คือเรามีน้องสาวค่ะ อายุอ่อนกว่าเรา7ปี เรา24 น้อง17 มีวันนึง แม่เราโทรมาบอกให้เราหามือถือให้น้องเราใช้หน่อย แม่เป็นห่วงน้องเวลาไปรับที่โรงเรียนตอนเย็น เพราะแม่ไปรับช้าประมาณ6โมง มันมืดแล้วเผื่อมีอะไรจะได้โทรหาแม่
เราเลยซื้อมือถือให้น้องเราเครื่องนึงค่ะ ไม่ใช่รุ่นแพงอะไรมากมาย หัวเหว่ย Y9 2019 แต่เราให้น้องออกกับเราคนละครึ่ง ให้ผ่อนกับเราเดือนละ400 6เดือน แล้วก็ทำสัญญา
-ไปโรงเรียนให้ทันก่อน8โมง ห้ามสาย
-ห้ามเล่นมือถือเกิน5ทุ่ม
-ทำทุกอย่างให้เสร็จก่อนเล่นมือถือ. ทำการบ้าน ซักผ้า จัดการชีวิตตัวเองให้เรียบร้อย ห้ามให้ต้องพูดมาก
-ห้ามมานั่งทำการบ้านหลัง5ทุ่มเที่ยงคืน
-ถ้ามีมือถือแล้วไม่ดีขึ้น ทำตัวแย่ลง ไม่มีความรับผิดชอบ ไม่โตซักที ยึด!!
-รักษาให้ดี เพราะไม่มีปัญญาเอาไปซ้อมให้แล้ว
**ถ้าโดนฟ้องครบ7ครั้ง จะยึด**
และเราให้น้องเราเช็คอินถ่ายรูปให้ทุกวันโดยใช้แอป GPS map cameraส่งให้เราทุกวัน เพราะไม่ได้อยู่ด้วยกัน
ทำไมต้องตั้งกฎขนาดนี้ใช่มั๊ยคะ
เพราะน้องเรา ไม่สามารถช่วยเหลืออะไรตัวเองได้เลย
ขึ้นรถเดือนไม่ได้เพราะตื่นไม่ทัน แต่หลังๆมานี้ยายบอกว่าตื่นเช้า ตี5 แต่มัวแต่นั่งแต่งหน้า อาบน้ำแต่งตัวฉีดน้ำหอม เฮ้ย!!!!!!!คือมันใช่เรื่องหรอ ที่เด็กต้องมาทำแบบนี้
แม่เราต้องไปรับไปส่งไปโรงเรียนตลอด เวลาไปโรงเรียนปกติคือ 10-11โมง เช้าสุดคือทันเรียนคาบแรกประมาณ8โมงครึ่ง ถึงขั้นโดนครูเรียกแล้ว จะโดนไล่ออก แต่แม่กลับรับแทนน้องเราว่า เพราะแม่ต้องทำงานหนัก เลยตื่นไปส่งน้องไม่ทัน แม่กลัวน้องโดนออกเพราะน้องเราอยู่ม.6แล้ว
ตอนเย็นกลับถึงบ้านก็เอาแต่เล่นโทรศัพท์ (ตั้งแต่เครื่องเก่าที่โทรเข้าโทรออกไม่ได้) ไม่สนใจทำอะไรเลย ข้าวปลาไม่กิน
พอถึงเวลาซัก4-5ทุ่ม แม่ไล่ไปนอนก็อ้างจะทำการบ้าน งานค้างเยอะนู่นนั่นนี่ สุดท้ายก็นั่งเล่นมือถือจนหลับตี1ตี2
(คือที่บ้านเราเป็นโรงงานทำเทียน แม่เราจะนั่งทำเทียนถึงประมาณตี1ตี2 จะอยู่ที่โรงเทียนตลอด จะแค่เดินมาดูได้เป็นระยะๆ)
วันหยุดแทนที่จะช่วยแม่ทำงาน ก็ไม่เคยช่วย นั่งเล่นแต่มือถือ การบ้านไม่ทำ ผ้าไม่ซัก ลงอิหรอบเดิมอีก กว่าจะเริ่มหยิบการบ้านมาทำก็ 4ทุ่ม ทำไปด้วยเล่นมือถือไปด้วย ซักผ้าตอนเที่ยงคืน ตื่นมาตากตอนเที่ยง (ตื่นสายมากกกกกก )วนลูป แบบนี้
