ประมาณว่า ถ้าเราทุกข์ใจเมื่อไหร่ ทักไปเค้าก็พร้อมจะตอบและให้เราได้พักใจเสมอ โดยไม่ต้องคิดว่า เค้าจะรำคาญไหม จะอยากคุยไหม เราสามารถเป็นตัวเองกับเค้าโดยไม่ต้องกังวลว่าเค้าจะหายไป หลังๆเริ่มกดเข้าไลน์ซ้ำๆทั้งๆไม่มีใครที่จะทักมา เหมือนเฝ้ารออะไรสักอย่างจากใครสักคนที่ไม่มีอยู่ เฮ้ออออออ งงตัวเอง.... คุณคิดว่าคนแบบนี้จะมีจริงๆไหมคะ เราต้องทำยังไงถึงจะเจอ แล้วไอ่การที่นั่งทำงานออฟฟิศเช้ายันเย็นนี่เราจะเจอเพื่อนคนอื่นๆหรือคนที่ว่านี่ได้ยังไงคะ หรือจะเชื่อมโยงกับอายุที่ปาเข้าไป 27 แล้ว เริ่มแก่เลยเริ่มคิดอะไรแปลกๆแบบนี้?( ยกเว้นพ่อแม่เนอะ ที่ต่อให้จะบอกว่าพูดได้ทุกเรื่อง เราก็ไม่กล้าจะพูดทุกเรื่องจริงๆซะที)
รู้สึกอยากมีใครสักคนที่เราพูดกับเค้าได้ทุกเรื่อง โดยไม่ต้องกลัวผิดหวัง หาจากไหนได้บ้าง หรือต้องทำตัวยังไงดี ;__;