“หา!? ว่ายังไงนะ”
เลขานุการสาวพุ่งเข้าฉุดแขนเจ้านายที่มัวแต่ตะลึง “รีบไปห้ามเถอะค่ะ!”
ระหว่างวิ่งตามหลังเตชินี ฝ่ายนั้นเล่าว่าพอธีร์วราปลีกตัวไปรับโทรศัพท์ มาร์คก็ชวนของขวัญนั่งพักด้วยกัน แต่ดาราสาวอิดเอื้อนจนหนุ่มลูกครึ่งเริ่มโมโห ธีทัตจึงเชิญเขาไปคุยกันตามลำพังในอาคารเล็กๆ แถวนั้น ไม่นานพลันเกิดเสียงเอะอะทีมงานถ่ายทำเลยเข้าไปดู ดันเจอฉากชกต่อยเข้าเต็มตา ทั้งพยายามห้ามแล้วแต่ไร้ผล เตชินีจึงวิ่งไปตามพนักงานรักษาความปลอดภัยและเลยมาตามธีร์วราไปช่วยด้วย
กว่าธีร์วราจะถึงจุดหมายพวกยามก็แยกสองฝ่ายออกห่างเรียบร้อย ทว่าหนุ่มเลือดร้อนทั้งคู่ยังพยายามขืนตัวจะซัดกันอีกรอบ ธีร์วราโกรธจนไฟลุก ตะโกนลั่น
“หยุดนะ! ทำบ้าอะไรกัน!”
ธีทัตตวัดหน้ามา ตาแดงฉาน “พี่แก้ว! ที่ไอ้มาร์คพูดมันจริงไหม เรื่องสัญญาลับที่พี่ทำกับมันน่ะ!”
ธีร์วราใจหายวูบ รีบพุ่งไปหาน้องชาย กระซิบลอดไรฟัน “เพื่อลายหงส์ อย่าหลุดอะไรมากกว่านี้เชียวนะ!”
ชายหนุ่มชะงัก เห็นพวกทีมงานถ่ายโฆษณาที่แย่งกันชะเง้อมองทั้งทางประตูหน้าต่างของอาคารแล้วเพิ่งรู้สึกตัว เขายอมหยุดคำทว่ายังกำหมัดแน่น ธีร์วราจึงดึงแขนน้องชายเลี่ยงมาอีกทาง จ้องรอยเลือดบนริมฝีปากเขาพลางขมวดคิ้ว
“เจ็บมากไหม”
“ไม่ต้องห่วงผมหรอก แต่ไอ้มาร์คนั่นมันดูถูกของขวัญแล้วยังยกเรื่องสัญญาลับมาข่มขู่ ผมเพิ่งรู้เรื่องสัญญาลับ นี่พี่ทำกับมันจริงๆ เหรอ!”
หล่อนพยายามปกปิดความลับแทบตาย ทุกอย่างกลับสูญสลายด้วยคำพูดเพียงไม่กี่ประโยค ธีร์วราอ้ำอึ้งชั่ววินาทีก็กลับเป็นปกติอย่างรวดเร็ว รีบยกมือปรามน้องชาย “ขอพี่เคลียร์ปัญหาก่อน จากนั้นเราอยากถามอยากว่าอะไรพี่จะตอบและฟังทุกอย่าง โอเคนะ”
พอธีทัตสงบลงประธานบอร์ดลายหงส์ค่อยสะกิดเตชินีผู้ยืนหน้าซีดหลังทราบว่าธีทัตรู้เรื่องหมดแล้ว เลขานุการสาวจึงได้สติ รีบเดินไปคุยกับทีมงานถ่ายโฆษณาที่ปักหลักรอชมเรื่องตื่นเต้น บังเอิญผู้กำกับสั่งเลิกกองแล้วจึงเหลือคนไม่เท่าไร ส่วนธีร์วราก้าวไปหามาร์คผู้ยังโดนยามคุมตัวอยู่
“เฮ้ย! สั่งพวกนี้ปล่อยฉันซะที”
ธีร์วราเมินใส่ด้วยมัวแต่สนใจห้องภายในอาคารซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก พอเปิดประตูจึงพบว่าเป็นห้องเก็บของ มีกล่องกระดาษวางตั้งสูงชิดกำแพงสามด้าน ค่อนข้างอับอ้าวเพราะไร้หน้าต่างและเครื่องปรับอากาศ แต่เวลานี้คงเลือกมากไม่ได้ จึงสั่งพนักงานรักษาความปลอดภัย
“เอามาร์คเข้าห้องนี้ด้วย ฉันจะคุยกับเขา”
ดาราหนุ่มตาเหลือก “บ้าเรอะ ฉันไม่อยู่แล้ว ปล่อยซะทีสิ!”
