เจ็บมาราธอน

สายลมพริ้ว พัดใจ ให้เหน็บหนาว
เจ็บปวดร้าว คิดถึงจน ทนไม่ไหว
ร้องเพลงรอ เรื่อยเปื่อย จนเหนื่อยใจ
ทนต่อไป ใจอาจ จะขาดรอน

รู้ว่าเธอ ไม่รัก ยังดักดาน
เจ็บมานาน เพราะใจ ไม่สั่งสอน
จากตอนนี้ ดีกว่าเจ็บ มาราธอน
ขอลาก่อน คนดี ที่เย็นชา