เหงายิ่งกว่าเหงา...ทำไมต้องเป็นเราที่อ่อนแออย่างนี้ มีไหมใครสักคนที่หยุดฝนและลมที่โหมกระหน่ำ ยืนอยู่ลำพังหนาวจนใจแทบขาด

.... " เพรียกเหงาทรวง " .... สายฝนพรำ ฉ่ำชื่น ผืนแผ่นหล้า ลมพัดกล้า ถาโถม โหมกระหน่ำ ละลอกคลื่น เคลื่อนกระแส แปรป่วนนำ ทะเลค่ำ คร่ำครวญเพรียก .. เพรียกเหงาทรวง http://www.youtube.com/watch

ฟ้ามืดครึ้มลมกระหน่ำนำสายฝน ในบัดดลฝนกระหน่ำลงจากฟ้า เงาสลัวหม่นกว่าหม่นในสายตา พายุฝนพัดพามาไร้ปรานี ลมหนาวพัดกระหน่ำกระทบผิว สาดเป็นริ้วละอองน้ำไร้ทางหนี เปียกแสนเปียกหนาวแสนหนาวกายานี้ สิ่งที่มีคื

สายลมพริ้ว พัดใจ ให้เหน็บหนาว เจ็บปวดร้าว คิดถึงจน ทนไม่ไหว ร้องเพลงรอ เรื่อยเปื่อย จนเหนื่อยใจ ทนต่อไป ใจอาจ จะขาดรอน รู้ว่าเธอ ไม่รัก ยังดักดาน เจ็บมานาน เพราะใจ ไม่สั่งสอน จากตอนนี้ ดีกว่าเจ็บ มาร