พวกคุณเคยเบื่อ การศึกษาไทยจนต้องตั้งคำถามแบบนี้ไหม???

เรื่องมีอยู่ว่า! ฉันเป็นคนที่ขี้เกรียจที่สุดในโลกเกี่ยวกับเรื่องเรียน โดยเคยตั้งทำถามกับตัวเองว่าถ้าวันหนึ่งโรงเรียนเราไฟไหม้ เราก็ไม่ต้องไปเรียน!! แต่พอตื่นเช้ามาทุกวันก็ต้องไปเรียนอยู่ดี
บางทีก็ถามตัวเองว่าไปเรียนแล้วกูได้อะไรกับมาบ้าง แต่ที่ได้มา...... เฮ้ย! คิดแล้วฉันนั้นปวดกระบานจริงๆ เรียนจบ ป.6 ก็ต้องต่อ ม.1 เรื่อยๆ.. ในความคิดนะ ถ้ากว่าจะเรียนจบป.ตรีก็อายุ 20 ปีแหละ เสียเวลากับการเรียนไป 10 กว่าปีสิ่งที่ได้มาคือ!!! มันคือครึ่งชีวิตเลยนะ กว่าจะมาสร้างตัวหางานเป็นที่เป็นทางจริงๆ ก็เกือบจะ 30 ปีแหละ มีแฟน เผื่อเลิกกันล่ะ กว่าจะเจอใครจริงจังบางล่ะ โอ๊ย.!! กว่าชีวิตจะแฮปปี้ ก็จะไม่ 40 ปีแล้วหรอ ชีวิตแต่ ถ้าเรียนน้อยเน้นประสบการณ์สอนให้เด็กทำงานตั้งนานเล็กนะพร้อมเด็กรู้ว่าเงินหายาก รู้จักว่ากว่าจะได้วันละ 100 มันต้องทำยังไงบ้างแล้วอนาคตที่ผู้ใหญ่เป็นอยู่มันดีแค่ใหน ภาระที่ผู้ใหญ่ต้องรับผิดชอบมีอะไรบ้าง ฉันว่ามันต้องดีกว่านี้แน่ สรุป เรียนจบ ป.6 อายุ 10กว่า สามารถทำงานได้แล้ว อาจจะไม่ได้เงินเยอะก็ยอมให้เด็กได้ประสบการณ์บางก็ดีพออายุ 15 ปีค่อยให้ทุกการประจำ เพราะกูขี้เกรียจเรียน...นอนแล้วเเดี๋นสตื่นสายพรุ่งนี้เรียนกนังสือ