ขอท้าวความก่อนว่าช่วงเข้ามหาลัยแรก ๆ เป็นช่วงที่อยู่หอมีรูมเมทอยู่ด้วยตลอด ในขณะที่เพื่อนกลัวเราเป็นคนเดียวที่กล้า ถ้าเจอเข้าห้องเพื่อนจะเรียกเราไปจัดการตลอด ตัวใหญ่แค่ไหนก็มาเหอะ ไม่ตบตายก็ไล่ ๆ ออกจากห้องชิล ๆ บินเข้าออกทั้งวันก็แล้วแต่ อิรัชชัยมาเสะ ได้หมดอะ
จนพอขึ้นปี 3 ช่วงปิดเทอม เราต้องอยู่หอคนเดียวเพราะฝึกงานแถว ๆ มอ ชอบเปิดประตูระเบียงรับลมบ่อย (ไม่แปลกที่จะมีเข้าบ้าง แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ได้กลัวอะไรง่ะ) เจอตัวแรกไม่เท่าไหร่เจอตอนกลางวัน ไม้กวาดฟาดไป ขิต ก็แค่แมลงสาปป่าวว้า แต่ตัวที่สองเราเจอช่วงประมาณตีสาม สะลึมสะลือตื่นเพราะได้ยินเสียงของขยับ เดินไปดูสรุปเจอบนโต๊ะ วิ่งฉิวผ่านหน้าไป เราก็แบบไอ่เชี่ยมันไม่ได้มีแค่ตัวเดียวหรอวะ เป็นรอบนี้แหละค่ะที่อยู่ ๆ ความกล้าก็ไม่รู้หายไปไหน เห็นว่าเข้าซอกนะแต่ไม่กล้าเขี่ยออกมา ต้องนั่งรอมันเดินออกมาเองค่อยตี ระหว่างรออยู่ ๆ ก็รู้สึกตัวสั่น อยากร้องไห้ นั่งจ้องซอกที่มันเข้าไปอยู่อย่างงั้น (ขนาดนั้นเลยหรอ ใช่จ้า อยากรู้เหมือนกันว่าเป็นไร555555)
หลังจากวันนั้นก็อยู่ไม่เป็นสุข ต้องลุกมาเช็คทุกมุมในห้องเกือบทั้งคืน นอนไม่หลับ ได้ยินเสียงไม้ลั่นก็สะดุ้งแรง หลอนไปหมด กลายเป็นคนกลัวแมลงสาปขึ้นสมองไปเลย เผลอ ๆ ระดับความกลัวมากกว่าเพื่อนที่เราเคยเป็นแนวหน้าต่อยแมลงสาปให้มันอีก
มีช่วงนึงที่ไม่เจอไปพักใหญ่ ๆ ลองปรับมายเซ็ตตัวเองว่า เฮ้ย เราตัวโตกว่ามันนะ ไอ้ตัวเนี้ยมันไม่มีพิษ ไม่ได้อันตรายกับเราด้วยซ้ำ เจอครั้งหน้าก็แค่ตบตายเหมือนเมื่อก่อน ไม่ก็รองเท้าฟาดเปรี้ยงเลยย มโนจิตซะดิบดีว่าถ้าเจอนะแม่จะทำได้แม้กระทั่งจับตัวมันเลยเว้ย สรุปล่าสุดเจอตัวจริง กรี๊ดตัวสั่นวิ่งหลบมุมห้องเหมือนเดิมคับท่าน หรือบางครั้งก็ช็อคก้าวขาไม่ออก55555555555
อาจจะยาวหน่อยนะคะแต่อยากให้รู้ความเป็นมาก่อน ปัจจุบันยังอิจฉาตัวเองเมื่อก่อนที่ไม่กลัวอยู่เลย ตอนนี้เรายังอยู่กับเพื่อน (รูมเมทใหม่ ที่ไม่กลัวแมลงสาป) ยังพอพึ่งพาได้ แต่ในอนาคตที่เราต้องทำงาน ย้ายถิ่น อยู่ห้องคนเดียว มันจะเป็นปัญหามาก ๆ ถ้าเรายังเป็นแบบนี้อยู่
ใครเคยเป็นแบบนี้หรือมีทริค วิธีแก้อะไรมั้ยคะ เริ่มหงุดหงิดตัวเองที่ต้องกลัวไอ่ตัวนี้ไปวัน ๆ ละ แต่จะให้เลิกกลัวก็ทำไม่ได้อีก นอย
