เขาไม่ใช่เกย์ (หัดเขียนครับ)

มหาวิทยาลัยทั่วไปที่เรียกใช้สถานศึกษาสำหรับนิสิตระดับปริญญาตรีถึงปริญญาเอกที่ที่มีตึกอาคารเรียนมากมายและที่ขาดไม่ได้เลยคือห้องสมุดดินแดนแห่งความรู้ที่มีคนมากหน้าหลายตาหมุนเวียนสับเปลี่ยนเข้ามาใช้บริการไม่ขาดซึ่งวันนี้ก็เหมือนเดิมฉันกับเพื่อนอีก 2 คนได้เข้ามาใช้บริการทุกวันไม่ว่าใช่ มาอ่านหนังสือหรอกแต่ห้องสมุดแอร์เย็นมากๆจึงทำให้เป็นที่พักผ่อนหลับนอนที่ดีสำหรับเราแต่วันนี้แปลกฉันไม่รู้สึกง่วงเลยแต่เพื่อนของฉันอีก 2 คนพอมาถึงมันก็จองที่นอนกันเลยทีเดียวแป๊บเดียวพวกมันทั้งสองก็หลับอย่างเอาเป็นเอาตายฉันจึงเดินไปหาหนังสือแล้วกลับมานั่งอ่านที่โต๊ะเพื่อจะรอเรียนวิชาต่อไปในคาบบ่ายอ่านหนังสือไปสักพักฉันก็ต้องเงยหน้าไปมองทางประตูทันทีต้องไปที่เสียงที่ดังอยู่ในขณะนั้นมีผู้หญิงกลุ่มหนึ่งกำลังเดินไปที่โต๊ะ นั้นแต่พูดคุยเสียงดังมากจนทำให้ ฉันรู้สึกรำคาญเอามากๆเลย ฉันคิดในใจ
“คุยกัน ยอะไรนักหนาเสียงดังรบกวนคนอื่น”
จากนั้นผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาแล้วพูดกับกลุ่มนี้ว่า
”เบาๆหน่อยพวกแกรบกวนคนอื่นเขา”
แล้วโต๊ะนั้นก็เงียบไปแล้วฉันก็มองไปที่เสียงนั้นทันที เพราะฉันเห็นหน้าผู้ชายคนนั้น เท่านั้นแหละฉันอุทานออกมาแบบไม่ได้ตั้งใจ
”ผู้ชายที่อะไรหล่อแบบวัวตายควายล้ม”
พอดีสติกลับมาได้ก็หมดไปที่นาฬิกาบ่ายโมงตรงพอดีฉันถูกเพื่อนทั้งสองคนให้มันตื่นเพื่อไปเรียน
“...ตื่นบ่ายโมงแล้ว”ฉันเขย่าตัวมัน
“นอนต่ออีกนิดไม่ได้หรอยังง่วงอยู่เลย”เพื่อนชายที่มีจิตใจมุ้งมิ้งของฉันพูดแบบไม่ลืมตาไม่ได้
“โว้ยเข้าสายเดี่ยวอาจารย์เช็คขาด”
ฉันพูดพร้อมดึงตัวมันขึ้นมา ยังนึกเสียดายที่ได้เห็นผู้ชายคนนั้นแค่แป๊บเดียววันถัดมาที่โรงอาหารของมหาวิทยาลัยช่วงพักกลางวันความบังเอิญทำให้ฉันได้พบกับเขาอีกครั้งเขานั่งโต๊ะใกล้ๆกับฉันซึ่งทำให้ฉันเห็นใบหน้าของเขาได้อย่างชัดเจนยิ่งทำให้ฉันเห็นความหล่อของเขามากขึ้นจนใจฉันแทบละลายไปในขณะนั้นด้วยความที่ฉันชอบในความหล่อของเขาจึงทำให้ฉันเก็บความลับไม่อยู่
“อาร์ตดูผู้ชายคนนั้นหล่อมากกูชอบกูอยากได้”
ฉันพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปทางผู้ชายคนนั้นให้เพื่อนดู
“ผู้ชายคนนั้นหล่อชื่อ “บาส”
“เรียนอยู่คณะมนุษย์อิงเพิ่งย้ายมาเรียนใหม่อยู่ปีเดียวกับเรานี่แหละ”เพื่อนฉันก็บอกมาตามนั้นเหมือนมันเป็นสายสืบยังไงยังงั้นแล้วทำไมเขาชอบไปอยู่กับผู้หญิงว่าเค้าติดแฟนหรอฉันถามด้วยความสงสัยและแอบเสียใจนิดๆที่เขามีแฟน
