอุ่นมาก ลองดูค่ะ