คือเป็นคนที่เวลาใครมาคุยกับเราแล้ว ถือว่าเข้ามาในชีวิตเราแล้ว คือคุณต้องคุยกับเราคนเดียวน้ะ ถ้ารู้ว่าคุยหลายคน ก็จะเลิกคุยทันที แต่เราก็คุยหลายคนเหมือนกัน
คือยังไงอ้ะแบบ เราคุยได้แต่คุณห้ามคุยกับใครเลย คือแบบที่ไม่คุยกับคนที่คุยหลายคนเพราะ คือคุยกันทุกวันอ้ะ ถ้าวันหนึ่งเราชอบเขาขึ้นมาจริงๆ แล้วเขาไปคบกับอีกคนที่เขาคุยอยู่ เราก็เสียใจอ้ะดิ เลยเลือกที่จะเลิกคุยตั้งแต่เเรกที่รู้ว่าเขาไม่ได้คุยกับเราคนเดียว
เราทำแบบนี้ถือว่าเห็นแก่ตัวมากเลยใช่มั้ย
เรียกว่าเห็นแก่ตัวมั้ย
คือยังไงอ้ะแบบ เราคุยได้แต่คุณห้ามคุยกับใครเลย คือแบบที่ไม่คุยกับคนที่คุยหลายคนเพราะ คือคุยกันทุกวันอ้ะ ถ้าวันหนึ่งเราชอบเขาขึ้นมาจริงๆ แล้วเขาไปคบกับอีกคนที่เขาคุยอยู่ เราก็เสียใจอ้ะดิ เลยเลือกที่จะเลิกคุยตั้งแต่เเรกที่รู้ว่าเขาไม่ได้คุยกับเราคนเดียว
เราทำแบบนี้ถือว่าเห็นแก่ตัวมากเลยใช่มั้ย