เราเพิ่งอายุ20กลางๆแต่ดันเบื่อหน่ายหมดไฟในชีวิตซะแล้ว จำได้ว่าตั้งแต่อยู่ม.6ก็ดิ้นรนสอบเข้าเรียนวิศวะ พอเข้ามหาลัยก็เรียนอย่งเดียว
ไม่มีวันไหนที่ไม่จับหนังสืออ่าน หนังสือเรียนเป็นอวัยวะที่33ก็ว่าได้ ทำจนชินเลย พอเรียนจบก็อ่านหนังสือเข้าทำงานรัฐวิสาหกิจที่อยากทำตั้งแต่เด็กสำเร็จ
กลายเป็นว่าตอนนี้หมดฝัน หมดไฟ ความฝันเรามีแค่นี้ แค่ได้ทำงานที่มั่นคงเลี้ยงตัวเองไม่เดือดร้อนใคร ที่บ้านเองก็ไม่ได้เดือดร้อนเราไม่ต้องส่งเสียอะไรใคร โอนเงินให้เขาเขาก็โอนคืน ไม่ก็ซื้อของให้คืน
เงินเดือนรวมๆหลายหมื่นเลย เหลือเต็มบัญชี แต่ก็ไม่มีของอะไรที่อยากได้หรืออยากซื้อ เสื้อผ้า199.-ก็พอใจแล้ว
รู้สึกตัวเองเหมือนคนแก่หลังเกษียณเลยค่ะ
สมัยประถม-ม.ปลาย ชอบอ่าน+เขียนนิยาย ตอนนี้ว่างๆแล้วเลยอยากลองกลับไปอ่านดู กลายเป็นว่าอ่านไม่ได้แล้ว ไม่อินเหมือนแต่ก่อน เหมือนมองโลกด้วยความเป็นจริงมากขึ้นจนไม่อิน ยืนอยู่ในB2Sนานมากแต่กลับไม่ได้หนังสือไปซักเล่ม
เพลียค่ะะ อยากกลับไปเป็นคนที่มีไฟ มีความฝันเหมือนสมัยก่อน เราทำทุกอย่าง ทุ่มเทมาหลายปีเพื่อที่จะได้สบายในตอนนี้ แต่มันกลับไม่ใช่ความสุขที่ต้องการซะอย่างนั้น เฮ้อออ
ใช้ชีวิตอย่างวุ่นวายมา6ปีเต็มๆ ตอนนี้ว่างแล้วแต่เคว้งคว้างมาก ใครมีประสบการณ์แบบนี้มาแชร์กันค่ะ
ไม่มีวันไหนที่ไม่จับหนังสืออ่าน หนังสือเรียนเป็นอวัยวะที่33ก็ว่าได้ ทำจนชินเลย พอเรียนจบก็อ่านหนังสือเข้าทำงานรัฐวิสาหกิจที่อยากทำตั้งแต่เด็กสำเร็จ
กลายเป็นว่าตอนนี้หมดฝัน หมดไฟ ความฝันเรามีแค่นี้ แค่ได้ทำงานที่มั่นคงเลี้ยงตัวเองไม่เดือดร้อนใคร ที่บ้านเองก็ไม่ได้เดือดร้อนเราไม่ต้องส่งเสียอะไรใคร โอนเงินให้เขาเขาก็โอนคืน ไม่ก็ซื้อของให้คืน
เงินเดือนรวมๆหลายหมื่นเลย เหลือเต็มบัญชี แต่ก็ไม่มีของอะไรที่อยากได้หรืออยากซื้อ เสื้อผ้า199.-ก็พอใจแล้ว
รู้สึกตัวเองเหมือนคนแก่หลังเกษียณเลยค่ะ
สมัยประถม-ม.ปลาย ชอบอ่าน+เขียนนิยาย ตอนนี้ว่างๆแล้วเลยอยากลองกลับไปอ่านดู กลายเป็นว่าอ่านไม่ได้แล้ว ไม่อินเหมือนแต่ก่อน เหมือนมองโลกด้วยความเป็นจริงมากขึ้นจนไม่อิน ยืนอยู่ในB2Sนานมากแต่กลับไม่ได้หนังสือไปซักเล่ม
เพลียค่ะะ อยากกลับไปเป็นคนที่มีไฟ มีความฝันเหมือนสมัยก่อน เราทำทุกอย่าง ทุ่มเทมาหลายปีเพื่อที่จะได้สบายในตอนนี้ แต่มันกลับไม่ใช่ความสุขที่ต้องการซะอย่างนั้น เฮ้อออ