หญิงสาวเลิกคิ้วน้อยๆ “ก็แค่คุยกับฉันเท่านั้น อย่าบอกนะว่าคุณกลัว”
มาร์คชะงัก จ้องหน้าหล่อนแค้นๆ ธีร์วราไหวไหล่ ทำมือบอกให้พนักงานรักษาความปลอดภัยปล่อยเชลย แต่ยามยังคอยจนแน่ใจว่าดาราหนุ่มหยุดขัดขืนแล้วถึงยอมทำตามสั่ง มาร์คทำท่าปัดบริเวณที่ยามเคยจับอย่างรังเกียจ เชิดหน้าเดินเข้าห้องด้วยตัวเอง พนักงานรักษาความปลอดภัยจะตามไปด้วยแต่ธีร์วราร้องสั่งว่า
“รอข้างนอกนี่แหละ”
“ผมไม่อยากปล่อยเขาไว้กับคุณแก้วลำพังนะครับ”
ธีร์วราชี้ไปทางเตชินีผู้เดินกลับมาพอดี “ตู่จะอยู่กับฉันด้วย ถ้ามีอะไรจะรีบเรียกไม่ต้องห่วงหรอก”
พนักงานรักษาความปลอดภัยจึงยอมถอยมายืนนอกประตู ด้านเตชินีก็รายงานเจ้านายเสียงเบา “เคลียร์กับทีมงานเสร็จแล้วค่ะ สั่งผู้จัดการรีบพาของขวัญกลับบ้าน และกำชับทุกคนอย่าปล่อยข่าวเสียหาย โชคดีไม่มีคนงานอื่นเห็นเหตุการณ์อีก”
ประธานบอร์ดลายหงส์ไว้ใจว่าระดับเตชินีต้องจัดการทุกอย่างเรียบร้อย ระหว่างนั้นเลขานุการสาวยังเหลือบมองธีทัตอย่างกังวล หล่อนจึงว่า “ตู่เป็นเพื่อนฉันตอนคุยกับมาร์คก่อนเถอะ ส่วนกายไว้แก้ไขทีหลัง”
สองสาวก้าวเข้าห้องพลางปิดประตู ดาราหนุ่มยืนเท้าเอวคอยอยู่แล้วทว่าธีร์วรายังคงเฉย เตชินีจึงเป็นฝ่ายเปิดฉาก
“คุณมาร์คบอกเรื่องสัญญาลับกับคุณกายทำไม เราคุยกันแล้วว่านอกจากคุณแก้ว ฉัน ตัวคุณและทนาย ห้ามแพร่งพรายกับใครอีก”
“ก็เขาดันยั่วโมโหก่อนเลยหลุดปาก หนอย...มาบังคับผมไม่ให้ยุ่งกับของขวัญ พอรู้เรื่องสัญญาหน้าซีดเป็นไก่ต้ม สมน้ำหน้า!”
“คุณกายเขาโกรธที่คุณทำร้ายของขวัญ ทางเราเองก็ไม่ชอบพฤติกรรมคุณเหมือนกัน ผู้ชายที่ไหนรังแกผู้หญิง”
ดาราหนุ่มหน้าเสียที่มีคนล่วงรู้ความลับ แต่แล้วก็ตะโกนลั่น “มันเรื่องของผมกับแฟน คนนอกไม่มีสิทธิ์ยุ่ง”
“งั้นถ้าเป็นเรื่องสัญญาทางเราคงมีสิทธิ์เต็มที่ใช่ไหม ที่คุณเผลอบอกคุณกายไปมันผิดข้อตกลง เราจะเรียกค่าเสียหาย!”
