ร่าย ดั้น @ เทพไท้ข้าฯน้อมนบ กราบเคารพโปรดพร ซึ่งสอนให้รู้ใช้ ปัญญาได้เกิดผล ดล ร่ายดั้น ไพเราะ เหมาะควรแก่กาลสถาน ...แลบุค- คลเฮย วอนมุ่งหวังให้ได้...ดั่งประสงค์ อินทรลิลาตฉันท์ ๑๑ @ จง"รัก&qu

@ ฅนพลันเป็นมนุษย์นั้น .....ด้วยกระทำ ถือ"รักเมตตา"นำ .....ประจักษ์แจ้ง อำนาจ เกียรติ รวย ชำ .....เพาะกิเลส  เภทเฮย ตระหนัก"เหตุ"ไยยังแล้ง .....ไป่ใช้

@ ฅนพลันเป็นมนุษย์นั้น...ด้วยกระทำ ถือ"รักเมตตา"นำ..............ประจักษ์แจ้ง อำนาจเกียรติรวย ชำ........เพาะกิเลส  เภทเฮย ตระหนัก"เหตุ"ไยยังแล้ง...ไป่ใช้สรรค์สรว

@ สงกรานต์ พรพระให้.......สุขสบาย สรรพ(ะ)เภทไป่กล้ำกราย.....แวะข้อง ครอบครัวชื่น ทุกข์คลาย......นะเพื่อน ธรรมเพื่อชน คนซ้อง..........ซาบซึ้งขับขาน

ร่ายสุภาพ @ วันใหม่มี พระสัญญา...ทุกเวลา มีหวัง มืดบดบัง มีแสง...สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร ทรงอาทร ทุกเมื่อ...ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้ กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้...เมื่อสิ้นเสร็จงาน ฉันท์ไสว ๓ผัง : ค

กลอนฉันท์เกณฑ์ : อย่างน้อยมี ลหุ ๑ คำ ในทุกวรรค กลอนฉันท์สาม @ ข้าจะมั่น....มุสรรค์สร้าง "ระทม"สร่าง....พิบัติ, พาล @ ละลด"กู....ลุรู้ขาน ผลิผ่องฌาณ...หาญ! สินำ @ "รัก" ริเ

@ สองบทโคลงกาพย์นี้.....แนะสอน แบบอย่างสะเดาะกลอน......แก่นแก้ วรรคท้ายเด่นขั้นตอน.........ตรวจสอบ ขอเพื่อนชี้ชัดแล้...............เหลี่ยมชั้นเชิงไฉน ...สหกรณ์พึงสำแดง.........พรร่วมแรงประจักษ์แจ้ง

....ปัญญาธรรมตระหนักไว้.........เที่ยงตรง พุทธะ-"ตื่นรู้"จง.....................ประจักษ์แจ้ง กาลามสูตรพึงคง....................ยึดมั่น ขจัดอวิชชาย้อนแย้ง................สลัดสิ้น"ติดตน&q

@ พึงพอใจ ในกิจ จริตตนนั้น ธรรมสะบั้น จบไป ไป่โรจน์ไสว "ธรรมปฏิบัติ" จงนำ กระทำไป ดั่งพุทธองค์ ทรงไข เผยแผ่แสดง

@ ค่าฅน เด่นชัด ที่​"ตัดตน" ก่อผล สันติ ผลิไสว เมตตา ​แ​บ่งปัน ทุกวันไป เจ็บทุกข์ ​สด​​ใส ​ไป่หวาดกลัว