เคว้งคว้าง.......

กระทู้สนทนา

                                                                   ก็เหลือเพียง..รอยหยัน..ของฝันค้าง....
                                                                   ที่เธอทิ้ง..ช่องว่าง..ให้ห่างหาย...
                                                                   จากสายตาท่าที... ที่โหดร้าย...
                                                                   เหมือนเธอคล้าย... เข่นฆ่า..ไม่อาลัย...

                                                                   ดอกไม้ร่วง...จากดวงใจ..ไปหลายดอก..
                                                                   เมื่อสายตา..เธอตอกย้ำ...ฉันร่ำไห้...
                                                                   ต่อแต่นี้..เหินห่าง...แยกทางไกล...
                                                                   เส้นขนาน..จะโยงใย...ไปสุดทาง...

                                                                   จุดจบที่..รอหา....มาถึงแล้ว...
                                                                   ดวงแก้วที่..ปรารถนา....ก็ลาล้าง...
                                                                   รอยยิ้มที่..จืดเจื่อน...ดูเลือนลาง...
                                                                   ต่อแต่นี้ ..."เคว้งคว้าง"....เหมือนอย่างเคย

                                                                                     " เพ็ญพิชญา "