เมื่อ เจตนาดีของการ" ไม่รู้อะไรให้ถาม " กลายเป็นการเหมารวมว่า "ดูถูกศิลปิน "

คำถามที่ไม่มีใครรู้คำตอบที่แท้จริงนอกจากเจ้าตัว
คุณจขกท.เอามาถามในพันทิปทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีใครให้คำตอบที่แท้จริงได้นอกจากความคิดส่วนตัวของแต่ละคน
ส่วนตัวเราคิดว่ามันไม่ใช่การถามเพราะ'อยากรู้'เฉยๆหรอกค่ะ
เราจะเอาคำถามที่'อยากรู้'จริงๆมาถามกับคนที่รู้อยู่แล้วว่าให้คำตอบจริงๆไม่ได้ทำไมกันล่ะคะ?

แล้วการทราบเพศสภาพของคนอื่นมันเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ยังไงเหรอคะ?
ถ้าคุณจขกท.ทราบว่าเด็กผู้ชายคนหนึ่งมีเพศสภาพเป็นอะไรแล้วจะทำให้ชีวิตรุ่งเรืองมวลมนุษยชาติมีความสุขเหรอคะ?
ไม่ทราบว่าคำถามนี้ตอบสนองอะไรบ้างนอกจากความอยากรู้อยากเห็นในเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเองและไม่จำเป็นต้องรู้ก็ได้คะ?
ถ้าจะบอกว่าคำตอบที่ได้ทำให้มุมมองเปลี่ยนไป
นั่นหมายความว่าคุณจขกท.เองนั่นแหละที่กำลังตัดสินคนคนหนึ่งจากเพศสภาพของเขามากกว่านิสัยและตัวตนของเขาไม่ใช่เหรอคะ?

สมมติว่าคุณจขกท.ไปทานข้าวที่ร้านหนึ่ง เจอผู้ชายโต๊ะข้างๆมีท่าทีเหมือนที่น้องเป็นเลยหันไปสะกิดซุบซิบกับเพื่อนที่มาด้วยว่า ๆ ว่าคนนั้นเป็น...ป่ะวะ
... ยังไม่เข้าใจเหรอคะว่าทำไมถึงไม่ควรถาม? ยังไม่เข้าใจเหรอคะว่าเสียมารยาทยังไง?

เข้าใจนะคะว่าคุณจขกท.อาจจะไม่ได้ถามด้วยเจตนาไม่ดีจริงๆ เข้าใจค่ะว่าบางคนไม่มีเซนส์จริงๆเรื่องอะไรควรไม่ควร
แต่บางเรื่อง การที่เราไม่ได้ตั้งใจมีเจตนาไม่ดีกับความควรไม่ควรมันต่างกันนะคะ
การที่เราบริสุทธิ์ใจไม่ได้หมายความว่าเราจะสามารถอ้าปากพูดอะไรปาวๆไปตามใจตัวเองได้นะคะ

ไม่รู้ว่าอ่านมาถึงตรงนี้แล้วคุณจขกท.จะเข้าใจหรือเปล่า หรือจะยังเชื่อมั่นในความคิดของตัวเอง
ยังไงก็เก็บข้อความนี้ไปคิดนะคะ ถึงจุดๆหนึ่งในชีวิตคุณจขกท.อาจจะเข้าใจก็ได้
หรือต่อให้ไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไรค่ะ บนโลกมีคนหลากหลายแบบ เราจะถือว่าคุณจขกท.เป็นคนอีกแบบหนึ่งแล้วกันค่ะ