วันอาทิตย์แม่ต้องไปขายของถนนคนเดิน ถ้าเป็นเมื่อก่อนจะเป็นเรา ที่ไปช่วยแม่ไปขายไปยกของ เราทำตั้งแต่อยู่ม.3 ก่อนหน้านี้เราก็ไปช่วยขายที่ไนท์บาร์ซ่า ตั้งแต่ประถม (แม่ไม่ได้ให้ช่วยฟรีนะคะ คือขายได้เท่าไหร่แม่ก็ให้10%ค่ะเช่นวันนี้เราขายได้6000แม่ก็จะให้600 ) แต่พอเรามีลูกเรียนจบเราก็ย้ายออกไปอยู่กับแฟนก็ไม่ได้ช่วยแม่อีกเลย
ทุกวันนี้แม่อายุ50แล้ว แต่ต้องมายกของหนักไปถนนคนเดินคนเดียว เราถามว่าทำไม่ไม้ให้น้องเราไปช่วย แม่บอกว่าเดี๋ยวมันจะตื่นไม่ทันไปโรงเรียน OMG!!! กับเรานี่คือบังคับให้ไปเอาเงินเข้าล่อต่างๆ จริงๆมีอีกเยอะกว่านี้อีกมากกกกแต่นึกไม่ออก
กลับเข้าเรื่องมือถือค่ะ คือหลังจากที่ให้มือถือไปแล้ว ตั้งกฎ สัญญากันดิบดี สุดท้าย ทำไม่ได้เหมือนเดิม แย่กว่าเดิม แม่ก็ออกหน้าให้เหมือนเดิม คือถ้าเมื่อกี๊ถ้ายายไม่โทรมาฟ้อง คือเราไม่รู้เรื่องเลย แม่ก็จะช่วยน้องเราไปตลอดอย่างเงี๊ยะหรอ แล้วตอนนี้ทุกคนในบ้านนึกไม่ออกเลย ว่าน้องเราจะได้เรียนมหาลัยมั๊ยเพราะนางไม่เคยคิดเลยว่าอนาคตอยากจะทำอะไร ได้แต่เรียนตามเพื่อนไปเรื่อยๆ เราเคยถามแต่ก็ได้คำตอบว่าไม่รู้ เราได้แต่ปวดหัว ทุกวันนี้ทั้งทำงานทั้งเลี้ยงลูก ยังไม่เหนื่อยเท่า แม่กับยายโทรมาฟ้องเรื่องน้องเราเลย เราโคตรจะผิดหวัง เราแค่อยากให้น้องเรามันเอาตัวรอด แค่นั้น คือนี่บางทีแม่ทำงานเสร็จมาเหนื่อยๆ ก็ต้องมาเก็บบ้าน ซักผ้าให้มันอีก เราควรจะต้องทำยังไงให้น้องเรามันโตซักทีคะ ให้มันรู้ว่าทุกวันแม่เหนื่อย ทุกคนคนในบ้านเหนื่อยกับมันขนาดไหน กับการที่มันแทบจะไม่ทำอะไรเลย เข้าใจว่าใครๆก็รักสบาย อยากให้มันเห็นใจคนที่บ้านบ้าง มันอยากได้อะไรแม่ก็ให้ อยากดูหนังไปเที่ยวกับเพื่อน แม่ก็พาไป คือมันได้เยอะกว่าพี่น้องทุกคน (เรามีพี่สาวอีกคนถูกเลี้ยงดูมาแบบเข้มงวดเหมือนเราเลย) แต่ทำไมถึงทำตัวไม่ได้เรื่องแบบนี้ เราขอเยอะเกินไปใช่ป่ะ เราไม่รู้ว่าเด็กสมัยนี้เค้าเป็นแบบนี้กันเยอะรึเปล่า แล้วยิ่งเราสมัครซิมรายเดือนให้ด้วย เนตไม่จำกัด โทรไม่จำกัด อีก
