๚ กีทิเสน ทสฺสเนน กึสณฺฐิเตน.
“ด้วยการสำคัญอย่างไร และการเห็นคล้ายกันอย่างไร”
อ้าง. อรรถกถา ปุราเภทสุตตนิเทศ ๑๐. มมร 66/68.
ตอบ เปรียบเทียบอ้าง นิเทศ ๑๐ (สมมุติ)
“พวกเรา เอาทุกอย่างมา จะให้พูดเด่น ๆ นั้น ก็คือเรื่องกระหวัด หรือดัดคำนั้นเอง ว่า เป็นความกรุณาของท่านนั้น ท่านนี้ เท่านั้น เท่านี้ ท่านนั้น, ดั่งจะไม่ให้หลีกออกไป อย่างคนที่ได้กระทำทุกอย่างอยู่ เป็นปรกติ, เป็นเรื่องให้เห็นว่า เป็นเรื่องลำบาก และท่านผู้นั้นเท่านั้น ให้พวกเราเป็นอภินีหาร ก็จะต้องเปิดตำราเก่า ๆ นั่นเอง, แต่ว่า อภินิหารนั้น เราจะยกให้ผู้นั้น ผู้นี้ ทั้งหมด หรือ? รึเขาจะยกอภินิหารให้เราอย่างไรอย่างหนึ่งบ้างดอก วันใด วันหนึ่งข้างหน้า เขาจะให้ ก็คงจะมีบ้าง,
เพราะคนใจเย็น คนนั้น และคนว่าง ๆ ธุระ เช่นคนนั้น ก็คงพอจะอ่านออกภาษาไทยอยู่ได้ทั้งหมด ด้วยเห็นว่า ภาษาไทยเรานี้ เป็นภาษาที่หนึ่ง ซึ่งรับรองไปถึงการจารจารึก คำสอนดีทุกอย่าง ที่มีมา แบบพระไตรปิฏก, เพราะฉะนั้น ‘คำว่า อภินิหาร’ นั้น เขาก็คงจะต้องให้ภาษาไทย established ได้อภินิหาร มีอยู่ด้วย สักครั้งหนึง”
“และเพราะว่า อำนาจแห่งบุญบารมี และอำนาจความอยู่เหนือปรกติ มีภาษาไทยเข้ากระทำดีไว้ด้วย เป็นตัวอย่าง ที่หนึ่ง กระทำเป็นพระไตรปิฏกแล้วสำคัญ ถึงเป็นที่สุดอักษร เป็นที่สุดสาส์น ชนิดที่มีดีเหมือน ๆ กัน ไปกับต้นแบบของหนังสือ ที่นับถือไว้เป็นต้นแบบ ในตัวอย่างดี อย่างเดียวกัน”
เทียบ กลบท “โคลงโลก—โคลงธรรม”
โลกนิติ
๒๖๐.
ตัดต้นก่นรากแล้ว ปลูกแปลง
หนามหั่นห่อนไว้แขนง หน่อเนื้อ
เพลิงพิษนิดหนึ่งแรง เรืองโรจน์
ดับแต่ดุ้นไว้เชื้อ นิ่งช้าเพลิงโพลง
สมเด็จพระเดชา ฯ
ธรรมนิติ
๐๐๒.
ใครเขาแตกแทรกแสดง เองโอ่
เมื่อเขาเกลื่อนผ่อนโก้ สิบครั้ง
เข้าแสดงด้วยพุทโธ่! ปีกว่า บุญนาน
กระบัดตราพริบพลั้ง ข่นแค้นคนเรือน
สาราณียกร ๚
กลอน: จากหนังสือเรื่อง .................................
“ควรจะต้องตรวจสอบ และฟังเสียงจากทุกฝ่าย”
“ด้วยการสำคัญอย่างไร และการเห็นคล้ายกันอย่างไร”
อ้าง. อรรถกถา ปุราเภทสุตตนิเทศ ๑๐. มมร 66/68.
ตอบ เปรียบเทียบอ้าง นิเทศ ๑๐ (สมมุติ)
“พวกเรา เอาทุกอย่างมา จะให้พูดเด่น ๆ นั้น ก็คือเรื่องกระหวัด หรือดัดคำนั้นเอง ว่า เป็นความกรุณาของท่านนั้น ท่านนี้ เท่านั้น เท่านี้ ท่านนั้น, ดั่งจะไม่ให้หลีกออกไป อย่างคนที่ได้กระทำทุกอย่างอยู่ เป็นปรกติ, เป็นเรื่องให้เห็นว่า เป็นเรื่องลำบาก และท่านผู้นั้นเท่านั้น ให้พวกเราเป็นอภินีหาร ก็จะต้องเปิดตำราเก่า ๆ นั่นเอง, แต่ว่า อภินิหารนั้น เราจะยกให้ผู้นั้น ผู้นี้ ทั้งหมด หรือ? รึเขาจะยกอภินิหารให้เราอย่างไรอย่างหนึ่งบ้างดอก วันใด วันหนึ่งข้างหน้า เขาจะให้ ก็คงจะมีบ้าง,
เพราะคนใจเย็น คนนั้น และคนว่าง ๆ ธุระ เช่นคนนั้น ก็คงพอจะอ่านออกภาษาไทยอยู่ได้ทั้งหมด ด้วยเห็นว่า ภาษาไทยเรานี้ เป็นภาษาที่หนึ่ง ซึ่งรับรองไปถึงการจารจารึก คำสอนดีทุกอย่าง ที่มีมา แบบพระไตรปิฏก, เพราะฉะนั้น ‘คำว่า อภินิหาร’ นั้น เขาก็คงจะต้องให้ภาษาไทย established ได้อภินิหาร มีอยู่ด้วย สักครั้งหนึง”
“และเพราะว่า อำนาจแห่งบุญบารมี และอำนาจความอยู่เหนือปรกติ มีภาษาไทยเข้ากระทำดีไว้ด้วย เป็นตัวอย่าง ที่หนึ่ง กระทำเป็นพระไตรปิฏกแล้วสำคัญ ถึงเป็นที่สุดอักษร เป็นที่สุดสาส์น ชนิดที่มีดีเหมือน ๆ กัน ไปกับต้นแบบของหนังสือ ที่นับถือไว้เป็นต้นแบบ ในตัวอย่างดี อย่างเดียวกัน”
เทียบ กลบท “โคลงโลก—โคลงธรรม”
โลกนิติ
๒๖๐.
ตัดต้นก่นรากแล้ว ปลูกแปลง
หนามหั่นห่อนไว้แขนง หน่อเนื้อ
เพลิงพิษนิดหนึ่งแรง เรืองโรจน์
ดับแต่ดุ้นไว้เชื้อ นิ่งช้าเพลิงโพลง
สมเด็จพระเดชา ฯ
ธรรมนิติ
๐๐๒.
ใครเขาแตกแทรกแสดง เองโอ่
เมื่อเขาเกลื่อนผ่อนโก้ สิบครั้ง
เข้าแสดงด้วยพุทโธ่! ปีกว่า บุญนาน
กระบัดตราพริบพลั้ง ข่นแค้นคนเรือน
สาราณียกร ๚
กลอน: จากหนังสือเรื่อง .................................