การเป็นเอทิสต์นี่อารมย์คล้ายๆกับการหลุดพ้นในศาสนาพุทธไหมครับ

ผมเป็นชาวพุทธและเข้าใจว่าแก่นแท้ของศาสนาพุทธคือปล่อยวางไม่ยึดติด ผมจึงสมมุติบทบาทตัวเองว่าผมเป็นเอทิสต์ ผมไม่สังกัดหรือนับถือในศาสนาใดๆทั้งสิ้น และผมได้ค้นพบว่าผมดำเนินชีวิตง่ายขึ้นเยอะ ไม่ต้องยึดติดกับพิธีกรรมอะไรมากมาย ไม่จุกจิกเรื่องบุญบาป คือจะโฟกัสแค่ควรทำสิ่งที่ถูกต้องหรือจริยธรรมทั่วไปและกฏหมายบ้านเมืองก็พอ ใครจะมาด่าหรือจาบจ้วงอะไรศาสนาพุทธผมก็รู้สึกเฉยๆ ไม่ยินดียินร้ายต่างจากตอนที่ผมสังกัดศาสนาพุทธมาก ผมรู้สึกได้ว่านี่สินะมันคือการปล่อยวางและหลุดพ้นจากสิ่งสมมุติที่แท้จริง

ต่างจากคนที่เรียกตัวเองว่าชาวพุทธมาก คนพวกนี้จะเป็นเดือดเป็นแค้นเมื่อมีใครก็ตามที่กล่าวให้ร้ายศาสนาพุทธ ชาวพุทธบางคนถึงกับด่าถึงบุพการีกันเลยทีเดียว หนักกว่านั้นคือขู่อาฆาตมาดร้ายให้ถึงแก่ชีวิตกันก็มี

ประเด็นคำถามคือ ผมรู้สึกว่าเมื่อผมเป็นเอทิสต์แล้วกลับรู้สึกได้ถึงความเป็นพุทธมากกว่าตอนเป็นชาวพุทธเสียอีก ผมมาถูกทางแล้วใช่หรือไม่ครับ