“แต่สัญญาลับนั่นผมเซ็นไว้กับลายหงส์ไม่ใช่เรอะ คุณกายก็ถือเป็นหนึ่งในผู้บริหารลายหงส์ย่อมเป็นคู่สัญญาโดยตรง ผมบอกความลับเขาจะผิดข้อตกลงได้ยังไง”
เตชินีชักอ้ำอึ้ง มาร์คฉลาดกว่าที่คิด รู้จักเล่นแง่กฎหมายแบบที่หล่อนไม่ทันนึกมาก่อน ผู้ชายพรรค์นี้ หลอกลวงผู้หญิงมานับไม่ถ้วน ทั้งกล้าทำร้ายร่างกายของขวัญแล้วยังไม่สำนึก พอจะเอาเรื่องก็ดันศอกกลับหน้าตาเฉย นี่หล่อนไม่อาจแก้เผ็ดเขาได้เลยหรือ!
ดาราหนุ่มผู้เหมาะจะสวมบทตัวร้ายทุกประการ พอเห็นอีกฝ่ายไม่โต้ตอบจึงยิ่งลำพอง “ดูเหมือนพวกคุณจะปิดบังคุณกายเรื่องสัญญาลับไว้สินะ แทนที่จะมัวยุ่งกับผมรีบไปเคลียร์ทางนั้นดีกว่ามั้ง”
พูดจบก็เดินลอยชายผ่านสองสาวไป จังหวะนั้นธีร์วราผู้นิ่งเงียบมาตลอดค่อยเอ่ยเสียงเรียบ
“เรื่องเนื้อหาของสัญญา คุณมาร์คคงเข้าใจผิดแล้ว”
มือซึ่งเอื้อมจับลูกบิดชะงัก ดาราหนุ่มตวัดมองประธานบอร์ดลายหงส์ “ถึงขนาดนี้แล้ว ยังอยากแสดงความปัญญาอ่อนอะไรอีกเฮอะ”
ธีร์วราใช้เพียงสายตาบ่งชัดว่าเขาต่างหากที่ปัญญาอ่อน ทว่าริมฝีปากยังประดับรอยยิ้มเยียบเย็น
“คุณกำลังเข้าใจผิดจริงๆ เพราะตอนทำสัญญาลับนั่นฉันยังไม่กลับมามีอำนาจในฐานะตัวแทนบริษัท จึงเซ็นสัญญาในนามส่วนตัว พูดง่ายๆ คู่สัญญาของคุณมาร์คคือฉันคนเดียว...ไม่ใช่ลายหงส์ เมื่อคุณบอกความลับกับกายเลยถือว่าผิดข้อตกลง” หล่อนสบตาอีกฝ่ายที่กำลังเหงื่อแตกพลั่ก “ค่าปรับที่ผิดสัญญาคือสามเท่าของค่าจ้างนี่คะ คุณจ่ายไหว?”
อย่าว่าแต่มาร์คที่ตกใจ ด้านเตชินีก็อลหม่านไม่แพ้กัน ด้วยสมัยอดีตตอนธีร์วราติดตามพ่อแม่ไปต่างประเทศ ได้ถอนชื่อตัวเองจากการเป็นผู้มีอำนาจลงนามผูกพันบริษัทเรียบร้อย และเพิ่งรับอำนาจนี้คืนหลังกลับเข้าทำงานอีกครั้ง เตชินีย่อมทราบแก่ใจทว่าดันลืมเสียสนิท!
“เป็นไปไม่ได้!” ดาราหนุ่มเสียงสั่น “ก็สัญญาลับมันทำขึ้นมาคู่กับสัญญาที่ลายหงส์จ้างผมเป็นพรีเซ็นเตอร์ จะไม่เกี่ยวกับลายหงส์ได้ไง”
“ถ้าคุณสังเกตสักนิด สัญญาว่าจ้างน่ะกายเขาเป็นคนเซ็นพร้อมประทับตราบริษัท แต่สัญญาลับฉันเซ็นเองโดยไม่มีตราประทับ ลายหงส์ก็แค่ถูกอ้างถึงในสัญญาลับ ไม่มีความเกี่ยวข้องมากกว่านั้น”
เตชินีลองทบทวนรายละเอียดในสัญญาลับ จำได้เลาๆ ว่าไม่มีการระบุชื่อลายหงส์ในฐานะคู่สัญญาจริงเสียด้วย หล่อนเองก็อยู่ตอนธีร์วราสั่งทนายร่างสัญญา แต่กลับไม่สงสัยเลยสักนิด!