(ไม่รู้ควรใช้แท็กไหน ใช้ผิดอย่าว่ากันค้าบ 🙇♂️)
ขอฮาวทูแก้อาการกลัวแมลงสาปขึ้นสมองหน่อยค่ะ
จนพอขึ้นปี 3 ช่วงปิดเทอม เราต้องอยู่หอคนเดียวเพราะฝึกงานแถว ๆ มอ ชอบเปิดประตูระเบียงรับลมบ่อย (ไม่แปลกที่จะมีเข้าบ้าง แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ได้กลัวอะไรง่ะ) เจอตัวแรกไม่เท่าไหร่เจอตอนกลางวัน ไม้กวาดฟาดไป ขิต ก็แค่แมลงสาปป่าวว้า แต่ตัวที่สองเราเจอช่วงประมาณตีสาม สะลึมสะลือตื่นเพราะได้ยินเสียงของขยับ เดินไปดูสรุปเจอบนโต๊ะ วิ่งฉิวผ่านหน้าไป เราก็แบบไอ่เชี่ยมันไม่ได้มีแค่ตัวเดียวหรอวะ เป็นรอบนี้แหละค่ะที่อยู่ ๆ ความกล้าก็ไม่รู้หายไปไหน เห็นว่าเข้าซอกนะแต่ไม่กล้าเขี่ยออกมา ต้องนั่งรอมันเดินออกมาเองค่อยตี ระหว่างรออยู่ ๆ ก็รู้สึกตัวสั่น อยากร้องไห้ นั่งจ้องซอกที่มันเข้าไปอยู่อย่างงั้น (ขนาดนั้นเลยหรอ ใช่จ้า อยากรู้เหมือนกันว่าเป็นไร555555)
หลังจากวันนั้นก็อยู่ไม่เป็นสุข ต้องลุกมาเช็คทุกมุมในห้องเกือบทั้งคืน นอนไม่หลับ ได้ยินเสียงไม้ลั่นก็สะดุ้งแรง หลอนไปหมด กลายเป็นคนกลัวแมลงสาปขึ้นสมองไปเลย เผลอ ๆ ระดับความกลัวมากกว่าเพื่อนที่เราเคยเป็นแนวหน้าต่อยแมลงสาปให้มันอีก
มีช่วงนึงที่ไม่เจอไปพักใหญ่ ๆ ลองปรับมายเซ็ตตัวเองว่า เฮ้ย เราตัวโตกว่ามันนะ ไอ้ตัวเนี้ยมันไม่มีพิษ ไม่ได้อันตรายกับเราด้วยซ้ำ เจอครั้งหน้าก็แค่ตบตายเหมือนเมื่อก่อน ไม่ก็รองเท้าฟาดเปรี้ยงเลยย มโนจิตซะดิบดีว่าถ้าเจอนะแม่จะทำได้แม้กระทั่งจับตัวมันเลยเว้ย สรุปล่าสุดเจอตัวจริง กรี๊ดตัวสั่นวิ่งหลบมุมห้องเหมือนเดิมคับท่าน หรือบางครั้งก็ช็อคก้าวขาไม่ออก55555555555
อาจจะยาวหน่อยนะคะแต่อยากให้รู้ความเป็นมาก่อน ปัจจุบันยังอิจฉาตัวเองเมื่อก่อนที่ไม่กลัวอยู่เลย ตอนนี้เรายังอยู่กับเพื่อน (รูมเมทใหม่ ที่ไม่กลัวแมลงสาป) ยังพอพึ่งพาได้ แต่ในอนาคตที่เราต้องทำงาน ย้ายถิ่น อยู่ห้องคนเดียว มันจะเป็นปัญหามาก ๆ ถ้าเรายังเป็นแบบนี้อยู่
ใครเคยเป็นแบบนี้หรือมีทริค วิธีแก้อะไรมั้ยคะ เริ่มหงุดหงิดตัวเองที่ต้องกลัวไอ่ตัวนี้ไปวัน ๆ ละ แต่จะให้เลิกกลัวก็ทำไม่ได้อีก นอย
(ไม่รู้ควรใช้แท็กไหน ใช้ผิดอย่าว่ากันค้าบ 🙇♂️)