เราเป็นเจ้าของบริษัทรับเหมาก่อสร้างในภาคอิสาน บริษัทมีสวัสดิการให้ทุกอย่างตามกฎหมายแรงงาน เช่น ลากิจ/ป่วย/พักร้อน วันหยุดเทศกาล รวมถึงมีโบนัสประจำปี แต่ด้วยปีที่ผ่านมามีการรับงานที่มากเกินไป เราคุมเองไม่ทั่วถึงจึงรับสมัครวิศวกรและโฟร์แมนเพิ่ม ซึ่งทุกคนล้วนจบจากมหาวิทยาลัยชั้นนำของรัฐ มีทั้งนศ. จบใหม่และคนที่มีประสบการณ์
แต่พอได้ทำงานร่วมกับน้องๆวิศวกรแล้ว กลับพบว่า เขาทำงานได้เพียงคุมงานเท่านั้น แต่เขาไม่ยอมถอดแบบ ออกแบบโครงสร้าง ประมาณราคา BOQ แผนงาน ซึ่งเขาบอกว่าไม่สามารถแบ่งเวลาทำงานทั้งหมดเหล่านี้ได้ มันเยอะเกินไป (ซึ่งงานทั้งหมดที่กล่าวมานี้ เราเคยทำเองมาแล้วในอดีตที่เป็นลูกจ้างจนมาเปิดบริษัทเอง)
และเมื่อดูผลงานการควบคุมงานของวิศวกรบางคนแล้ว พบว่ามันแย่มากถึงขั้นต้องรื้อโครงหลังคาใหม่กันเลย แต่เขาไม่ยอมรับความผิดพลาดนี้กลับไปว่าช่างที่ทำไม่เก่ง ช่างทำไม่ดีเอง(แล้วทำไมตัวเองไม่ดูกับช่าง) รวมถึงถามหาแต่เงิน OT ถ้าไม่มี=ไม่ทำ (บริษัทไม่มีโอทีประจำ เพราะเราต้องการให้วิศวกรวางแผนการทำงานให้เหมาะสม และงานแต่ละงานสามารถวางแผนล่วงหน้าได้..แต่ถ้ามีงานเร่งด่วน บริษัทจะแจ้งให้ทำโอทีเป็นครั้งคราวไป) เงินโบนัสได้น้อยก็ไม่พอใจซึ่งเขาไม่สนใจเลยว่าบริษัทจะขาดทุนจากงานแก้ไปเท่าไหร่ บางคนพอตำหนิกลับน้อยใจยื่นใบลาออกโดยไม่แคร์ว่าจะมีงานค้างหรือไม่ และบางคนยังชอบโพสต์ FB ด่าเจ้านาย บ่นออกสื่อเป็นประจำ
ซึ่งเงินเดือนวิศวกรที่ให้ 20,000-25,000 บ. (ถือว่าเยอะมากในจังหวัดเล็กๆนี้)
ในฐานะวิศวกร เราถูกสอนกันมาทุกรุ่นว่า “ไม่มีอะไรที่วิศวกรทำไม่ได้ ทำไม่เป็น ทำไม่ทัน” แต่ตอนนี้กลับเจอคนที่ทำงานได้หน้าเดียว ไม่ยอมรับคำตำหนิ ไม่มีความกระตือรือร้นที่จะแก้ปัญหา ไม่มีจิตวิญญาณของวิศวกร
คำถาม? วิศวกรที่บริษัทอื่นๆ เขาทำงานอะไรกันบ้างครับ? อยากทราบมุมมองของวิศวกรที่เป็นนายจ้างและลูกจ้างกับการทำงานในปัจจุบัน
ปล.1 ลูกน้องเก่าที่เก่งก็มี ซึ่งเขาก็ออกไปรับเหมาเอง หรือเป็นข้าราชการ
ปล.2 สิ่งที่เราคิดจะเปลี่ยน คือ เราต้องรับงานที่ตัวเองคุมได้ทั่วถึง และจ้างโฟร์แมน(เทคนิค)ดูหน้างานช่วยก็พอ
วิศวกรบริษัทก่อสร้างทำงานอะไรกันบ้าง
แต่พอได้ทำงานร่วมกับน้องๆวิศวกรแล้ว กลับพบว่า เขาทำงานได้เพียงคุมงานเท่านั้น แต่เขาไม่ยอมถอดแบบ ออกแบบโครงสร้าง ประมาณราคา BOQ แผนงาน ซึ่งเขาบอกว่าไม่สามารถแบ่งเวลาทำงานทั้งหมดเหล่านี้ได้ มันเยอะเกินไป (ซึ่งงานทั้งหมดที่กล่าวมานี้ เราเคยทำเองมาแล้วในอดีตที่เป็นลูกจ้างจนมาเปิดบริษัทเอง)
และเมื่อดูผลงานการควบคุมงานของวิศวกรบางคนแล้ว พบว่ามันแย่มากถึงขั้นต้องรื้อโครงหลังคาใหม่กันเลย แต่เขาไม่ยอมรับความผิดพลาดนี้กลับไปว่าช่างที่ทำไม่เก่ง ช่างทำไม่ดีเอง(แล้วทำไมตัวเองไม่ดูกับช่าง) รวมถึงถามหาแต่เงิน OT ถ้าไม่มี=ไม่ทำ (บริษัทไม่มีโอทีประจำ เพราะเราต้องการให้วิศวกรวางแผนการทำงานให้เหมาะสม และงานแต่ละงานสามารถวางแผนล่วงหน้าได้..แต่ถ้ามีงานเร่งด่วน บริษัทจะแจ้งให้ทำโอทีเป็นครั้งคราวไป) เงินโบนัสได้น้อยก็ไม่พอใจซึ่งเขาไม่สนใจเลยว่าบริษัทจะขาดทุนจากงานแก้ไปเท่าไหร่ บางคนพอตำหนิกลับน้อยใจยื่นใบลาออกโดยไม่แคร์ว่าจะมีงานค้างหรือไม่ และบางคนยังชอบโพสต์ FB ด่าเจ้านาย บ่นออกสื่อเป็นประจำ
ซึ่งเงินเดือนวิศวกรที่ให้ 20,000-25,000 บ. (ถือว่าเยอะมากในจังหวัดเล็กๆนี้)
ในฐานะวิศวกร เราถูกสอนกันมาทุกรุ่นว่า “ไม่มีอะไรที่วิศวกรทำไม่ได้ ทำไม่เป็น ทำไม่ทัน” แต่ตอนนี้กลับเจอคนที่ทำงานได้หน้าเดียว ไม่ยอมรับคำตำหนิ ไม่มีความกระตือรือร้นที่จะแก้ปัญหา ไม่มีจิตวิญญาณของวิศวกร
คำถาม? วิศวกรที่บริษัทอื่นๆ เขาทำงานอะไรกันบ้างครับ? อยากทราบมุมมองของวิศวกรที่เป็นนายจ้างและลูกจ้างกับการทำงานในปัจจุบัน
ปล.1 ลูกน้องเก่าที่เก่งก็มี ซึ่งเขาก็ออกไปรับเหมาเอง หรือเป็นข้าราชการ
ปล.2 สิ่งที่เราคิดจะเปลี่ยน คือ เราต้องรับงานที่ตัวเองคุมได้ทั่วถึง และจ้างโฟร์แมน(เทคนิค)ดูหน้างานช่วยก็พอ