สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องมาปรึกษา
ตอนนี้ ความรู้สึกของเรามันดิ่งจนไม่อยากอยู่แล้ว เพราะเราต้องมารับภาระ
มารับความเครียดจากคนในครอบครัว เราพยายามปลงนะ
แต่ทำไม่ได้สักที เราร้องไห้คนเดียวมาตลอด 4-5 ปี
พยายามเก็บความรู้สึกตัวเองเอาไว้
เราชอบอยู่ในที่มืดๆ เงียบๆ ร้องไห้นานๆ เหมือนอยากปลดปล่อย
เราอยากกอดใครสักคน เวลาเราร้องไห้
เคยคิดฆ่าตัวตายนะคะ แต่มันทำไม่ได้สักที
เราจมอยู่กับความรู้สึกเศร้าหมองแบบนี้ มาหลายปีแล้วค่ะ
เราเคยบอกครอบครัวเรานะ ว่าเรากลัวเราเป็นซึมเศร้า
แต่เขาไม่ได้สนใจเรามาก เราทำงานทุกวัน เหนื่อยมากๆเลยค่ะ
กลับบ้านมาก็มาจมอยู่กับความรู้สึกเดิมๆ
อาจเป็นเพราะ คำพูดของคนในครอบครัวบันทอนจิตใจ
เคยกลัวความตายนะคะ แต่ตอนนี้ไม่กลัวแล้วค่ะ
แค่รู้สึกว่า โลกมันไม่น่าอยู่ อยากไปให้พ้นๆ
อยากรู้ว่า มีวิธีไหน ให้หลุดพ้นจากความรู้สึกแบบนี้บ้างไหมคะ
มีวิธีไหนบ้างที่ทำให้เรา มีกำลังใจขึ้นมาหน่อย
(เคย ฆตต. แต่ไม่คุยนะคะ เคยกรีดแขนเลือดนองก็ยังอยู่)
ทรมานมากๆเลยค่ะ ที่อยู่ดัลความรู้สึกแบบนี้ในทุกๆคืน ทุกๆวัน
กลัวเป็นซึมเศร้ามากเลยค่ะ ช่วยอ่านแล้วบอกหน่อยนะคะ