ลองกลับมาถามตัวเองดูหน่อย ว่าเราเหนื่อยเกินไปมั้ยกับความสัมพันธ์ครั้งนี้.

ความรักของคนสองคน บางทีก้อเหมือนกับการเล่นชักเย่อ ที่ถ้าคุนยังรักกัน คนรักของคุนก้อจะเป็นอีกแรงที่อยู่ข้างๆช่วยกันดึงรั้งแข่งกับอุปสรรคที่เข้ามาในชีวิต แต่ถ้าวันใดวันนึงคนรักของคุน

ทุกคนเราขอสอบถามหน่อยนะคะ ถ้าความสัมพันธ์ที่มันมีแต่เราพยายามอยู่ฝ่ายเดียวยอมเขาอยู่ฝ่ายเดียว ซึ่งเวลาที่ทะเลกันทีไรมีแต่เรายอมอยู่ฝ่ายเดียว บางทีเราก็เหนื่อยจนเกินไป แล้วซัพพอร์ตเขาในทุกๆด้านทั้งควา

ขอบคุณสำหรับทุกๆ ความคิดเห็นค่ะ

คือปกติความสัมพันธ์ทั่วไปจะเห็นในรูปแบบชายรุกหญิงรับ ไม่ก็ชช.หรือญญ. แต่เรากลับต่างออกไปเพราะเราชอบที่เป็นฝ่ายกระทำมากกว่า เราจึงกลัวว่าจะโดนหาว่าแปลกแล้วก็โรคจิต เราอยากถามเพื่อนๆว่าสรุปเราผิดมั้ยคะ?

ขอเล่าเรื่องราวชีวิตส่วนตัว ระบายความในใจกับสิ่งที่อดทนมาตลอดหลายปี ขอเล่าคร่าวๆว่า เรามีแฟนที่เคยมีครอบครัวมาแล้ว มีลูก 1 คน ระยะเวลาที่คบกันมา เขากินอยู่ด้วยกันกับเมียเก่าทุกวัน แอบพาลูกกับเมียเก่าไ

คืองี้ เราเคยอยู่ในสังคมแบบที่ไม่มีเพื่อนมาก่อน อโลนคนเดียวชิลๆ แล้ววันนึงเราได้มาอยู่ในสังคมใหม่ที่มีเพื่อน เราเลยใส่ใจเพื่อน ทุ่มเทดูแลทุกอย่างไม่เคยบ่น แต่อยู่ๆ ก็มีความคิดว่าทำไม !! ทำไมกันนะ เราท

เรากับเขายังไม่ได้เป็นแฟนกัน แค่คุยกันทุกวัน มีโทร มีแชท คุยเรื่องส่วนตัวกันจนรู้สึกผูกพันไปแล้ว แต่พอวันหนึ่งมีความรู้สึกว่าเขาคุยกับคนอื่น...แล้วก็นัดไปเจอกันแล้วด้วย คำถามคือ...เรามีสิทธิ์รู้สึกแย่