มาร์คกัดฟันกรอด เพราะสัญญาทั้งสองถูกส่งให้เขาทีละฉบับ ค่าจ้างก็ได้รับเต็มเม็ดเต็มหน่วย จึงตามไม่ทันกลเม็ดง่ายๆ แบบนี้! “คุณ...ไม่สิ เธอ! เธอจงใจวางกับดักในสัญญา หลอกลวงตั้งแต่ต้น”
“ฉันไม่เคยคิดหลอกใคร ตั้งใจจ่ายคุณครบถ้วนแม้สัญญาจะหมดอายุเร็วกว่ากำหนดด้วยซ้ำ ลูกเล่นนั่นแค่ทำเผื่อสถานการณ์ฉุกเฉิน เผอิญเจอคนแบบคุณบ่อยจนติดเป็นนิสัยน่ะ”
เตชินีเพิ่งเห็นกับตาว่าเวลาคนหล่อๆ โกรธและอายพร้อมกันนั้น มันก็ไม่ค่อยน่าดูนักหรอก
“เอาสิโว้ย” มาร์คตะโกน “ฟ้องร้องซะให้ฉาวว่าลายหงส์ทำสัญญาลับอะไรไว้ รับรองกระฉ่อนทั้งเมือง!”
เลขานุการสาวหน้าซีดลงทันที ดาราหนุ่มได้โอกาสรีบรุกไล่
“ถ้าโดนฟ้องผมจะตั้งโต๊ะแถลงข่าว ให้รู้กันไปว่าซีซีมันก็แค่เรื่องหลอกลวงประชาชน ถ้าไม่อยากเจอข่าวฉาวก็จ่ายเพิ่มมาซะ แล้วเลิกยุ่งชีวิตส่วนตัวผมด้วย!”
“จะบ้ารึไง” เตชินีชักเหลืออด “นี่มันขู่กรรโชกชัดๆ และของขวัญก็ไม่ใช่ของเล่นของคุณนะ จบโฆษณาซีซีเมื่อไหร่เธอเลิกกับคุณแน่”
“คนที่จะบอกให้เลิกเมื่อไหร่คือผมต่างหาก คบกันมาขนาดนี้ผมกุมความลับเธอไว้ตั้งหลายอย่าง ยังเอาจากเธอได้อีกเยอะ คิดจะทิ้งกันง่ายๆ เรอะ ไม่มีทาง!” ชี้หน้าธีร์วรา “พวกเธอเองก็เหมือนกัน จ่ายมา!”
เตชินีทั้งโกรธทั้งขยะแขยง ได้แต่หันไปทางธีร์วราเพราะไร้ทางออก ก่อนเบิกตาโพลงเมื่อเห็นเจ้านายยังสงบนิ่งอย่างเหลือเชื่อ ธีร์วราก้มมองนิ้วของมาร์คที่ชี้มาทางตัวเอง เลิกคิ้วน้อยๆ
“ตั้งโต๊ะแถลงงั้นหรือ ตกลงนี่คุณได้อ่านสัญญาลับบ้างไหม ค่าเสียหายที่เราจะเรียกเมื่อคุณแพร่งพรายความลับน่ะคิดเป็นต่อรายนะคะ คุณบอกใครสักกี่คนฉันคูณเข้าไปเท่านั้นเลย คงเป็นเงินชนิดที่คุณเกิดใหม่สักสิบชาติก็ใช้หนี้ไม่หมด” หล่อนสบสายตาแตกตื่นของชายหนุ่ม “หรือจะเปลี่ยนไปแอบปล่อยข่าวเพื่อความสะใจ ฉันก็หาหลักฐานยืนยันกับศาลได้เหมือนกัน เพราะรู้กันแค่สองฝ่ายและทางฉันไม่มีวันปล่อยข่าวแน่ๆ น้ำหนักมันเทมาฝั่งฉันอยู่แล้ว”
คู่เล่ห์เคียงรัก ตอนที่ 19
เลขานุการสาวพุ่งเข้าฉุดแขนเจ้านายที่มัวแต่ตะลึง “รีบไปห้ามเถอะค่ะ!”
