เเม่เราชอบคิดเเต่เรื่องลบๆ

สวัสดีค่ะพี่ๆทุกคนเรื่องที่หนูจะเล่ามันอาจจะทำให้พี่ๆด่าหนูหรืออาจจะรู้สึกขำที่ราหนูเอาเรื่องนี้มาแชร์ให้พี่ๆฟัง คือเรื่องมันเริ่มจากที่ช่วงใกล้ๆจบม.6หนูเริ่มถูกเพื่อนๆเมินด้วยเหตุผลอะไรไม่รู้ซึ่งเรื่

จากหัวข้อเลยนะคะเราจะเล่าให้ฟังเเบบคร่าวๆเราไม่รุ้ว่าตัวเราเป็นโรคอะไรคือเราอะเป็นเด็กที่ไม่มีความมั่นใจในตัวเองเเละไม่ชอบเข้าหาใครมีเพื่อนก็น้อยชีวิตเหมือนเก็บกดเเต่ทางครอบครัวไม่ได้ไม่ดีอะเราเจอเเต่

เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ใช้ชีวิตอยู่กับลูก ไม่ต้องถามเรื่องค่าใช้จ่ายไม่เคยพอสักเดือนผลจากการค้ำประกัน เงินเดือนหักค่าโน้นนี่ สรุปไม่เหลือไม่พอน้ำไฟตัดทุกเดือน ส่วนลูก ไม่เคยมีเงินไปโรงเรียนเลย บางทีมี

แฟนเราชอบว่าและด่าเวลาทำอะไรไม่ถูกใจเขาค่ะ ชอบด่าทั้งเรา และพ่อแม่ตัวเอง เมื่อไม่ถูกใจความคิดของคนอื่น เตือนเท่าไรก็ไม่ฟัง เรารู้สึกเสียใจกับคำพูดเขามากๆมันทำให้เรารู้สึกแย่ที่สุด จนเราปลง พยายามทำเป็

เคยเหนื่อย หรือท้อเเท้ ผิดหวังเสียใจ อะไรๆหลายเรื่องมารวมกันไหม บางทีก็อยากบอกเพื่อน ครอบครัว หรือใครสักคนรับฟัง เเทบไม่มี กลัวว่าเค้าจะรำคาญเรื่องของเราเหมือนกัน กลัวว่าเค้าก็คงมีเรื่องผิดหวังเสียใจเ

คือเราจบปวส. เราบอกที่บ้านว่าอยากทำงาน เพราะอยากหาเงิน หาประสบการณ์ก่อน เขาบอกว่า "มีหน้าที่เรียนก็เรียนไปเถอะ" เราก็เลยเรียนต่อ พ่อเป็นคนจ่ายค่าเทอม พี่สาวเป็นคนออกค่ากินให้  แล้วพอวัน

ให้คำปรึกษาเราหน่อยค่ะ เราตันทุกทางไม่รู้จะปรึกษาใครมันอาจจะยาวหน่อยนะคะ อันที่จริงมีเยอะกว่านี้ค่ะ เเค่ยกมาบางเรื่องนะคะ🥺🥺  เราเเละเเฟน ผิดใจกันกับเเม่เเละพ่อเลี้ยง เรื่องเกิดขึ้นเพราะพ่อเลี้ยง