สวัสดีทุกคนวันนี้เราอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ ตั้งแต่เกิดจนถึงปัจจุบันให้ทุกคนรองอ่าน
และ พิจารณาดู(•‿•)
ตอนที่เราเกินมาได้ 4 เดือนพ่อแม่เราก็แยกทางกัน แม่ส่งเราให้ไปอยู่กับตากับยาย จนอายุได้ 7 ขวบแม่ก็รับเราให้มาช่วยดูแลน้องต่างพ่อที่มีอายุห่างกัน 5 ปีเราดีใจมากที่ได้มาอยู่กับแม่ (แต่ไม่นานเราก็อยากกลับไปอยู่กับตากับยาย) แม่เราเป็นคน อารมณ์ร้ายโกรธง่าย ตอนเด็กเราย้ายโรงเรียนบ่อยมาก พึ่งจะมาอยู่ตัวตอนป.4 เราต้อง ซักผ้าตากผ้า หุงข้าว ล้างชาม กวาดบ้าน ถูบ้าน เป็นตั้งแต่อายุ
9 ขวบ ต้องทำกับข้าวเป็นตั้งแต่อายุ13 เราต้องตื่นมาหุงข้าวให้พ่อเลี้ยงเราไปทำงานตอนตี5:30ทุกวัน กลับจากโรงเรียนเราต้องมาล้างชาม กวาดบ้าน
ถูบ้าน บางวันก็ต้องซักผ้าตาก เป็นแบบนี้ทุกวัน กฎที่แม่ใช้แค่กับเราคือ ห้ามมีแฟน ห้ามออกเที่ยว ห้ามเกรดได้ต่ำกว่า3.50 ห้ามไปเล่นนอกบ้าน ถ้าเรียกต้องรีบมาหา ห้ามใส่กระโปรง(เว้นกระโปรงนักเรียน)
ห้ามใส่ขาสั้น ใส่ได้แค่กางเกงสามส่วนกับขายาว จนตอนนี้เราอายุ18แล้วเราคิดแค่ว่าเราจะหา
มหาวิทยาลัย ที่ไกลบ้านถ้าไม่สำคัญจริงๆเราจะไม่กลับมาที่นี่อีก แล้วทุกคนละคิดว่าถ้าทุกคนเจอแบบนี้ทุกคนจะทำยังไงกันต่อ (
เรื่องราวตลอด18 ปีที่ผ่านมา