ระหว่างวิ่งตามหลังเตชินี ฝ่ายนั้นเล่าว่าพอธีร์วราปลีกตัวไปรับโทรศัพท์ มาร์คก็ชวนของขวัญนั่งพักด้วยกัน แต่ดาราสาวอิดเอื้อนจนหนุ่มลูกครึ่งเริ่มโมโห ธีทัตจึงเชิญเขาไปคุยกันตามลำพังในอาคารเล็กๆ แถวนั้น ไม่นานพลันเกิดเสียงเอะอะทีมงานถ่ายทำเลยเข้าไปดู ดันเจอฉากชกต่อยเข้าเต็มตา ทั้งพยายามห้ามแล้วแต่ไร้ผล เตชินีจึงวิ่งไปตามพนักงานรักษาความปลอดภัยและเลยมาตามธีร์วราไปช่วยด้วย
กว่าธีร์วราจะถึงจุดหมายพวกยามก็แยกสองฝ่ายออกห่างเรียบร้อย ทว่าหนุ่มเลือดร้อนทั้งคู่ยังพยายามขืนตัวจะซัดกันอีกรอบ ธีร์วราโกรธจนไฟลุก ตะโกนลั่น
“หยุดนะ! ทำบ้าอะไรกัน!”
ธีทัตตวัดหน้ามา ตาแดงฉาน “พี่แก้ว! ที่ไอ้มาร์คพูดมันจริงไหม เรื่องสัญญาลับที่พี่ทำกับมันน่ะ!”
ธีร์วราใจหายวูบ รีบพุ่งไปหาน้องชาย กระซิบลอดไรฟัน “เพื่อลายหงส์ อย่าหลุดอะไรมากกว่านี้เชียวนะ!”
ชายหนุ่มชะงัก เห็นพวกทีมงานถ่ายโฆษณาที่แย่งกันชะเง้อมองทั้งทางประตูหน้าต่างของอาคารแล้วเพิ่งรู้สึกตัว เขายอมหยุดคำทว่ายังกำหมัดแน่น ธีร์วราจึงดึงแขนน้องชายเลี่ยงมาอีกทาง จ้องรอยเลือดบนริมฝีปากเขาพลางขมวดคิ้ว
“เจ็บมากไหม”
“ไม่ต้องห่วงผมหรอก แต่ไอ้มาร์คนั่นมันดูถูกของขวัญแล้วยังยกเรื่องสัญญาลับมาข่มขู่ ผมเพิ่งรู้เรื่องสัญญาลับ นี่พี่ทำกับมันจริงๆ เหรอ!”
หล่อนพยายามปกปิดความลับแทบตาย ทุกอย่างกลับสูญสลายด้วยคำพูดเพียงไม่กี่ประโยค ธีร์วราอ้ำอึ้งชั่ววินาทีก็กลับเป็นปกติอย่างรวดเร็ว รีบยกมือปรามน้องชาย “ขอพี่เคลียร์ปัญหาก่อน จากนั้นเราอยากถามอยากว่าอะไรพี่จะตอบและฟังทุกอย่าง โอเคนะ”
พอธีทัตสงบลงประธานบอร์ดลายหงส์ค่อยสะกิดเตชินีผู้ยืนหน้าซีดหลังทราบว่าธีทัตรู้เรื่องหมดแล้ว เลขานุการสาวจึงได้สติ รีบเดินไปคุยกับทีมงานถ่ายโฆษณาที่ปักหลักรอชมเรื่องตื่นเต้น บังเอิญผู้กำกับสั่งเลิกกองแล้วจึงเหลือคนไม่เท่าไร ส่วนธีร์วราก้าวไปหามาร์คผู้ยังโดนยามคุมตัวอยู่
“เฮ้ย! สั่งพวกนี้ปล่อยฉันซะที”
ธีร์วราเมินใส่ด้วยมัวแต่สนใจห้องภายในอาคารซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก พอเปิดประตูจึงพบว่าเป็นห้องเก็บของ มีกล่องกระดาษวางตั้งสูงชิดกำแพงสามด้าน ค่อนข้างอับอ้าวเพราะไร้หน้าต่างและเครื่องปรับอากาศ แต่เวลานี้คงเลือกมากไม่ได้ จึงสั่งพนักงานรักษาความปลอดภัย
“เอามาร์คเข้าห้องนี้ด้วย ฉันจะคุยกับเขา”
ดาราหนุ่มตาเหลือก “บ้าเรอะ ฉันไม่อยู่แล้ว ปล่อยซะทีสิ!”
