ผมเป็นเด็กคนนึงที่เจอพ่อเเม่พูดด่าทุกวันไม่วาจะคำพูดไล่ให้ไปตายเเละคำเเย่ๆ เช่น เลี้ยงเสียข้าวสุก กูไม่น่าให้เกิดมาเลย ไปตายซะ นั้นเป็นคำพูดที่ผมดจอจนชินเลยล่ะครับผมตอนเเรกๆที่เจอคำพวกนี้ก็ร้องไห้น้ำต

ตอนนี้รู้สึกปวดหัวเเละเครียดมากเลยค่ะ

บางใครเราพยายามคิดในเเง่ที่มันบวกอยู่เสมอ บางครั้งทำอะไรหรืออะไรเรามักจะไม่รุ้เรื่องเลย เเละทุกเรื่องในกลุ่มถ้าเพื่อนอีกคนม่หลุดปากพุดออกมาเราก้ไม่รุ้เรื่องนั้นอ่ะ บางครั้งเราลองเราเเล้วเพื่อนเงียบ เพ

บ่อยครั้งมากที่เราชอบร้องไห้คนเดียว ชอบอยู่ตามลำพัง นั่งเหม่อ ถ้าเราได้คิดเรื่องอะไรเเล้วทุกอย่างของเรื่องนั้นจะหดหู่ทำให้เราเส้าเเละยิ่งเส้าขึ้นเรื่อยๆ เรามีความรุ้สึกว่าทำอะไรก้ไร้ค่า ไม่ทำเสียจะดีก

เรื่องนี้เป้นเรื่องที่เกิดขึ้นจิง คิดว่าหลายคนก้อาจเคยเจอเหมือนเรา เราน่ะเป้นคนนึงที่ติดโซเชียล ชอบคุยกับเพื่อนใหม่ๆ เเต่ส่วนใหญ่เเล้วเราจะไม่คิดอะไร ถ้าคนๆนั้นไม่บอกว่าจีบเรา เรามีโอกาสได้รุ้จักผช.ค

ทำใมเราถึงรู้ ว่า โดนมองข้ามตลอด ทำอะไรพูดอะไร ไม่มีใครนึกถึงความรุ้สึกของคนที่รับฟังเรยสักนิดเรย เเม้กระทั่งครอบครัวตัวเองเเละ สามีตัวเอง  โดนเป้นคนที่ ทำอะไรก็ผิด  ไม่สามารถพุดอะไรได้เรย

ตามหัวข้อเรยค่ะ บางครั้งก้อรุ้สึกอึดอัดนะค่ะ ถามตลอดเลย ว่าเลิกกันยัง เพราะครอบครัวเราอยากให้เราเลิกกับเค้าค่ะ เเต่เราก้อรักของเรา ไม่ยอมเลิก คบกันเเบบปิดๆไม่เปิดเผย เเต่มันก้อรุ้สึกผิดถ้าโกหกไปบอกว่า

อย่าพึ่งงงกับคำว่ารัก4เศร้านะคะ คือ เพื่อนเราไปรักกับผญ.คนนึงเพื่อนเราเป็นเลสเบี้ยนค่ะ แต่ผญ.คนนั้นแต่งงานแล้วนะเค้าก็มาเล่นด้วยกับเพื่อนเราจนสามีเค้าเริ่มสงสัยในความสัมพันระหว่างเพื่อนเรากับเมียเค้า

ทำไมเราถึงรุ้สึกเชยๆกับเเฟนตัวเองค้ะ ทั้งๆที่เขาก้อดีกับเรามาก แต่เขาแค่ชอบมึนเอ๋อบ้าง แต่บ่อยครั้งเรยค่ะ เราก้อจะค่อยพุดค่อยบอกเขาตลอดแระเรื่องบ้างเรื่องที่เขาควรรุ้เขาก้อไม่เคยรุ้ พอเราพุด พุดบ่อยๆเ

ดิฉันทำงานที่สำนักงานบันชีแห่งหนึ่งซึ่งมีการหักเงินประกันการทำงานจำนวน 5,000บาท ชำระ4งวด ซึ่งเราก้อได้ทำการลาออกเป้นที่เรียบร้อย ในวันที่ลาออก เราถามนายจ้างว่า นุ่จะได้เงินประกันคืนไหมค่ะ นายจ้างตอบว่