ผมกะแฟนพึ่งคบกันบอกตรงๆ คือหงุดหงิด เพราะผมเป็นซึมเศร้า(ชนิดขั้นที่เตรียมความตายไว้พร้อมแล้ว มีช่วงที่คิดคิวตัวเองทุกวินาทีจนหลินเหนเราอีก2คนอนุมานว่าเปนตัวขาว ~ตัวดำตัวจดำจะพูดให้ได้ยินให้เหนภาพในแบบที่พูด ให้ไปทำยังงั้นยังงี้ แต่ตัวขาวจะเปนคนคอยแย้งว่า ถ้าทำแล้วไม่ตุยเย่หล่ะ ต้องลำบากคนนั่นคนนี้ ประมานนี้ ) เป็น ไบโพล่าโรประสาทพร้อม เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย +แพนิคเสียง(เสียงเคาะประตู เสียงดังๆ) กินยาปรับเคมีในสมองหมอปรับเปลื่ยนยา จนผมหลอน หูแว่วได้ยินเสียงคนเรียกชื่อทั้งวันทั้งคืน(อาการพวกนี้มีสาเหตุจากเรื่องๆนึงจนกลัวและฝังใจสุดๆ ยิ่งช่วงเวลาที่เกิดในทุกๆวัน ต้องสะดุ้งตื่นแบบสุดตัว ต่อให้พึ่งจะหลับก็เถอะ) พอทราบว่าเสพวกงหูแว่วพวกนั้นล้วนมาจากแหล่งกำเนิดเสียง เช่น พัดลม แอร์ เครื่องกรองฝุ่น ไดร์เป่าผม เสียงที่ออกมาจะได้ยินเปนคำพูดคนที่เราเคยรู้จัก จนมันเริ่มหนักบางทีเสียงมันชัดจนเหมือนมีคนมายืนเรียก เคาะประตูอยู่หน้าห้องจริงๆ บางทียุในห้องน้ำ ต้องรีบวิ่งมาเปิด โดนหลอกเปิดประตูหรือขานรับนี่หลายสิบรอบ (ปรึกษาหมอ หมอปรับยา) ก้อยังได้ยินแต่เบาๆ ทีนี้แฟนผมเค้าก้อรู้ตัวว่ากรน
เค้าก้อยากมาดูอลอยู่เปนเพื่อนแต่เพราะนอนกรน แรกๆลิงนอนด้วยกันเพราะเจ้า ผมร้องให้ มันดังมาก จนผมต้องหนีไปในห้องน้ำ ไม่กล้าปลุกเกรงใจเค้าและกลัวเค้าหงุดหงิด (เหมือนผมถ้านอนหลับยุแล้วโดนปลุกจะหงุดหงิด ไม่ว่าจะนอนหงาย นอนตะแคง นอนคว่ำ ก็ยังกรน ผมลองซื้อที่อุดหู หูฟังกันเสียงเข้า3ชั่น ก้อไม่รอด เสียงมันมาเปนเหมือนหูฟังผมไปเชื่อมต่อกะเครื่องขยายเสียงเรย ซื้อสติ๊กเกอร์ที่ติดจมูก จุ๊กแม่เหล็กที่ใส่จมูก ในโชปี้ แผ่นยางรัดคางกะหัวกันปากอ้า แต่ก็ยังกรนเหมือนเดิม ผมก้อนอนหลับยากยุแล้ว แต่แฟนผมเค้าหัวถึงหมอนหลับ แล้วก้อนอนแบบไม่ได้สนใจอะไรใครผ้านวมไม่คลี่พับยังไงก้ห่มแบบนั้นคนเดียวหมอน2ใจบก้เอาไปซ้อนนินคนเดียวทั้งที่หมอนอื่นก้อมีอีก2~3ใบ คือมีเค้าอยู่ก็รู้สึก็ดี รู้สึกปลอดภัย แต่เรื่องการใช้ชีวิต เค้าดูเฉื่ยยแฉะชิวๆ จะถอดรองเท้าถุงเท้าตรงไหนก็ถอด จะเสียบปลั๊กชาจอบตวางตรงใหนก็วาง ไม่สนว่าคนจะเดินเหยียบเดินเตะมั้ย กินเสรจก็ลุกไปนอนเล่นโทสัพ สัพักกหลับ เคยคุยกันแล้วถึงขั้นคืนนั้นผมหงุดหงิดไล่เค้ากลับห้องเค้า(อยู่ไม่ไกลกัน) เค้าก้อกลับไม่ดื้อ แค่อ้อนถามว่าจะให้กลับจริงหรอ คือเรารู้ว่าเค้าอยากอยู่กะเรา แต่ในขณะที่เราพยายามหาวิธี หรือพยายามอดทนเพื่อให้ชินแต่เค้าเฉยๆ เหมือนเดิม ไม่ปรับตัว ไม่สนใจที่จะปรับตัวเข้าหากันพฤติกรรมความชิวยังคงเดิม เคยบอกให้หหรือกลับือกลับไปเป็นเพื่อนกัน แต่เค้าก้อเฉยๆ ก้อยังเหมือนเดิม เหมือนไม่ได้ยิน เราพยายามอดทนมากๆ ถึงขั่นบอกว่าขอนอนก่อนได้มั่ย เพราะถ้าเราหลับ 3-4ชั่วโมงแรกเราจะหลับลึกไม่รู้สึกอะไร ทแต่ก้อเหมือนเดิม หัวถึงหมอนหลับ ทำไง เราก้ออยารักษาามิตรภาพ และความรู้สึกใว้ เพราะเค้าก้ดีกับเรา นิสัยก้อพอใช้แต่ซื่อบื้อ
ทำไงดี
เค้าก้อยากมาดูอลอยู่เปนเพื่อนแต่เพราะนอนกรน แรกๆลิงนอนด้วยกันเพราะเจ้า ผมร้องให้ มันดังมาก จนผมต้องหนีไปในห้องน้ำ ไม่กล้าปลุกเกรงใจเค้าและกลัวเค้าหงุดหงิด (เหมือนผมถ้านอนหลับยุแล้วโดนปลุกจะหงุดหงิด ไม่ว่าจะนอนหงาย นอนตะแคง นอนคว่ำ ก็ยังกรน ผมลองซื้อที่อุดหู หูฟังกันเสียงเข้า3ชั่น ก้อไม่รอด เสียงมันมาเปนเหมือนหูฟังผมไปเชื่อมต่อกะเครื่องขยายเสียงเรย ซื้อสติ๊กเกอร์ที่ติดจมูก จุ๊กแม่เหล็กที่ใส่จมูก ในโชปี้ แผ่นยางรัดคางกะหัวกันปากอ้า แต่ก็ยังกรนเหมือนเดิม ผมก้อนอนหลับยากยุแล้ว แต่แฟนผมเค้าหัวถึงหมอนหลับ แล้วก้อนอนแบบไม่ได้สนใจอะไรใครผ้านวมไม่คลี่พับยังไงก้ห่มแบบนั้นคนเดียวหมอน2ใจบก้เอาไปซ้อนนินคนเดียวทั้งที่หมอนอื่นก้อมีอีก2~3ใบ คือมีเค้าอยู่ก็รู้สึก็ดี รู้สึกปลอดภัย แต่เรื่องการใช้ชีวิต เค้าดูเฉื่ยยแฉะชิวๆ จะถอดรองเท้าถุงเท้าตรงไหนก็ถอด จะเสียบปลั๊กชาจอบตวางตรงใหนก็วาง ไม่สนว่าคนจะเดินเหยียบเดินเตะมั้ย กินเสรจก็ลุกไปนอนเล่นโทสัพ สัพักกหลับ เคยคุยกันแล้วถึงขั้นคืนนั้นผมหงุดหงิดไล่เค้ากลับห้องเค้า(อยู่ไม่ไกลกัน) เค้าก้อกลับไม่ดื้อ แค่อ้อนถามว่าจะให้กลับจริงหรอ คือเรารู้ว่าเค้าอยากอยู่กะเรา แต่ในขณะที่เราพยายามหาวิธี หรือพยายามอดทนเพื่อให้ชินแต่เค้าเฉยๆ เหมือนเดิม ไม่ปรับตัว ไม่สนใจที่จะปรับตัวเข้าหากันพฤติกรรมความชิวยังคงเดิม เคยบอกให้หหรือกลับือกลับไปเป็นเพื่อนกัน แต่เค้าก้อเฉยๆ ก้อยังเหมือนเดิม เหมือนไม่ได้ยิน เราพยายามอดทนมากๆ ถึงขั่นบอกว่าขอนอนก่อนได้มั่ย เพราะถ้าเราหลับ 3-4ชั่วโมงแรกเราจะหลับลึกไม่รู้สึกอะไร ทแต่ก้อเหมือนเดิม หัวถึงหมอนหลับ ทำไง เราก้ออยารักษาามิตรภาพ และความรู้สึกใว้ เพราะเค้าก้ดีกับเรา นิสัยก้อพอใช้แต่ซื่อบื้อ