คุณเคยรู้สึกเศร้าแบบนี้ไหม

อยากถามทุกคนว่ามีคนรู้สึกเหมือนเราไหม เราจะรู้สึกเศร้าแบบนี้ทุกวัน ยิ่งถ้าอยู่คนเดียวตอนเย็นใกล้มืด จะทำให้เราแยกตัวออกมาจากผู้คนแล้วเราก็จะร้องไห้เราไม่ได้ร้องไห้แบบโวยวายนะ เราร้องไห้แบบเงียบๆไม่อยากให้ใครมาปลอบไม่อยากให้ใครเห็น เพราะตอบคำถามเขาไม่ได้ว่าเราร้องไห้ทำไม เราแค่รู้สึกเศร้า เราอยู่ในวันเรียนเลยไม่รู้ว่านี่เรียกว่าอารมณ์วัยรุ่นรึเปล่า โตแล้วความรู้สึกแบบนี้จะหายไปเองไหม ที่บ้านค่อนข้างมีระเบียบเยอะพอสมควร เวลาโดนเรียกไปดุจิตใจก็จะตกพอสมควร เวลากดดันมากๆจะกรีดข้อมือเพราะทำให้ตัวเองเจ็บแล้วทำให้รู้สึกดีขึ้นแต่ไม่ถึงขนาดใช้มีดแต่ใช้เป็นส้อมกรีดให้เจ็บเพราะไม่อยากให้ทิ้งรอย  เคยคิดฆ่าตัวตายหลายรอบ แต่ก็ยังคิดว่าชีวิตมีค่ามากกว่านั้น แต่ถึงคิดได้แต่จิตใจเราก็ตกต่ำเหมือนเดิม ตอนอยู่กับเพื่อนเราจะร่าเริงมากมากจนเห็นอะไรก็ขำไปหมดเรามักสร้างเสียงหัวเราะให้เพื่อน ชอบเห็นเพื่อนมีความสุข แต่บางทีเราก็จะแยกตัวออกมาอยู่คนเดียวเพราะคนเยอะเรารู้สึกว่ามันวุ่นวาย เราชอบร้องไห้แบบไม่มีเสียงแต่เคยได้ร้องไห้ครั้งนึงเเบบร้องดังๆเลยมันทำให้เรารู้สึกปลดปล่อย อยากให้ความรู้สึกพวกนี้หายไปต้องทำยังไง