เคยไหม?ท้อกับการฝึกพูดภาษาอังกฤษ

สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้เราขอบอกความรู้สึกให้ทุกคนฟังผ่านตัวอักษรได้ไหม? เคยไหม? ท้อกับการฝึกพูดภาษาอังกฤษให้คล่อง
เราคนหนึ่งที่ท้อมากเพราะว่าเรามาเรียนอยู่ต่างประเทศตอนอายุ17-18 และเวลาเหลือน้อยมาก ที่เราต้องเข้าไฮสคูลให้ทัน  เวลาพูดไม่ถูก พูดไม่ชัด พูดเบา เพราะไม่มั่นใจกลัวพูดผิด เรารู้ค่ะว่าต้องกล้าแสดงออก แต่บางครั้งมันก็เสียใจกับคำพูดและการกระทำของคนอื่น เราเสียใจที่พยายามทำดีเท่าไหร่ก็ไม่มีใครเห็นความพยายามของเรา โดนมองข้ามความรู้สึกตลอด  และอยากร้องไห้ตรงนั้น ตอนเราโดนด่า โดนดูถูกด้วยสายตาของคนอื่น มันขายหน้ามาก และเราเสียใจมากที่สุดคือเราหางานยากมาก เราสงสารพ่อเลี้ยงที่ทำงานคนเดียว เขาต้องมารับผิดชอบชีวิตเราตั้งแต่เด็กๆ เราอยากช่วยท่านแต่เราก็ทำไม่ได้ เราพยายามตั้งใจเรียนแต่มันก็ยังไม่ดีพอเพราะมันต้องใช้เวลา เพราะเราก็ไม่รู้อะไรเลย มันยาก มันเหนื่อย มันท้อ ที่มาอยู่ต่างประเทศ และทำอะไรได้ยาก เพราะมันไม่ใช่ภาษาของเรา ทุกครั้งที่เรามองน่าพ่อแม่ เราอยากร้องไห้บนโต๊ะอาหารต่อหน้าพวกท่าน และละอายใจที่ช่วยพวกท่านไม่ได้ เราไม่รู้จะทำยังไง ใครเคยผ่านช่วงแบบนี้บ้างค่ะให้คำปรึกษาเราที...