“โอ๊ยดอกดูไม่ออกเหรอเซตผมหน้าเนียนขนาดนั้นมันเป็นเกย์ผู้หญิงในกลุ่มนั้นก็เพื่อนสาวของเขาทั้งหมดแหละ”
พอฉันได้ยินเพื่อนมันพูดแบบนั้นก็จุกไปเลยแหละ
“คือกูชอบเกย์อยู่หรอวะบ้าเอ๊ยหล่อขนาดนี้ยังเป็นเกย์ให้ชะนีอย่างกูเจ็บใจเล่น แต่อย่างว่าแหละก็ชอบไปแล้วนี่ถึงจะเป็นเกย์ก็ยังจะชอบเหมือนเดิม”
ฉันได้แต่บ่นในใจแล้วก็นั่งกินข้าวไปจากนั้นฉันก็ไม่ค่อยได้เจอเขาบ่อยนักเพราะเราเรียนอยู่คนละคณะก็ทำให้ฉันลืมลืมเขาไปบ้างจนถึงช่วงปิดเทอม
ซัมเมอร์นี้ฉันต้องลงเลือกเสรีเพื่อเก็บหน่วยกิตฉันกับเพื่อนอีก 2 คนก็ลงเรียนในซัมเมอร์ด้วย วันแรกเปิดเรียนสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเพราะบาสได้มานั่งเรียนข้างข้างฉันทั้งๆที่ห้องใหญ่ไพศาลมันทำให้หัวใจของฉันเต้นแรงเวลาในห้องดำเนินไปอย่างต่อเนื่องอาจารย์ก็สอนไปเรื่อยเรื่อยฉันก้มฉันก็มองหน้ากระดานอย่างตั้งใจพอหันมามองบาสอีกทีหลับซะงั้นมันจึงทำให้ฉันมองหน้าได้อย่างชัดเจน
“ให้ตายเถอะคนอะไรหล่อขนาดนั้นขนาดนอนหลับยังหล่อเลย” ฉันพูดออกมาอย่างเสียงดัง
“เขาไม่สนใจชะนีหรอกย่ะ”เพื่อนฉันพูดแล้วเบะปากมองบนใส่ฉันแล้ว
“แล้วไงชอบเกย์ผิดตรงไหนค”ะฉันหันไปพูดกับเพื่อนพร้อมทำหน้าบึ้งใส่
แต่ใครจะไปรู้โอกาสทองของฉันนั้นมาแล้วอาจารย์สั่งงานเป็นคู่แถมเป็นงานใหญ่ที่ต้องทำตลอดเทอมมาแป๊บเดียวทั้งห้องกับคู่กันหมดแล้วเหลือแต่ฉันกับเขาและเขาก็เพิ่งตื่น
“นาย..ขอโทษนะ มีคู่ยัง” ฉันแกล้งถาม
“คู่อะไรอ่ะ”เขาสะลึมสะลือฉันอธิบายให้เขาฟังเรื่องงานที่อาจารย์สั่ง
“ได้ๆเราคู่กับเธอนะ” เขาพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้ฉัน
“อิตาบ้าเอ๊ยทำหน้าหล่ออยู่ได้กูจะละลายแล้วโว้ย”ฉันพูดในใจออกมาอย่างนั้นเลยแหละ
“เราชื่อ น้ำ นะยินดีที่ได้รู้จัก” ฉันแนะนำตัวทันที
“เรา บาส นะฝากงานเฮ้ยฝากตัวด้วยนะ”เขาพูดเล่นมุขมุ้งมิ้งกับฉัน
ด้วยมันยิ่งทำให้ฉันชอบเขาเข้าไปอีกจากวันนั้นเรามักไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยสนิทกันจนตบหัว
หยอกล้อกันได้
“ไปไหนมาไหนกับเราบ่อยๆแฟนไม่ว่าหรอ” บาสพูดมาเลยๆมันทำให้ใจฉันเต้นแรงอีกครั้ง
“มีที่ไหน  ฟงแฟนไม่มีหรอก”ฉันพูดพร้อมกับหัวเราะก    ลบเลือน
“ว่างั้นแหละหน้าตาอย่างเธอใครจะมาชอบวะฮ่าๆๆ”บาสพูดแล้วทำหน้าล้อใส่ฉัน
“ใครจะไปมีเยอะเหมือนแกล่ะแต่ละคนหล่อๆทั้งนั้น”ฉันพูดพร้อมทำน่าน้อยใจ
“หราๆๆมีแต่เพื่อนกันทั้งนั้นละเว้ยยัยบ๊อง”บาสพูดพร้อมเอามือมาขยี้หัวฉันอย่างแรง
