เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อปีใหม่พี่ๆที่ทำงานชวนเราไปเลี้ยงฉลองปีใหม่ แล้วความบังเอิญก็เกิดขึ้น พอถึงร้านอาหาร พี่เขาก็บอกว่า ออมาด้วยนะ เป็นอะไรเปล่า (ออคือแฟนเก่าที่เราคบมาครึ่งชีวิต) เราก็บอกว่า มาได้เลยค่ะ ไม่เป็นไร เลิกกันมานานแล้ว 2ปี ชิวๆๆ แต่ตัดมาที่ใจเรานะ เต้นตุ๊บๆๆ นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้เจอกัน คือ ออทำงานองค์กรเดียวกันกับเราแต่คนละสาขา
เหตุผลที่เขามาด้วยเพราะ เขาได้ขึ้นหัวหน้าแล้วต้องย้ายสาขาด่วนพี่ๆเขาเลยถือโอกาส เลี้ยงส่งเขาเลย
นั่นแหละ นั่งดื่มเบียร์คุยกันสักพัก เขาก็เดินเขามา
เขาก็ตกใจที่เห็นเรามา เราเองรู้อยู่แล้วว่าเขามาแต่พอเห็นเขาเท่านั้นแหละใจสั่นมาก ยกเบียร์ดื่ม ดื่ม แล้วก็ยกดื่ม ไปเรื่อยๆ มันเป็นเองอัตโนมัติ ทำอะไรไม่ถูก แอบมองเขาเป็นพักพัก โอ้ยเธอฉันคิดถึงเขา น้ำตาฉันจะไหล (เมื่อก่อนเราอยู่ด้วยกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยจนเข้าทำงาน ได้ทำงานที่เดียวกัน)
แต่ไม่นะร้องไม่ได้ เดี๋ยวพี่เขาแซว เข้มแข็งไว้ พวกๆพี่เขาก็นั่งคุยกัน ถามออว่าย้ายไปที่ไหน เมื่อไหร่ เราก็แอบฟัง ยิ้มๆ จนถึงเวลาแลกของขวัญ แล้วถ่ายรูปกัน เราก็ได้ไปอยู่ใกล้ๆออ เราบอกออว่าดีใจด้วยนะ แล้วพูดเบาๆว่าคิดถึงจัง โอ้ยยยเสียงสั่นๆๆ
สักพักออก็ขอตัวกลับ ผ่านไป5นาที ก็มีเสียงไลน์ดังขึ้นที่โทรศัพท์เรา ออไลน์มา บอ จะเป็นไรไหมจะผิดไหมถ้าออจะขอคุยกับเราก่อนที่เขาจะย้ายไป เราจะมานั่งกินต่อแล้วคุยกับออได้ไหม โอ้ยยจะตอบว่าไงดี 2จิต2ใจ สักพัก เราก็ตอบไปว่า ค่ะ
ร้านไหนคะ หึ๋ย....เรากำลังจะทำผิด เรากำลังจะทำร้ายตัวเองไหม
เราก็ได้ไปนั่งคุยกับเขา คำถามแรกที่เราถาม ดีใจไหมที่ได้เจอกัน คิดถึงเรามั้ย ออถามกลับ คิดถึงออหรอ เราก็ยิ้มม
ผ่านไป...... เดี๋ยวเรามาต่อ ฉากนี้
มาเล่าตอนเรากลับมาถึงบ้านดีกว่า ร้องไห้โฮเลย
เรารักเขาคิดถึงตอนอยู่ด้วยกันคิดถึงตอนรักกัน คิดถึงบรรยากาศเดิมๆที่เคยไปเที่ยวสนุกด้วยกัน ตอนนี้ไม่มีแล้ว
7ปีของเราที่เลิกกัน ผ่านมา2ปีก็ยังลืมไม่ได้เลย
อินเนอร์ก็มา
“กลับมาได้หรือเปล่า กลับมาหาฉันทีได้ไหม คนดี หากว่าใจของเธอ ไม่ได้เปลี่ยนไป ........