ยายก็บ่นเรากลัวน้องเราจะเป็นแบบพี่สาวเราตอนนั้นมือถือn73กำลังออกใหม่ พอนางได้มือถือก็เสียคนหนีออกจากบ้าน เรียนไม่จบ ไปเป็นสาวนั่งดริ๊งหายสาบสูญไปจากชีวิตเราไปแล้ว รู้ข่าวเมื่อปีที่แล้วคือนางติดยา (จริงๆเราคิดว่าไม่ใช่เพราะมือถือซะทีเดียวอาจจะเพราะที่บ้านค่อนข้างจะเข้มงวดมากด้วยนางเลยทนไม่ไหว) ทุกคนกลัวว่าน้องเราจะเป็นแบบพี่เรา เพราะมือถือ ยิ่งตอนนี้แย่กว่าเดิม ไม่มีใครมองอนาคตข้างหน้าของมันออกเลย เราจะทำยังไงให้มันเหมือนคนปกติทั่วไปดีคะ ตอนนี้ขอแค่ให้มันไปเรียนให้ทัน มีความรับผิดชอบ จัดห้องจัดโซนหนังสือของตัวเองให้เรียบร้อย รับผิดชอบในส่วนของตัวเองให้เรียบร้อย แค่นั้นเลย ไม่ต้องคุยถึงเรื่องช่วยงานที่บ้าน ขอแค่เอาตัวเองให้รอดแค่นี้ กับอายุ17ปี เราว่าไม่เด็กแล้วสำหรับเรื่องแบบนี้
ซื้อมือถือให้น้องสาวแต่กลัวน้องเสียคนเราควรต้องทำยังไงดีคะ
เราเลยซื้อมือถือให้น้องเราเครื่องนึงค่ะ ไม่ใช่รุ่นแพงอะไรมากมาย หัวเหว่ย Y9 2019 แต่เราให้น้องออกกับเราคนละครึ่ง ให้ผ่อนกับเราเดือนละ400 6เดือน แล้วก็ทำสัญญา
-ไปโรงเรียนให้ทันก่อน8โมง ห้ามสาย
-ห้ามเล่นมือถือเกิน5ทุ่ม
-ทำทุกอย่างให้เสร็จก่อนเล่นมือถือ. ทำการบ้าน ซักผ้า จัดการชีวิตตัวเองให้เรียบร้อย ห้ามให้ต้องพูดมาก
-ห้ามมานั่งทำการบ้านหลัง5ทุ่มเที่ยงคืน
-ถ้ามีมือถือแล้วไม่ดีขึ้น ทำตัวแย่ลง ไม่มีความรับผิดชอบ ไม่โตซักที ยึด!!
-รักษาให้ดี เพราะไม่มีปัญญาเอาไปซ้อมให้แล้ว
**ถ้าโดนฟ้องครบ7ครั้ง จะยึด**
และเราให้น้องเราเช็คอินถ่ายรูปให้ทุกวันโดยใช้แอป GPS map cameraส่งให้เราทุกวัน เพราะไม่ได้อยู่ด้วยกัน
ทำไมต้องตั้งกฎขนาดนี้ใช่มั๊ยคะ
เพราะน้องเรา ไม่สามารถช่วยเหลืออะไรตัวเองได้เลย
ขึ้นรถเดือนไม่ได้เพราะตื่นไม่ทัน แต่หลังๆมานี้ยายบอกว่าตื่นเช้า ตี5 แต่มัวแต่นั่งแต่งหน้า อาบน้ำแต่งตัวฉีดน้ำหอม เฮ้ย!!!!!!!คือมันใช่เรื่องหรอ ที่เด็กต้องมาทำแบบนี้
แม่เราต้องไปรับไปส่งไปโรงเรียนตลอด เวลาไปโรงเรียนปกติคือ 10-11โมง เช้าสุดคือทันเรียนคาบแรกประมาณ8โมงครึ่ง ถึงขั้นโดนครูเรียกแล้ว จะโดนไล่ออก แต่แม่กลับรับแทนน้องเราว่า เพราะแม่ต้องทำงานหนัก เลยตื่นไปส่งน้องไม่ทัน แม่กลัวน้องโดนออกเพราะน้องเราอยู่ม.6แล้ว
ตอนเย็นกลับถึงบ้านก็เอาแต่เล่นโทรศัพท์ (ตั้งแต่เครื่องเก่าที่โทรเข้าโทรออกไม่ได้) ไม่สนใจทำอะไรเลย ข้าวปลาไม่กิน
พอถึงเวลาซัก4-5ทุ่ม แม่ไล่ไปนอนก็อ้างจะทำการบ้าน งานค้างเยอะนู่นนั่นนี่ สุดท้ายก็นั่งเล่นมือถือจนหลับตี1ตี2
(คือที่บ้านเราเป็นโรงงานทำเทียน แม่เราจะนั่งทำเทียนถึงประมาณตี1ตี2 จะอยู่ที่โรงเทียนตลอด จะแค่เดินมาดูได้เป็นระยะๆ)
