หลังจากที่เค้าเดินมากับเพื่อนแล้วยิ้มให้เรา ยิ้มเค้าเป็นยิ้มที่ละมุนมาก ยิ้มจนเห็นฟัน ยิ้มจนอยากยิ้มตาม ตอนนั้นเราก้มึนๆอยู่ คงไม่ยิ้มให้เราหรอกม้างงง แต่พอหันไปกลับไม่มีใคร เอิ่ม..ไรเนี่ยยย😛 เราเลยชอบมากขึ้นไปอีก55 (ย้ำว่าเป็นวันเปิดเรียนวันแรกนะคะ55เผื่อลืม)หลังจากเรียนเสร็จ ตอนเย็นเราก็มารอพี่ที่โรงอาหาร ตอนนั้นประมาณ3.40 ส่วนพี่เราเลิก4.30 เหงาสิคะ นั่งคนเดียวเพื่อนกลับหมด😂 ตอนนั้นนั่งอ่านนิยายเพลินๆ จู่ๆรู้สึกเหมือนมีใครเดินผ่าน หันไปดู หน้านี่ไหม้เลยค่ะ ร้อนไปหมด555. ตอนนั้นคือลนมากค่ะ ใจสั่นมาก เหมือนหยุดหายใจไปชั่วขณะ เป็นเค้าจริงๆๆ เดินผ่านอย่างหล่อ ช้าด้วย (คือทางเดินจากตึกเค้าตรงไปแล้วเจอทางออกรร.) เป็นทางปกติที่นร.ฝั่งนั้นเดินกัน แต่เค้าเดินตัดมาทางโรงอาหาร ร้อนด้วย พอเดินผ่านเราเค้าก็ตัดไปเดินกับเพื่อนต่ะค่ะทุกคนนนนนนนนน พอวันต่อมาเราก็ไม่ได้เล่าให้เพื่อนฟังหรอกนะคะ เราไม่ค่อยหลงตัวเองเท่าไหร่ พอวันต่อมาถัดจากวันแรกคือวันพุธค่ะ เราก็นั่งรอพี่แบบเดิม เค้าก็มาอีกเช่นเคย ซึ่งเราไม่คาดคิดเหมือนกัน วันแรกคืดว่าบังเอิญม้างงงงง เราก็ดีใจนะคะ รู้สึกดีมาก ชอบเค้ามากขึ้นเรื่อยๆ พอวันพฤหัส พี่เราเลิก3.40แต่ครูนัดคาบเพิ่ม คือเราหงุดหงิดมากค่ะ เมนส์มาด้วยนะตอนนั้น อีกทั้งโรงอาหารร้อนมากด้วย ตอนนั้นเค้าเรียนบาสคาบเก้า(แอบส่องนิดๆ)เราคิดว่าเค้าคงไม่มาแล้วค่ะ คงเอากระเป๋าแล้วกลับบ้านเลย แต่พอหมดคาบ เค้าเดินผ่านเราไปเอากระเป๋าค่ะ ด้วยความที่เราอารมณ์ไม่ดีมากๆ+กับไม่พร้อมเจอเค้าตอนนี้ เราเลยหันไปอีกทาง หลบหน้าเค้า ทั้งถอนหายใจ ทำหน้าไม่ดีด้วย จนพี่เราเลิก เค้าก็ยังไม่เดินมา หันหลังไปก็เจอเค้าอยู่กับเพื่อน เดินกลับไปอีกทาง ตอนนั้นเราก้ไม่คิดอะไร จนวันศุกร์....(เมนต์ได้นะคะ ต้องการความเห็นมาก ถ้าเป็นคุณจะคิดยังไง ตามสบายค่ะ😬)
แอบชอบรุ่นเดียวกันในรร.(ต่อค่ะต่อ)