“แค่อยากให้รู้ไว้ ว่าฉันไม่เคยรักใครเท่าเธอ เก็บเอาไปนอนเพ้อเพราะคิดถึงเธอคนเดียวรู้มั้ย”
จะทำอย่างไรดี เราเริ่มต้นใหม่กับใครไม่ได้เลย เรารักใครไม่ได้เลย ต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหน ถึงจะลืมมม
รู้ว่าต้องเดินไปข้างหน้า แต่ทุกๆครั้งที่แวะหันหลังกลับมามอง
ความรู้สึกมันก็ขึ้นปี๊ดเลย รักคุณจัง เสียใจจัง น้ำตามันก็มาเอง
ขนาดพิมพ์ๆอยู่ตอนนี้ น้ำตามันยังไหลเลย
บางทีก็โกรธตัวเองนะ จะอะไรกับเขามากมาย
ทั้งๆที่ รู้ว่า มันไม่มีทางที่จะกลับมา
เมื่อต้องเจอกันแฟนเก่าที่เรายังรัก และไม่เคยลืมถึงแม้จะผ่านมาแล้ว2 ปี ใจเราก็เต้นแรง
เหตุผลที่เขามาด้วยเพราะ เขาได้ขึ้นหัวหน้าแล้วต้องย้ายสาขาด่วนพี่ๆเขาเลยถือโอกาส เลี้ยงส่งเขาเลย
นั่นแหละ นั่งดื่มเบียร์คุยกันสักพัก เขาก็เดินเขามา
เขาก็ตกใจที่เห็นเรามา เราเองรู้อยู่แล้วว่าเขามาแต่พอเห็นเขาเท่านั้นแหละใจสั่นมาก ยกเบียร์ดื่ม ดื่ม แล้วก็ยกดื่ม ไปเรื่อยๆ มันเป็นเองอัตโนมัติ ทำอะไรไม่ถูก แอบมองเขาเป็นพักพัก โอ้ยเธอฉันคิดถึงเขา น้ำตาฉันจะไหล (เมื่อก่อนเราอยู่ด้วยกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยจนเข้าทำงาน ได้ทำงานที่เดียวกัน)
แต่ไม่นะร้องไม่ได้ เดี๋ยวพี่เขาแซว เข้มแข็งไว้ พวกๆพี่เขาก็นั่งคุยกัน ถามออว่าย้ายไปที่ไหน เมื่อไหร่ เราก็แอบฟัง ยิ้มๆ จนถึงเวลาแลกของขวัญ แล้วถ่ายรูปกัน เราก็ได้ไปอยู่ใกล้ๆออ เราบอกออว่าดีใจด้วยนะ แล้วพูดเบาๆว่าคิดถึงจัง โอ้ยยยเสียงสั่นๆๆ
สักพักออก็ขอตัวกลับ ผ่านไป5นาที ก็มีเสียงไลน์ดังขึ้นที่โทรศัพท์เรา ออไลน์มา บอ จะเป็นไรไหมจะผิดไหมถ้าออจะขอคุยกับเราก่อนที่เขาจะย้ายไป เราจะมานั่งกินต่อแล้วคุยกับออได้ไหม โอ้ยยจะตอบว่าไงดี 2จิต2ใจ สักพัก เราก็ตอบไปว่า ค่ะ
ร้านไหนคะ หึ๋ย....เรากำลังจะทำผิด เรากำลังจะทำร้ายตัวเองไหม
เราก็ได้ไปนั่งคุยกับเขา คำถามแรกที่เราถาม ดีใจไหมที่ได้เจอกัน คิดถึงเรามั้ย ออถามกลับ คิดถึงออหรอ เราก็ยิ้มม
ผ่านไป...... เดี๋ยวเรามาต่อ ฉากนี้
มาเล่าตอนเรากลับมาถึงบ้านดีกว่า ร้องไห้โฮเลย
เรารักเขาคิดถึงตอนอยู่ด้วยกันคิดถึงตอนรักกัน คิดถึงบรรยากาศเดิมๆที่เคยไปเที่ยวสนุกด้วยกัน ตอนนี้ไม่มีแล้ว
7ปีของเราที่เลิกกัน ผ่านมา2ปีก็ยังลืมไม่ได้เลย
อินเนอร์ก็มา
“กลับมาได้หรือเปล่า กลับมาหาฉันทีได้ไหม คนดี หากว่าใจของเธอ ไม่ได้เปลี่ยนไป ........
“แค่อยากให้รู้ไว้ ว่าฉันไม่เคยรักใครเท่าเธอ เก็บเอาไปนอนเพ้อเพราะคิดถึงเธอคนเดียวรู้มั้ย”
จะทำอย่างไรดี เราเริ่มต้นใหม่กับใครไม่ได้เลย เรารักใครไม่ได้เลย ต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหน ถึงจะลืมมม
รู้ว่าต้องเดินไปข้างหน้า แต่ทุกๆครั้งที่แวะหันหลังกลับมามอง
ความรู้สึกมันก็ขึ้นปี๊ดเลย รักคุณจัง เสียใจจัง น้ำตามันก็มาเอง
ขนาดพิมพ์ๆอยู่ตอนนี้ น้ำตามันยังไหลเลย
บางทีก็โกรธตัวเองนะ จะอะไรกับเขามากมาย
ทั้งๆที่ รู้ว่า มันไม่มีทางที่จะกลับมา