ทำยังไงให้หายคิดมากดีครับ

มันมีปัญหากับความรักนี้เเหละครับ555+ผมไม่รู้มันไร้สาระรึป่าวน่ะเเต่สำหรับผมมันคือเรื่องสำคัญ ก็ตามหัวข้อเลยครับ ผมเป็นคนคิดมาก ผมคิดว่ามันมาจากการที่ผมไม่เคยมีเเฟนมาก่อน จนตอนนี้ผมได้เจอกับคนๆนึงเราทำความรู้จักกันจนสนิทหลังจากนั้นเราก็คบหากันผมรู้สึกมีความสุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนครับ ผมเลยคิดว่านี้หรอการที่เรามีเเฟนมันดูสวยงามจังเลย เเต่มันก็สวยงามจริงๆน่ะ จนผมเริ่มเกิดอาการหึ่งหวงเเต่ตามจริงอาการนี้มันเกิดขึ้นตั้งนานเเล้วล่ะมันเริ่มตั้งเเต่เรายังเป็นเพื่อนกันใหม่ๆ ทำตัวออกหน้าออกตามาก555+ ดูเ ี้ย ไปเลยเนอะว่าไหม ผมไม่รู้ว่ารวมๆกันได้รึป่าวน่ะเเต่ผมคิดมากกลัว มันทำให้ผมรู้สึกสุขเเต่ไม่สุขสักที่ มันเหมือนมันมีอะไรสักอย่างที่ติดใจหรือไม่ก็ทำให้เราไม่สามารถมีความสุขได้ยังเต็มทีสักที กลัวว่าเขาจะไปมีใหม่ กลัวว่าเค้าจะให้คนอื่นอย่างที่ให้เรา กลัวว่าเขาจะหลอกเรา กลัวหมดสักทุกอย่างเลย จนผมคิดว่าเราจะทำให้เขาเปลี่ยนไปรึป่าวน่ะ เเต่ทุกๆครั้งก็เป็นเรามากกว่าที่ระเเวงไปเองเสมอ เเต่มันเคยเกิดเหตุการณ์นึงเข้าจนทุกวันนี้ผมยังจำไม่เคยลืมเลยมันคือช่วงที่ผมเรียนอยู่ครับเเต่เเฟนผมเลิกเเล้วเเล้วจะไปนั้งกับกลุ่มเพื่อนที่เรากันด้วยประจำ เเล้วทุกครั่งเขาขะไปซื้อของที่ร้านค้าเเล้วผู้ชายคนนึก็จะไปด้วยตอนนั้นผมเรียนอยู่เลยไม่รู้ครับจนมีคนบอก ตอนเเฟนผมกับผู้ชายคนนั้นข้ามถนน เหมือนไอ้ผู้ชายจะเอามือม่กอดไหล่ของเเฟนผมเเล้วเดินข้ามไป 555555+ ผมก็คิดว่าเขาจะบอกผมเเต่ไม่เลยเป็นเพื่อนอีกคนมาบอกเอง ผมรู้สึกเจ็บเเปลกๆไงก็ไม่รู้ ผมเลยถามว่าตอนนั้นทำยังงั้นทำไมเขาบอกว่าเขาไม่รู้ หลังจากนั้นผมก็กลัวกับคิดมากระเเวงมาโดยตลอดถึงตอนนั้นจะเครียกันเเล้วก็ตามเเต่ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงทำยังงั้นผมบอกไม่ถูกเหมือนกัน มันคือความรู้สึกเขาทำยังงั้นทำไมทั้งๆที่มีผมอยู่ หรือว่า มันเเค่เพื่อน 55555+ เเต่มันมีอีกอย่างนึงคือตอนนั้นเเฟนผมเล่นโทรศัพท์อยู่เเล้วข้ามถนนไปด้วยเลยต้องช้วยกันละมั้ง เเต่ผมก็เจ็บยังไงไม่รู้ครับ ผมว่ามันควรเเบบรู้สึกอะไรบางสิทั้งๆที่ทำไปถึงขนาดนั้นเเล้วเเต่เเฟนผมก็เช้ยๆ คนที่เข้ามาอ่านจนถึงตรงนี้ขอบคุณมากครับที่เข้ามาอ่านการระบายของผมขอบคุณครับของโทษน่ะครับที่มันอาจจะไม่ตรงหัวข้อ ขอบคุณครับ.