ทำไมถึงกลายเป็นคนอ่อนไหวง่าย

สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ทำไมอยู่ๆเราถึงเป็นคนอ่อนไหวง่าย หรือแบบว่าเป็นคนร้องไห้ง่ายน้ำตาไหลง่าย เราอยากรู้ว่าเราเป็นอะไรกันแน่ปกติเมื่อก่อนเรารู้สึกได้ว่าเราเข็มแข็งมากกว่านี้ร้องไห้ยากกว่านี้นะคะ พอมารู้สึกตัวอีกทีเราเป็นคนร้องไห้ง่ายมาก แค่สมมุติว่าพ่อไม่เข้าใจความรู้สึกเราไม่เข้าใจคำพูดของเรา น้ำตาเราก็ไหลแล้ว บางความคิดเราก็คิดว่าอาจเป็นเพราะทางครอบครัวหรือเพื่อน คนรอบข้างเรารึป่าวที่ทำให้เราเป็นแบบนี้ เพราะทางครอบครัวของเราพ่อแม่ของเราเมื่อก่อนทเลาะกันบ่อยมาก แล้วทุกครั้งที่พ่อแม่ทเลาะกันเราจะแอบไปร้องไห้ตลอดหรือไม่ก็ไปร้องไห้อยู่กับอาที่อีกบ้านตลอด แล้วแม่เราเป็นคนที่ชอบด่ากระทบจิตใจเรามาก แม่เป็นคนไม่รับฟังไรด้วยเวลาเราอธิบายเขาก็ชอบบอกว่าเราเถียงแล้วเราก็ถูกเขาก็ยัดเยียดให้เราผิดตลอด ส่วนพ่อของเราเขารักเรามากนะคะแต่เขาชอบเอาความคิดตัวเองเป็นหลัก อยากให้เราเป็นแบบในความคิดของเขา แต่พอเราไม่เป็นในแบบความคิดของเขา เขาจะไม่พอใจในตัวเราแล้วเขาจะเรียกเราไปคุย การคุยกับเขาเหมือนกับว่าเขาต้องการให้เราเป็นแบบนี้อย่าทำแบบนี้ เราเข้าใจนะคะว่าเขารักเรา แต่บางทีพอเราพูดออกไปเขาก็เอาแต่ความคิดของเขามาตัดสินเรา+กับความที่เราเป็นคนขี้นี้อยใจมากๆ จนบางทีเราก็รู้สึกอึดอัด แล้วความคิดอีกด้านของเราคือเราคิดว่าอาจจะมาจากคนรอบข้างหรือเพื่อนของเรารึป่าว? เรามีเพื่อนสนิทอยู่คน1ค่ะ เราสนิทกันมากรู้ใจกันหมดทุกอย่างไปไหนไปด้วยกันตลอด ขนาดมีอยู่ปี1เราไม่ได้เรียนอยู่ห้องเดียวกันแต่จะไปไหนกันคิดถึงกันรอกันตลอด จนเราย้ายไปโรงเรียนอีกโรงเรียน1เราสอบติดห้องเดียวกันแต่ว่ามีเพื่อนแถวบ้านของเพื่อนเราอยู่ห้องเดียวกันด้วยแต่เพื่อนเราก็ยังเล่นยังอยู่กับเรานะคะจนนานๆไปเรารู้สึกว่าเพื่อนสนิทของเราเปลี่ยนไป จากที่แคร์ความรู้สึกกันมากๆแต่พอตอนนั้นเหมือนเขาไม่ค่อยแคร์ไรเราเลย จนวัน1เพื่อนแถวบ้านของเพื่อนสนิทเราพูดขึ้นมาว่านี้คบกันมากี่ปีอะไรประมาณนี้เราก็ตอบไปว่าจะ5ปีแล้ว แล้วก็คุยอะไรกันต่อไม่รู้เราจำไม่ค่อยได้ แต่ที่จำได้ก็คือเพื่อนสนิทของเราบอกเรากับเพื่อนแถวบ้านว่าที่อยู่กันมาได้นานขนาดนี้มันไม่ได้แคร์เราแต่มันทนเรา แล้วความรู้สึกเราเหมือนจะร้องไห้ แต่มันก็ไม่ร้อง แล้วพอมาอีกวันเพื่อนสนิทเราไม่คุยกับเราไม่อยู่กับเราแต่ไปอยู่กับเพื่อนอีกคน ไม่คุยไม่สนเราจนเราร้องไห้ไม่อยากไปโรงเรียน ตอนนั้นเรารู้สึกว่าความรู้สึกเราพังไปหมด แล้วตอนนั้นมันไม่ได้มีเรื่องเพื่อนเราเรื่องเดียวด้วย มันมีหลายๆเรื่องรวมกันไปหมด แล้วตอนสุดท้ายเพื่อนของเราก็มาบอกเราทางแชทว่าที่ทำไปทั้งหมดมันแค่ล้อเล่นตอนแรกเราก็พอได้แต่พอเขาทำแบบนี้กับเราครั้งที่2ความรู้สึกเราก็ไม่โอเคแบบเดิมแล้ว เราก็เข้าใจว่าเขาเป็นคนขี้เล่น แต่เขาเล่นกับความรู้สึกเราแบบนี้ตัวเราคิดว่ามันแรงมากๆ มากจนเวลาเพื่อนสนิทเราทำดีกับเราขนาดไหนแต่ความดีของเขาไม่ได้ทำให้เราโอเคกับเขาได้เลยเพราะการกระทำกับคำพูดครั้งนั้นของเขา พอเขาทำดีกับเราเราก็ชอบนึกถึงช่วงที่เขาพูดกับทำแบบนั้นกับเราตลอดแล้วเราก็เสียความรู้สึก แต่บางทีเราก็คิดอีกว่าอาจจะเป็นคัวเราเองที้เปลี่ยนไปรึป่าว เพราะไม่มีใครใช้ชีวิตแบบเดิมๆได้ตลอดชีวิตหรอก ตอนนี้เรารู้สึกสับสนมากๆว่าเป็นเพราะ ครอบครัว เพื่อนคนรอบข้าง หรือเป็นเพราะตัวเราเองคะถึงทำให้เราเป็นคนแบบนี้ มีใครเป็นเคยแบบเราบางคะ แล้วคิดว่ามันเกิดจากอะไรใช้แบบเดียวกับที่เราบอกไหมคะว่าอาจจะเกิดจากคนรอบข้างหรือตัวเราเอง ใครที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นก็ขอบคุณมากๆนะคะ🙏