วันหยุดแทนที่จะช่วยแม่ทำงาน ก็ไม่เคยช่วย นั่งเล่นแต่มือถือ การบ้านไม่ทำ ผ้าไม่ซัก ลงอิหรอบเดิมอีก กว่าจะเริ่มหยิบการบ้านมาทำก็ 4ทุ่ม ทำไปด้วยเล่นมือถือไปด้วย ซักผ้าตอนเที่ยงคืน ตื่นมาตากตอนเที่ยง (ตื่นสายมากกกกกก )วนลูป แบบนี้
วันอาทิตย์แม่ต้องไปขายของถนนคนเดิน ถ้าเป็นเมื่อก่อนจะเป็นเรา ที่ไปช่วยแม่ไปขายไปยกของ เราทำตั้งแต่อยู่ม.3 ก่อนหน้านี้เราก็ไปช่วยขายที่ไนท์บาร์ซ่า ตั้งแต่ประถม (แม่ไม่ได้ให้ช่วยฟรีนะคะ คือขายได้เท่าไหร่แม่ก็ให้10%ค่ะเช่นวันนี้เราขายได้6000แม่ก็จะให้600 ) แต่พอเรามีลูกเรียนจบเราก็ย้ายออกไปอยู่กับแฟนก็ไม่ได้ช่วยแม่อีกเลย
ทุกวันนี้แม่อายุ50แล้ว แต่ต้องมายกของหนักไปถนนคนเดินคนเดียว เราถามว่าทำไม่ไม้ให้น้องเราไปช่วย แม่บอกว่าเดี๋ยวมันจะตื่นไม่ทันไปโรงเรียน OMG!!! กับเรานี่คือบังคับให้ไปเอาเงินเข้าล่อต่างๆ จริงๆมีอีกเยอะกว่านี้อีกมากกกกแต่นึกไม่ออก
กลับเข้าเรื่องมือถือค่ะ คือหลังจากที่ให้มือถือไปแล้ว ตั้งกฎ สัญญากันดิบดี สุดท้าย ทำไม่ได้เหมือนเดิม แย่กว่าเดิม แม่ก็ออกหน้าให้เหมือนเดิม คือถ้าเมื่อกี๊ถ้ายายไม่โทรมาฟ้อง คือเราไม่รู้เรื่องเลย แม่ก็จะช่วยน้องเราไปตลอดอย่างเงี๊ยะหรอ แล้วตอนนี้ทุกคนในบ้านนึกไม่ออกเลย ว่าน้องเราจะได้เรียนมหาลัยมั๊ยเพราะนางไม่เคยคิดเลยว่าอนาคตอยากจะทำอะไร ได้แต่เรียนตามเพื่อนไปเรื่อยๆ เราเคยถามแต่ก็ได้คำตอบว่าไม่รู้ เราได้แต่ปวดหัว ทุกวันนี้ทั้งทำงานทั้งเลี้ยงลูก ยังไม่เหนื่อยเท่า แม่กับยายโทรมาฟ้องเรื่องน้องเราเลย เราโคตรจะผิดหวัง เราแค่อยากให้น้องเรามันเอาตัวรอด แค่นั้น คือนี่บางทีแม่ทำงานเสร็จมาเหนื่อยๆ ก็ต้องมาเก็บบ้าน ซักผ้าให้มันอีก เราควรจะต้องทำยังไงให้น้องเรามันโตซักทีคะ ให้มันรู้ว่าทุกวันแม่เหนื่อย ทุกคนคนในบ้านเหนื่อยกับมันขนาดไหน กับการที่มันแทบจะไม่ทำอะไรเลย เข้าใจว่าใครๆก็รักสบาย อยากให้มันเห็นใจคนที่บ้านบ้าง มันอยากได้อะไรแม่ก็ให้ อยากดูหนังไปเที่ยวกับเพื่อน แม่ก็พาไป คือมันได้เยอะกว่าพี่น้องทุกคน (เรามีพี่สาวอีกคนถูกเลี้ยงดูมาแบบเข้มงวดเหมือนเราเลย) แต่ทำไมถึงทำตัวไม่ได้เรื่องแบบนี้ เราขอเยอะเกินไปใช่ป่ะ เราไม่รู้ว่าเด็กสมัยนี้เค้าเป็นแบบนี้กันเยอะรึเปล่า แล้วยิ่งเราสมัครซิมรายเดือนให้ด้วย เนตไม่จำกัด โทรไม่จำกัด อีก