เราทำงานที่เดียวกันค่ะ อยุ่ทำงานมาก่อนเขาเข้ามาทำงานที่หลัง พอดีเขาเป้นเพื่อนของคนที่ทำงานกับเราเลยไม่ใช่เรื่องยากที่เราสนิทกันไว. มันเริ่มตรงที่เพื่อนของเราเเละเขาพุดหยอก. ว่าเขามีใจให้เราเหมือนจะชอบเรา. เราก้เลยเริ่มพุดแล้วคุยกับเขามาเลื่อยๆเเรกๆเขาก้ดีมากไปรับส่งพุดคุยกับเราไปเฝ้าพ่อเราที่โรงบาลกับเรา. ซื้อของให้ เราไม่เคยเจอคนแบบนี้ไม่แปลกที่จะเริ่มชอบมาก เเล้วพอเราออกจากงานเพื่อหางานที่ใหม่ เราเริ่มห่างกันเเชทเขาในบ้างวันเรารอหลาย ชม. แล้วคำตอบเขาคือคำว่า. อะเค เป็นแบบนี้อยุ่นานจนวันนึ่งเราถามเค้า เลิกคุยกันไหม.(ในใจเราเขาต้องยื้อเเล้วถ้ายังมีความรุ้สึกดีๆๆ)เเต่คำตอบเขาคือ เป็นเพื่อนกันก้ดีแล้ว. ใจเราเเบบพังยับ เรามารุ้ที่หลังจากเพื่อนทำนองว่าเราชอบเรารุ้สึกอยุ่เเค่ฝ่ายเดียว. เเต่เรายังคิดนะถ้าเขาไม่รุ้สึกจะมาทำดีกับเราทำไมหรอ ขอบคุณที่อ่านนะค่ะ
รักเขาข้างเดียว