วันที่เจ็บปวดหัวใจและไม่มีวันลบเลือน😥
วันที่17ม.ค.62 จิ๊ เสียชีวิต เวลา 12.00 กว่าๆ ฉันไม่รู้จะบรรยายยังไง ฉันเสียใจมากๆ จิ๊เป็นทุกๆอย่างๆ เป็นทั้งหมดของหัวใจ..❤💗💖มันเกินคำว่า"รัก"มันทำใจไม่ได้จริงๆฉันมีความสุขทุกครั้งที่เห็นหน้าจิ๊ได้อยู่กับจิ๊ฉันก็หายเหงาหายเศร้าไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไรมาฉันมีจิ๊อยู่ข้างๆลูบหัวจิ๊ จิ๊นอนหมอบลงข้างๆฉัน...มันก็เป็นสิ่งที่วิเศษที่สุดแล้วสำหรับฉัน...จิ๊ไม่ใช่เป็นแค่สุนัขหรือแค่สัตว์เลี้ยงที่เลี้ยงไว้เฝ้าบ้านแต่จิ๊คือสมาชิกในครอบครัวคือลูกสาวคือดวงใจอีกดวงที่ฉันต้องดูแลฉันผูกพันธ์กับจิ๊มากไม่ว่าที่ใหนจิ๊ก็เคยไปอยู่ตรงนั้นในบ้านบริเวณ🏠🏡
บ้านทุกๆที่ที่ฉันเดินไปใหนจิ๊จะตามไปเฝ้านอนเล่นสำรวจในที่นั้นๆเสมอ🐕🐶🐺หันไปทางใหนจิ๊ก็อยู่รอบๆที่แห่งนั้นเสมอนั่งรถยนต์ไปมาสลับบ้านสองหลัง จิ๊ก็เดินทางมาด้วยตลอด บ้านทั้งสองหลังจิ๊ก็อยู่ทุกที่ วิ่งเล่น สำรวจ นอน กินข้าว ดื่มน้ำ ขับถ่าย เดินออกกำลังกาย กระโดดนอนบนที่สูงๆ จิ๊ชอบนอนบนโต๊ะ เก้าอี้ แอบคิดในใจว่าจิ๊เป็นหมาไฮโซ ชอบนอนที่สูง
จิ๊ชอบดื่มน้ำเยอะมากๆ...จิ๊ชอบกินไก่ทอด...โยเกิร์ตรสสตรอเบอรี🍓จิ๊ชอบขนมปังครัวซองเบเกอรี่ทั้งหมดจิ๊ชอบกิน ชอบกินกล้วยน้ำว้า ผัดผัก อีกหลายอย่างที่จิ๊ชอบ
ฉันคงไม่มีวันลืมจิ๊ฉันอยากบอกจิ๊ว่าแม่รักจิ๊(น้องขนมชั้น)
มากที่สุดและขอให้จิ๊ไปสู่ภพภูมิ ที่สงบมีความสุขดั่งสรวงสวรรค์ ขอให้หลับให้สบาย หมดทุกข์หมดความทรมารจากการเจ็บป่วยที่เกิดขึ้นในระยะเวลาเพียงไม่กี่วัน แม่พาจิ๊ไปหาหมอ ที่ ร.พ.สัตว์แล้วพยายามทำทุกอย่างให้จิ๊ไม่จากแม่ไปแต่สุดท้ายจิ๊ก็จากไป😥😥😥😥 ไม่ต้องเป็นห่วงอะไร แม่จะดูแลตัวเองตั้งใจทำหน้าที่ของแม่ต่อไปให้ได้ สิ่งที่แม่ได้รับจากจิ๊ทั้งหมดนั้นคือความสุขคือกำลังใจคือรอยยิ้ม คือความรักที่ไม่ทีวันจางหาย แม่ภูมิใจที่ได้ดูแลจิ๊ จนวินาทีที่จิ๊จากไปแม่ก็กอดจิ๊ไว้ ในอ้อมกอด แม่เข้าใจแล้วว่า น้ำตาที่ไหลออกมาจากดวงตานั้น แท้ที่จริงแล้วมันคือเลือดที่ไหลออกมาจากหัวใจ เพียงแค่มันไม้ได้เป็นสีแดง ขอบคุณน้องขนมชั้นชื่อนี้ แม่ก็ตั้งให้ นามแฝงว่า น้องจิ๊มิ๊ ที่เกิดมาให้ความรักความผูกพันธ์กับพ่อและแม่ สุดท้ายหลังจากนี้และต่อๆไปสิ่งที่แม่สามารถทำได้ก็คือ ระลึกและคิดถึงจิ๊ความทรงจำที่มีค่ามากที่สุดสำหรับคนๆหนึ่งซึ่งจากนี้ไป จะทำได้แค่ทำใจ ถึงมันจะยาก แต่กาลเวลาจะช่วยให้มันผ่านไปอย่างที่ควรจะเป็น อยากปล่อยให้หัวใจได้ทิ้งระยะเวลาสักระยะ ค่อยๆปรับตัว และอดทนกับความเจ็บปวดความคิดถึงให้ได้ อยู่ใช้ชีวิตประจำวันไปเรื่อยๆ จนกว่าเราจะจากไปเช่นกัน และแม่ขอให้ได้เจอจิ๊อีกครั้งได้กอดได้จูบหอมให้ชื่นใจแม้ต้องแลกกับอะไรก็ยอม ก่อนจะนอนได้แต่ละคืนทุกครั้งน้ำตามันไหลแบบไม่ได้บังคับให้มันไหล ร้องให้จนหลับไปตอนใหนก็ไม่รู้ตัวพอตื่นขึ้นมาขอให้เป็นแค่ฝันไปแล้วมันก็ไม่ใช่ความฝันมันคือเรื่องจริง พยายามจะไม่ร้องให้ออกมาเราต้องเข้มแข็งแต่มันไหลออกมาตลอดฉันรู้ดีและเข้าใจเหตุผลของการจากลาดีทั้งหมด ว่าต่อให้ฉันร้องให้แทบตายต่อให้ฟูมฟายบ้าคลั่งยังไงจิ๊ก็ไม่มีวันกลับมาหาฉันอีกแล้ว ฉันรักสุนัขทุกคนตัวที่ฉันเลี้ยงและเคยคิดเสมอว่าจะไม่เลี้ยงอีกแล้วเพราะเวลาเค้าไม่อยู่ฉันเจ็บหัวใจเหลือเกิน เพราะพอเลี้ยงอีกตั้งใจว่าจะไม่รักมากอีก เพราะพอรักมากกี่ตัวๆก็จากไปตอนกำลังน่ารักกำลังอายุอยู่ในช่วงวัยรุ่นทุกตัว แต่ก็เป็นไปไม่ได้เพราะพอเลี้ยงอีก ฉันก็จะรักมากขึ้นๆๆเป็นทวีคูณ ทุกตัวทีตายจากไป ฉันเสียใจมาก เสียใจเหมือนลูกแท้ๆจากไป มองไปทางไหนก็เห็นแต่ภาพของเค้า ถ้าหากย้อนเวลากลับไปได้จริงๆ แม่จะดูแลจิ๊ให้ดีที่สุด แม่ขอโทษนะค่ะลูกสาวของแม่ทุกครั้งที่เห็นสัตว์เลี้ยงคนอื่น ภาพเก่าๆมันมักย้อนมาและเสียใจทุกครั้ง ตั้งแต่วันที่จิ๊มิ๊หรือน้องขนมชั้นสุนัขตัวสุดท้ายจากไป ❤💜💛💚💙จากนี้ไปอีกกี่ปีอีกกี่สิบปี แม่คงไม่เปลี่ยนใจ จะขอแค่ได้รักและคิดถึงจิ๊มิ๊ตลอดไปจนกว่าแม่จะหมดลมหายใจ🐺🐶น้องขนมชั้น(เด็กหญิงจิรจักร น้องจิ๊มิ๊ลูกสาวที่สวยที่สุดและรักมากที่สุดสุดดวงใจของพ่อกับแม่....❤❤❤❤🐺❤❤❤❤