หญิงสาวเลิกคิ้วน้อยๆ “ก็แค่คุยกับฉันเท่านั้น อย่าบอกนะว่าคุณกลัว”
มาร์คชะงัก จ้องหน้าหล่อนแค้นๆ ธีร์วราไหวไหล่ ทำมือบอกให้พนักงานรักษาความปลอดภัยปล่อยเชลย แต่ยามยังคอยจนแน่ใจว่าดาราหนุ่มหยุดขัดขืนแล้วถึงยอมทำตามสั่ง มาร์คทำท่าปัดบริเวณที่ยามเคยจับอย่างรังเกียจ เชิดหน้าเดินเข้าห้องด้วยตัวเอง พนักงานรักษาความปลอดภัยจะตามไปด้วยแต่ธีร์วราร้องสั่งว่า
“รอข้างนอกนี่แหละ”
“ผมไม่อยากปล่อยเขาไว้กับคุณแก้วลำพังนะครับ”
ธีร์วราชี้ไปทางเตชินีผู้เดินกลับมาพอดี “ตู่จะอยู่กับฉันด้วย ถ้ามีอะไรจะรีบเรียกไม่ต้องห่วงหรอก”
พนักงานรักษาความปลอดภัยจึงยอมถอยมายืนนอกประตู ด้านเตชินีก็รายงานเจ้านายเสียงเบา “เคลียร์กับทีมงานเสร็จแล้วค่ะ สั่งผู้จัดการรีบพาของขวัญกลับบ้าน และกำชับทุกคนอย่าปล่อยข่าวเสียหาย โชคดีไม่มีคนงานอื่นเห็นเหตุการณ์อีก”
ประธานบอร์ดลายหงส์ไว้ใจว่าระดับเตชินีต้องจัดการทุกอย่างเรียบร้อย ระหว่างนั้นเลขานุการสาวยังเหลือบมองธีทัตอย่างกังวล หล่อนจึงว่า “ตู่เป็นเพื่อนฉันตอนคุยกับมาร์คก่อนเถอะ ส่วนกายไว้แก้ไขทีหลัง”
สองสาวก้าวเข้าห้องพลางปิดประตู ดาราหนุ่มยืนเท้าเอวคอยอยู่แล้วทว่าธีร์วรายังคงเฉย เตชินีจึงเป็นฝ่ายเปิดฉาก
“คุณมาร์คบอกเรื่องสัญญาลับกับคุณกายทำไม เราคุยกันแล้วว่านอกจากคุณแก้ว ฉัน ตัวคุณและทนาย ห้ามแพร่งพรายกับใครอีก”
“ก็เขาดันยั่วโมโหก่อนเลยหลุดปาก หนอย...มาบังคับผมไม่ให้ยุ่งกับของขวัญ พอรู้เรื่องสัญญาหน้าซีดเป็นไก่ต้ม สมน้ำหน้า!”
“คุณกายเขาโกรธที่คุณทำร้ายของขวัญ ทางเราเองก็ไม่ชอบพฤติกรรมคุณเหมือนกัน ผู้ชายที่ไหนรังแกผู้หญิง”
ดาราหนุ่มหน้าเสียที่มีคนล่วงรู้ความลับ แต่แล้วก็ตะโกนลั่น “มันเรื่องของผมกับแฟน คนนอกไม่มีสิทธิ์ยุ่ง”
“งั้นถ้าเป็นเรื่องสัญญาทางเราคงมีสิทธิ์เต็มที่ใช่ไหม ที่คุณเผลอบอกคุณกายไปมันผิดข้อตกลง เราจะเรียกค่าเสียหาย!”
