ความรักที่เห็นแก่ตัว
-การเอาแต่ความสุขตัวเองโดยไม่คิดถึงคนที่อยู่ข้างๆที่มอบความรักความใส่ใจให้ค่อยยัดเยียดให้ทำนั้นนี่ที่ตัวเองมีความสุขแต่เรากลับฝืนทนทำ
ความรักแบบเฉยชา
-ทิ้งให้คนอยู่ข้างๆต้องโดดเดี่ยวอยู่คนเดียว(มีคนรักก็เมืนไม่มี)
เวลาคุณป่วย!
-เราค่อยดูแลใส่ใจหายาให้กินหานั้นนี่ให้กินดูเช็คไข้ขึ้นทุก4ชั่วโมง แค่คุณขยับเราต้องรีบลุกขึ้นมาดูค่อยดึงคุณมากกอด
เวลาเราป่วย!
-คุณพาเราส่งโรงพยาบาลปล่อยให้เราไปหาหมอคนเดียวโดยที่คุณกลับนั่งรอในรถหรือเราต้องหายากินเองดูแลตัวเองคุณกับเฉยชาคิดว่าเราควรดูแลตัวเองโตแล้วไม่จำเป็น!!!
(แต่ลึกๆมันก้ต้องการคนดูแลมากกว่าที่ดูแลตัวเอง)
เวลาคุณหิว!
-เรารีบหาทำรัยให้กินหรือออกไปซื้อกลับเข้ามาเตรียมไว้ให้
เวลาเราหิว!
-พาไปแต่เราต้องลงไปซื้อเอง
-ฝากซื้ออะไรเข้ามาให้กินก้น้อยมากกว่าจะได้กิน
-คุณก้นอนเฉยชาชวนไปก้ไม่ไปจนเราต้องไปหากินเอง
-อยากจะไปนั่งกินร้านนั้นนี่ชิวๆ แต่คุณกับไม่อยากไป ไม่พาไปและไม่ไป...😢
เวลาอยากไปเที่ยวไหน
-ไปแบบสองต่อสองไม่เคยมี
(มีแต่คำพูดอ้างนั้นนู้นอย่างนั้นอย่างนี้)
-ไปแบบเที่ยวค้างคืนพักผ่อนเต็มที่ไม่เคยได้สัมผัส
ความสุขที่จะได้รับจากการใช้ชีวิตคู่
-คุณไม่พยายามทำให้มันมีความสุขมีแต่ทำลายความสุขและความรู้สึกของอีกคน
เวลาเลิกงานบอกให้มารับ
-คุณกลับตอบว่าไม่ขี้เกียจ,รถไม่มีน้ำมัน
(แต่เวลาไม่อยากให้มาแต่กลับมา)
เวลาคุณหยุดแต่เราไม่สบาย
-บอกให้มารับแต่คุณกลับบอกว่า ถ้ากูไม่หยุดจะกลับไม(คือ??ถ้ามันไม่ไหวจิงๆเราจะให้มารับไหมสุดท้ายเราหยุดอีกวันและต้องหอบสังขารไปหาหมอเอง) แล้วความรู้สึก!!ที่เสียไป??
วันเกิดคุณ!
-เราหาเตรียมเค้กทำให้คุณมีความสุข
วันเกิดเรา!
-เค้กจากคุณไม่เคยมี ของขวัญไม่เคยมี พาไปกินข้าวหรือจัดเลี้ยงไม่เคยมี แม้แต่คำอวยพรเราต้องทวง!!พูดบอก
เรายอมเสียสละความสุขเพื่อให้เค้ามีความสุขกับสิ่งที่เค้าต้องการแล้วความรู้สึกเราละเค้าไม่เคยคิดถึง
จนถึงวันนี้เราไม่รู้ที่ผ่านมามันคืออะไร
ความรัก การมีคู่ชีวิต มันต้องเป็นแบบไหนทำไมเราไม่มีความสุข
เราเริ่มเฉยชากับความรักครั้งนี้จังมันเจ็บมันทรมานมันเสียความรู้สึกมันนอยทุกๆอย่าง
ทำไมเรารักเค้าทุ่มเทให้เค้าทุกอย่าง ...สงสารเค้าที่เค้าเคยโดนทิ้งแต่ทำไมเค้าไม่ทำรักครั้งใหม่ให้มันดีขึ้น เริ่มท้อแล้วเราเริ่มไม่ไหวแล้วเราทิ้งความสุขสบายทุกอย่างเพื่อมาอยู่กับคนแบบนี้หรอ!!
ทำไมทำไมมันไม่สมหวังกับความรักเลย
เราข้ามทุกๆขั้นตอนที่ควรจะมี เราไม่เคยได้สัมผัสกับคำว่าคู่ชีวิต เราได้แต่หวังหวังว่าสักวันมันจะต้องมีหวังมา8-9ปีจนวันนี้มันสุดๆแล้วใจ
😢😢😢
รักที่มีอยู่เป็นความรักแบบไหน??