วันนั้นทำเอาฉันหลับแล้วมือเก็บมาฝันเลยทีเดียว ความสัมพันธ์ในฐานะเพื่อนของเราเป็นไปด้วยดีสามารถคุยกันได้ทุกเรื่องคืนนั้นบาสมาเคาะประตูห้องฉันฉันตื่นงัวเงียไปเปิดประตู
“ว่าไงดอกบาสมาทำอะไรดึกดื่น”ฉันพูดพร้อมกับมองนาฬิกาเป็นเวลาตีสอง
แต่สภาพของบาสในตอนนั้นคือกินเหล้าพุงมากเลยและทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
“บาสเป็นไร”ฉันถามด้วยความตกใจ
“แฟนบอกเลิกกูว่ะ”บาสพูดพร้อมทั้งเดินเข้ามากอดฉันแน่น
“เฮ้ยใจเย็นๆน้องเขาแค่งอนป่าววะ”ฉันพูดพร้อมผักมันออกแล้วพาไปนั่งที่โซฟา
“ไม่ว่ะน้องเขามีแฟนใหม่แล้ว”บาสพูดพร้อมมือเช็ดน้ำตา
ลืมบอกไปบาสมีแฟนเป็นผู้หญิงเป็นรุ่นน้องที่เรียนอยู่มอเก่าอาร์ตเรดาร์พังแล้วอยากฮ่าๆๆ
จากนั้นบาสก็ร้องไห้แล้วหลับไป ตอนฉันก็ทำข้าวต้มและปลุกบาทมากินข้าวแล้วนั่งดูทีวีไปเรื่อยๆ
“น้ำยังไม่มีแฟนจริงหรอ”บาสถามพร้อมมองหน้าฉันอย่างจริงจัง
“ไม่มีดีก็อยู่กับกูเคยเห็นไหมล่ะ”ฉันพูดพร้อมหัวเราะ
“ที่จริงก็น่ารักนะทำไมไม่มีแฟนวะ”บาสถามด้วยน้ำเสียงอย่างจริงจัง
“กูมีคนชอบอยู่แล้ว..แต่ไม่รู้ว่าเขาจะคิดเหมือนกับกูหรือเปล่า”ฉันพูดพร้อมดูรายการทีวี
“ชอบใครอยู่วะ”บาสถามต่อมันทำให้ฉันเงียบไปพักนึงก่อนที่จะตัดสินใจพูดมันออกไป
“ก็ชอบไงบาสกูชอบตั้งแต่เข้ามาใหม่ๆแล้วนะเว้ย”
บาสเงียบไปพักหนึ่งแร้วก้พุดว่ากลับห้องก่อนนะเว้ยขอบใจสำหรับข้าวต้ม
หลังจากวันนั้นฉันก็ไม่เห็นบาสอีกเลยไม่กล้าที่จะติดต่อไปรู้สึกผิดที่ทำร้ายความรู้สัมพันธ์ระหว่างเพื่อนไปวันสุดท้ายของสิ้นเทอมก็มาถึง เป็นวันที่เราต้องได้นำเสนองานฉันยังคงทำหน้าเหงาๆเจ็บปวดจากคำพูดของตัวเองที่ทำให้เสียเพื่อนไปคู่สุดท้ายของการนำเสนองานก่อนจะถึงคู่ฉันจบแล้วพร้อมเสียงตบมือจากเพื่อนๆทั้งห้องฉันเดินไปเวทีอย่างช้าๆ
”ฉันต้องนำเสนองานคนเดียวหรอเนี่ย”
ฉันคิดในใจและคิดถึงบาlมากๆในตอนนั้น
“น้ำ”
เสียงที่คุ้นเคยจากทางด้านหลังฉันรู้สึกอึ้งไปชั่วขณะฉันมองไปหาที่เสียงนั้นทันที
ใช่..มันคือบาสฉันวิ่งไปหาบาสที่กำลังยืนยิ้มให้ฉันอยู่
“หายไปไหนมาตั้งหลายวันนึกว่าเกลียดกันไป”แล้วฉันพูดพร้อมน้ำตาซึม
“ไม่ได้หายไปไหนแค่หลบไปทบทวนอะไรหลายๆอย่างว่าใครคือคนที่เข้าใจฉันมากที่สุดมันคือเธอไงน้ำ”บาสพูดพร้อมจับมือฉันไว้แน่น
แล้วเราก็เดินออกไปหน้าห้องพร้อมกันมันไม่มีอะไรพิเศษไปมากกว่านี้อีกแล้วสำหรับฉันแม้ว่าวันสุดท้ายของเทอมเราจะจบลงด้วยคำว่าเพื่อนร่วมมหาลัย
แต่วันพรุ่งนี้เราจะเริ่มต้นกับคำว่า”แฟน”ไปด้วยกัน
#แคนคำ