“แต่สัญญาลับนั่นผมเซ็นไว้กับลายหงส์ไม่ใช่เรอะ คุณกายก็ถือเป็นหนึ่งในผู้บริหารลายหงส์ย่อมเป็นคู่สัญญาโดยตรง ผมบอกความลับเขาจะผิดข้อตกลงได้ยังไง”
เตชินีชักอ้ำอึ้ง มาร์คฉลาดกว่าที่คิด รู้จักเล่นแง่กฎหมายแบบที่หล่อนไม่ทันนึกมาก่อน ผู้ชายพรรค์นี้ หลอกลวงผู้หญิงมานับไม่ถ้วน ทั้งกล้าทำร้ายร่างกายของขวัญแล้วยังไม่สำนึก พอจะเอาเรื่องก็ดันศอกกลับหน้าตาเฉย นี่หล่อนไม่อาจแก้เผ็ดเขาได้เลยหรือ!
ดาราหนุ่มผู้เหมาะจะสวมบทตัวร้ายทุกประการ พอเห็นอีกฝ่ายไม่โต้ตอบจึงยิ่งลำพอง “ดูเหมือนพวกคุณจะปิดบังคุณกายเรื่องสัญญาลับไว้สินะ แทนที่จะมัวยุ่งกับผมรีบไปเคลียร์ทางนั้นดีกว่ามั้ง”
พูดจบก็เดินลอยชายผ่านสองสาวไป จังหวะนั้นธีร์วราผู้นิ่งเงียบมาตลอดค่อยเอ่ยเสียงเรียบ
“เรื่องเนื้อหาของสัญญา คุณมาร์คคงเข้าใจผิดแล้ว”
มือซึ่งเอื้อมจับลูกบิดชะงัก ดาราหนุ่มตวัดมองประธานบอร์ดลายหงส์ “ถึงขนาดนี้แล้ว ยังอยากแสดงความปัญญาอ่อนอะไรอีกเฮอะ”
ธีร์วราใช้เพียงสายตาบ่งชัดว่าเขาต่างหากที่ปัญญาอ่อน ทว่าริมฝีปากยังประดับรอยยิ้มเยียบเย็น
“คุณกำลังเข้าใจผิดจริงๆ เพราะตอนทำสัญญาลับนั่นฉันยังไม่กลับมามีอำนาจในฐานะตัวแทนบริษัท จึงเซ็นสัญญาในนามส่วนตัว พูดง่ายๆ คู่สัญญาของคุณมาร์คคือฉันคนเดียว...ไม่ใช่ลายหงส์ เมื่อคุณบอกความลับกับกายเลยถือว่าผิดข้อตกลง” หล่อนสบตาอีกฝ่ายที่กำลังเหงื่อแตกพลั่ก “ค่าปรับที่ผิดสัญญาคือสามเท่าของค่าจ้างนี่คะ คุณจ่ายไหว?”
อย่าว่าแต่มาร์คที่ตกใจ ด้านเตชินีก็อลหม่านไม่แพ้กัน ด้วยสมัยอดีตตอนธีร์วราติดตามพ่อแม่ไปต่างประเทศ ได้ถอนชื่อตัวเองจากการเป็นผู้มีอำนาจลงนามผูกพันบริษัทเรียบร้อย และเพิ่งรับอำนาจนี้คืนหลังกลับเข้าทำงานอีกครั้ง เตชินีย่อมทราบแก่ใจทว่าดันลืมเสียสนิท!
“เป็นไปไม่ได้!” ดาราหนุ่มเสียงสั่น “ก็สัญญาลับมันทำขึ้นมาคู่กับสัญญาที่ลายหงส์จ้างผมเป็นพรีเซ็นเตอร์ จะไม่เกี่ยวกับลายหงส์ได้ไง”
“ถ้าคุณสังเกตสักนิด สัญญาว่าจ้างน่ะกายเขาเป็นคนเซ็นพร้อมประทับตราบริษัท แต่สัญญาลับฉันเซ็นเองโดยไม่มีตราประทับ ลายหงส์ก็แค่ถูกอ้างถึงในสัญญาลับ ไม่มีความเกี่ยวข้องมากกว่านั้น”
เตชินีลองทบทวนรายละเอียดในสัญญาลับ จำได้เลาๆ ว่าไม่มีการระบุชื่อลายหงส์ในฐานะคู่สัญญาจริงเสียด้วย หล่อนเองก็อยู่ตอนธีร์วราสั่งทนายร่างสัญญา แต่กลับไม่สงสัยเลยสักนิด!