-การเอาแต่ความสุขตัวเองโดยไม่คิดถึงคนที่อยู่ข้างๆที่มอบความรักความใส่ใจให้ค่อยยัดเยียดให้ทำนั้นนี่ที่ตัวเองมีความสุขแต่เรากลับฝืนทนทำ
ความรักแบบเฉยชา
-ทิ้งให้คนอยู่ข้างๆต้องโดดเดี่ยวอยู่คนเดียว(มีคนรักก็เมืนไม่มี)
เวลาคุณป่วย!
-เราค่อยดูแลใส่ใจหายาให้กินหานั้นนี่ให้กินดูเช็คไข้ขึ้นทุก4ชั่วโมง แค่คุณขยับเราต้องรีบลุกขึ้นมาดูค่อยดึงคุณมากกอด
เวลาเราป่วย!
-คุณพาเราส่งโรงพยาบาลปล่อยให้เราไปหาหมอคนเดียวโดยที่คุณกลับนั่งรอในรถหรือเราต้องหายากินเองดูแลตัวเองคุณกับเฉยชาคิดว่าเราควรดูแลตัวเองโตแล้วไม่จำเป็น!!!
(แต่ลึกๆมันก้ต้องการคนดูแลมากกว่าที่ดูแลตัวเอง)
เวลาคุณหิว!
-เรารีบหาทำรัยให้กินหรือออกไปซื้อกลับเข้ามาเตรียมไว้ให้
เวลาเราหิว!
-พาไปแต่เราต้องลงไปซื้อเอง
-ฝากซื้ออะไรเข้ามาให้กินก้น้อยมากกว่าจะได้กิน
-คุณก้นอนเฉยชาชวนไปก้ไม่ไปจนเราต้องไปหากินเอง
-อยากจะไปนั่งกินร้านนั้นนี่ชิวๆ แต่คุณกับไม่อยากไป ไม่พาไปและไม่ไป...😢
เวลาอยากไปเที่ยวไหน
-ไปแบบสองต่อสองไม่เคยมี
(มีแต่คำพูดอ้างนั้นนู้นอย่างนั้นอย่างนี้)
-ไปแบบเที่ยวค้างคืนพักผ่อนเต็มที่ไม่เคยได้สัมผัส
ความสุขที่จะได้รับจากการใช้ชีวิตคู่
-คุณไม่พยายามทำให้มันมีความสุขมีแต่ทำลายความสุขและความรู้สึกของอีกคน
เวลาเลิกงานบอกให้มารับ
-คุณกลับตอบว่าไม่ขี้เกียจ,รถไม่มีน้ำมัน
(แต่เวลาไม่อยากให้มาแต่กลับมา)
เวลาคุณหยุดแต่เราไม่สบาย
-บอกให้มารับแต่คุณกลับบอกว่า ถ้ากูไม่หยุดจะกลับไม(คือ??ถ้ามันไม่ไหวจิงๆเราจะให้มารับไหมสุดท้ายเราหยุดอีกวันและต้องหอบสังขารไปหาหมอเอง) แล้วความรู้สึก!!ที่เสียไป??
วันเกิดคุณ!
-เราหาเตรียมเค้กทำให้คุณมีความสุข
วันเกิดเรา!
-เค้กจากคุณไม่เคยมี ของขวัญไม่เคยมี พาไปกินข้าวหรือจัดเลี้ยงไม่เคยมี แม้แต่คำอวยพรเราต้องทวง!!พูดบอก
เรายอมเสียสละความสุขเพื่อให้เค้ามีความสุขกับสิ่งที่เค้าต้องการแล้วความรู้สึกเราละเค้าไม่เคยคิดถึง
จนถึงวันนี้เราไม่รู้ที่ผ่านมามันคืออะไร
ความรัก การมีคู่ชีวิต มันต้องเป็นแบบไหนทำไมเราไม่มีความสุข
เราเริ่มเฉยชากับความรักครั้งนี้จังมันเจ็บมันทรมานมันเสียความรู้สึกมันนอยทุกๆอย่าง
ทำไมเรารักเค้าทุ่มเทให้เค้าทุกอย่าง ...สงสารเค้าที่เค้าเคยโดนทิ้งแต่ทำไมเค้าไม่ทำรักครั้งใหม่ให้มันดีขึ้น เริ่มท้อแล้วเราเริ่มไม่ไหวแล้วเราทิ้งความสุขสบายทุกอย่างเพื่อมาอยู่กับคนแบบนี้หรอ!!
ทำไมทำไมมันไม่สมหวังกับความรักเลย
เราข้ามทุกๆขั้นตอนที่ควรจะมี เราไม่เคยได้สัมผัสกับคำว่าคู่ชีวิต เราได้แต่หวังหวังว่าสักวันมันจะต้องมีหวังมา8-9ปีจนวันนี้มันสุดๆแล้วใจ
😢😢😢