ผมทำงานในบริษัทรแห่งหนึ่งมา3ปีแล้ว ช่วงแรกที่เข้ามาทำ
งานผมก็ต้องทำความรู้จักพูดคุยกับเพื่อนร่วมงานเพื่อจะได้ให้
ทำงานร่วมกันได้ แต่ทำไปสักปีกว่าๆผมก็รู้งานมากขึ้นทำ
งานเป็นหมดทุกงานที่มอบหมายโดยไม่ต้องถามเพื่อนร่วมงาน
พอทำเองเป็นหมดเลยไม่ถามหรือขอคำปึกษาเลยแต่ท่าสงใสหรือต้องการความช่วยเหลือจริงๆผมจึงจะเอ่ยปากขอ ส่วนตัวผมเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดเก็บตัวหน่อยๆไม่ชอบเรียกร้องความสนใจท่าไม่ต้องการอะไรสักจริงๆ
หลังจากหนึ่งปีผ่านไปผมได้เห็นคนที่เคยทักถามเรื่องต่างๆ
ที่เคยถาม เมื่อก่อนมีขนมหรือของที่น่าสนใจก็จะเอามาให้ผมกินด้วยเอามาให้ผมช่วยดู แต่เดี๋ยวนี้กลับมองข้ามไปเฉยๆ
มีหลายครั้งที่ผมนั่งอยู่แล้วมีคนเอาขนมเข้ามากินในห้อง ทุก
คนได้กินหมดรวมทั้งคนที่นั่งข้างๆผมด้วยแต่ผมกลับไม่ถูกถาม
หรือมายื้นให้เลย แต่ผมก็ไม่ได้ต้องการหรอก แต่ผมสงใสว่าทำไมไม่ถามผมสักคำทั้งๆที่ผมอยู่ไกล้ๆห่างไม่ถึงเมตร
ปล. เลยมาถามเพื่อนๆดูว่าจริงหรือว่า คนที่ไม่เรียกร้องอะไรทักจะถูกมองข้ามมากที่สุด
คนที่ไม่เรียกร้องอะไรมักจะถูกมองข้ามมากที่สุด... จริงหรือ
งานผมก็ต้องทำความรู้จักพูดคุยกับเพื่อนร่วมงานเพื่อจะได้ให้
ทำงานร่วมกันได้ แต่ทำไปสักปีกว่าๆผมก็รู้งานมากขึ้นทำ
งานเป็นหมดทุกงานที่มอบหมายโดยไม่ต้องถามเพื่อนร่วมงาน
พอทำเองเป็นหมดเลยไม่ถามหรือขอคำปึกษาเลยแต่ท่าสงใสหรือต้องการความช่วยเหลือจริงๆผมจึงจะเอ่ยปากขอ ส่วนตัวผมเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดเก็บตัวหน่อยๆไม่ชอบเรียกร้องความสนใจท่าไม่ต้องการอะไรสักจริงๆ
หลังจากหนึ่งปีผ่านไปผมได้เห็นคนที่เคยทักถามเรื่องต่างๆ
ที่เคยถาม เมื่อก่อนมีขนมหรือของที่น่าสนใจก็จะเอามาให้ผมกินด้วยเอามาให้ผมช่วยดู แต่เดี๋ยวนี้กลับมองข้ามไปเฉยๆ
มีหลายครั้งที่ผมนั่งอยู่แล้วมีคนเอาขนมเข้ามากินในห้อง ทุก
คนได้กินหมดรวมทั้งคนที่นั่งข้างๆผมด้วยแต่ผมกลับไม่ถูกถาม
หรือมายื้นให้เลย แต่ผมก็ไม่ได้ต้องการหรอก แต่ผมสงใสว่าทำไมไม่ถามผมสักคำทั้งๆที่ผมอยู่ไกล้ๆห่างไม่ถึงเมตร
ปล. เลยมาถามเพื่อนๆดูว่าจริงหรือว่า คนที่ไม่เรียกร้องอะไรทักจะถูกมองข้ามมากที่สุด