มาร์คกัดฟันกรอด เพราะสัญญาทั้งสองถูกส่งให้เขาทีละฉบับ ค่าจ้างก็ได้รับเต็มเม็ดเต็มหน่วย จึงตามไม่ทันกลเม็ดง่ายๆ แบบนี้! “คุณ...ไม่สิ เธอ! เธอจงใจวางกับดักในสัญญา หลอกลวงตั้งแต่ต้น”
“ฉันไม่เคยคิดหลอกใคร ตั้งใจจ่ายคุณครบถ้วนแม้สัญญาจะหมดอายุเร็วกว่ากำหนดด้วยซ้ำ ลูกเล่นนั่นแค่ทำเผื่อสถานการณ์ฉุกเฉิน เผอิญเจอคนแบบคุณบ่อยจนติดเป็นนิสัยน่ะ”
เตชินีเพิ่งเห็นกับตาว่าเวลาคนหล่อๆ โกรธและอายพร้อมกันนั้น มันก็ไม่ค่อยน่าดูนักหรอก
“เอาสิโว้ย” มาร์คตะโกน “ฟ้องร้องซะให้ฉาวว่าลายหงส์ทำสัญญาลับอะไรไว้ รับรองกระฉ่อนทั้งเมือง!”
เลขานุการสาวหน้าซีดลงทันที ดาราหนุ่มได้โอกาสรีบรุกไล่
“ถ้าโดนฟ้องผมจะตั้งโต๊ะแถลงข่าว ให้รู้กันไปว่าซีซีมันก็แค่เรื่องหลอกลวงประชาชน ถ้าไม่อยากเจอข่าวฉาวก็จ่ายเพิ่มมาซะ แล้วเลิกยุ่งชีวิตส่วนตัวผมด้วย!”
“จะบ้ารึไง” เตชินีชักเหลืออด “นี่มันขู่กรรโชกชัดๆ และของขวัญก็ไม่ใช่ของเล่นของคุณนะ จบโฆษณาซีซีเมื่อไหร่เธอเลิกกับคุณแน่”
“คนที่จะบอกให้เลิกเมื่อไหร่คือผมต่างหาก คบกันมาขนาดนี้ผมกุมความลับเธอไว้ตั้งหลายอย่าง ยังเอาจากเธอได้อีกเยอะ คิดจะทิ้งกันง่ายๆ เรอะ ไม่มีทาง!” ชี้หน้าธีร์วรา “พวกเธอเองก็เหมือนกัน จ่ายมา!”
เตชินีทั้งโกรธทั้งขยะแขยง ได้แต่หันไปทางธีร์วราเพราะไร้ทางออก ก่อนเบิกตาโพลงเมื่อเห็นเจ้านายยังสงบนิ่งอย่างเหลือเชื่อ ธีร์วราก้มมองนิ้วของมาร์คที่ชี้มาทางตัวเอง เลิกคิ้วน้อยๆ
“ตั้งโต๊ะแถลงงั้นหรือ ตกลงนี่คุณได้อ่านสัญญาลับบ้างไหม ค่าเสียหายที่เราจะเรียกเมื่อคุณแพร่งพรายความลับน่ะคิดเป็นต่อรายนะคะ คุณบอกใครสักกี่คนฉันคูณเข้าไปเท่านั้นเลย คงเป็นเงินชนิดที่คุณเกิดใหม่สักสิบชาติก็ใช้หนี้ไม่หมด” หล่อนสบสายตาแตกตื่นของชายหนุ่ม “หรือจะเปลี่ยนไปแอบปล่อยข่าวเพื่อความสะใจ ฉันก็หาหลักฐานยืนยันกับศาลได้เหมือนกัน เพราะรู้กันแค่สองฝ่ายและทางฉันไม่มีวันปล่อยข่าวแน่ๆ น้ำหนักมันเทมาฝั่งฉันอยู่แล้ว”