ยาเสพติดที่คิดว่าไกลตัวแต่มันใกล้ตัวแค่นิดเดียวเอง คิดหนักมากครับ ขอปรึกษาความคิดเห็นสำหรับทุกคนที่เข้ามาอ่านหน่อยนะครับ

ผมได้เลิกกับแฟนเก่าผมไปนานมากๆแล้วครับ ผมมีความรักแบบ ชาย ชาย นะครับ เป็นปีได้แล้วครับ ผมบล็อคเขาทุกทางครับ เบอร์ เฟชบุ๊ค ไลน์ จนมีวันนึ่งที่มีสายแปลกโทรเข้ามาหาผมเป็นเบอร์ 02 ครับผมรับสายผมก็ได้ยินเสียง ผู้ชายคนนึ่งเรียกชื่อผม แล้วพูดออกมาว่ามาหาพี่หน่อยได้ไหม มาหาพี่หน่อยนะ ผมได้ยินแบบนั้นผมก็จำได้เลยว่าใคร ผมตกใจครับว่าเขาจะโทรมาทำไม ผมก็ตอบกลับไปว่า มีอะไรหรือป่าว เขาก็พูดได้แค่ว่า มาหาพี่หน่อย มาหาพี่หน่อยนะ ผมก็งงๆครับ ตอบได้แค่ว่า ได้ๆเดียวเย็นๆทำงานเสร็จจะไปหานะ ...... พอตกเย็นผมก็ไปหาเขาครับผมยังจำที่อยู่เขาได้ ผมก็เคาะประตูห้อง แล้วเขาก็เปิดประตูออกมา สิ่งแรกที่เห็นคือเขาผอมมากครับ ตัวคล้ำ ปากคล้ำ แล้วเขาก็เขามากอดผม สิ่งแรกที่ในสมองผมคิดคือเป็นโรคอะไรไหมเนี้ย ....ผมทักทายเขาว่า มีอะไรหรือป่าว โทรให้มาหามีอะไร เขาเงียบไปสักพัก อ้ำอึ้ง แล้วเขาก็พูดออกมาว่า "พี่ติดยา" พอผมได้ยินแบบนี้ล้มทั้งยืนเลยครับ ผมยอมรับครับว่าผมช็อค ช็อคมากๆ สิ่งที่ผมเกียจที่สุดในชีวิต ผมต้องมาเจอกับตัว (ผมเน้นเลยนะครับว่าผมไม่ชอบมากๆ เรื่องยาเสพติด) น้ำตาผมไหลครับผมอยากจะออกไปจากตรงนี้ห้องนี้ ตอนนี้เลย แต่ผมก็ตั้งสติครับผมถามเขาต่อว่าเรื่องมันเป็นยังไง เขาก็พูดสารภาพออกมาคือ "คนที่เขาคบอยู่กับเพื่อนของเขาพาเล่น เป็นยาแบบฉีดเข้าเส้น พอฉีดแล้วเขาก็มั่วเซ็กกัน พี่เลิกกับมันไปแล้ว พี่อยากเลิกยานี้ ช่วยพี่ด้วยนะ ตอนนี้พี่พยายามเลิกมาได้สักพักแล้ว พี่อยู่คนเดียวไม่ได้ อยู่เป็นเพื่อนพี่นะ" เท่านั้นแหละครับ สมองผมอึนไปหมด ผมร้องให้น้ำตาไหลไม่หยุดเลยครับ สมองผมคิดปั่นป่วนไปหมด ติดยากูก็รับไม่ได้แล้ว มามั่งเซ็กอีก ยาผมก็รับไม่ได้แล้ว มาเป็นแบบนี้อีก ผมเงียบไปสักพักร้องให้ พี่เขาก็ร้องให้ ผมรวมสติผมทั้งหมด แล้วพูดออกมาว่า "ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรนะ สู้ๆนะ" ผมพยายามจับมือเขา กอดเขา แต่ใจผมตอนนั้นคือ ขยะแขยงมากอยากกลับ อยากออกไป ไม่อยากรับรู้ ไม่อยากรู้จักคนคนนี้เลย ผมแอนตี้เรื่องพวกนี้มากครับแต่กลับต้องมาเจอกับตัว ผมทำได้เท้าที่ทำครับ ผมนอนกับเขาคืนนั้น นอนห่างเขามากครับ ทั้งคืนครับผมได้ยินเสียงเขานอนคราง เหมือนหอบเหนื่อย เดียวลุกขึ้นนั่ง ลงไปนอนข้างเตียงบ้าง ลุกขึ้นไปกินน้ำบ้าง ยอมรับเลยผมนอนไม่หลับครับ สักพักผมได้ยินเขาหยิบกระป๋องยาขึ้นมาผมรีบลุกแล้วกระโจนเข้าหา กินยาอะไร มันเลยบอกผมว่า กินยานอนหลับ ผมก็ตกใจว่าเขากินยาอะไร สักพักเขาก็หลับไปครับ ผมก็นอนคิดๆ น้ำตาไหลตลอดเวลาเลย ใจนึ่งก็สงสารอีกใจนึ่งก็อยากจะปล่อยๆไป จนเช้าครับ แล้วก็แยกย้ายกัน ผมกลับมาห้องของผม ผมร้องให้หนักมากครับแค้นว่าทำไมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ทำไมต้องมียาเสพติดบนโลกนี้ ผมก็ทะเลาะกับแฟนเก่านะว่า ทำไมถีงทำแบบนร้ มันบอกว่าสมัยนี้มีเยอะแยะเรื่องพวกนี้ ควรเรียนรู้ศึกษานะ ผมยอมรับครับว่าสมัยนี้ มันมีเยอพเรื่องสิ่งเสพติด แต่ผมไม่ชอบบครับสมองผมต่อต้านมากผมเจอกับคนใกล้ตัวคนรู้จัก ผมยิ่งรับไม่ได้ไปใหญ่เลย คือผมอ่อนต่อโลกมากเลยหรอครับกับสิ่งแบบนี้ ผมควรจะทิ้งเขาไปไหม? ชีวิตใครชีวิตมันไปเลย อีกใจก้สงสาร ไม่รู้ว่าจะเลิกจริงไหมจะกลับไปติดอีกไหม ผมไม่สนิทใจแล้วกับคนคนนี้ แต่ผมเป็นคนใจอ่อน ทุกวันนี้ยังคุยไลน์ ทักถามว่าอยู่ไหนทำอะไร หรือว่าผมควรจะหยุดแค่นี้ให้เขาเดินทางชีวิตของเขาดีครับ ผมสับสนไปหมด ยอมรับว่าเป็นคนใจอ่อนสงสาร แต่ผมรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้จริงๆ "รับไม่ได้จริงๆครับ" เรื่องนี้เพิ่งเกิดได้ 3-4 วันนี้เองครับ ขอปรึกษาความคิดเห็นสำหรับทุกคนที่เข้ามาอ่านนะครับ ขอบคุณครับ