เช้านี้ เห็นคุณลินคอล์นตั้งทู้ชี้แจงเรื่องไวรัสหลังไมค์
ก็ย้อนติดตามอ่านเรื่องราวดูความเป็นมา ก็เห็นว่า มีการกล่วหากันง่ายเกินไป
ด้านหนึ่งกล่าวหาว่าสู้ด้วยเหตุผลไม่ได้ก็ใช้วิธีปล่อยไวรัส
ด้านหนึ่งก็กล่าวหาว่าสร้างเรื่องขึ้นเเพื่อโยนผิดให้คนอื่น
คือ ระแวงได้ครับ คิดได้ครับ ว่าใครทำอะไร มีแผนการยังไง จะใช่คนนั้น พวกนั้นพวกนี้
แต่ก็แค่นั้นครับ ตราบใดที่ยังไม่มีหลักฐาน ก็อย่าไปกล่าวหาใคร
ทีนี้ พอเกิดการกล่าวหา บางครั้งคนชี้แจงก็ชี้แจงไม่เคลียร์ อาจเพราะชี้แจงไม่เป็น ชี้แจงไม่เก่ง
ก็กลายเป็นว่า นั่นไง โดนจับได้ก็ไปไม่เป็นขึ้นมาดื้อๆ ทั้งที่ไม่มีหลักฐานอะไรเลย
ต่อให้สงสัยใคร ต่อให้มีการเล่นพิเรนกันจริง ๆ ก็อย่าไปชี้นิ้วกล่าวหาว่าใครเลยครับ
หากยังไม่มีหลักฐาน
เงียบไว้ เฉยไว้ ควานหาหลักฐาน เก็บข้อมูล จนกว่าได้หลักฐาน มีหลักฐาน
นั่นแหละค่อยจัดการ
ระหว่างที่เงียบ เฉย จะทำให้คนทำพิเรนได้ใจ หรือยิ่งทำการพิเรนมากขึ้น (หากมีคนทำพิเรนจริง)
ก็เข้าหลัก อาชญากรที่ก่ออาชญากรรม ต่อให้วางแผนเนียนอย่างไร ก็ต้องทิ้งร่องรอย
ก็จะได้เห็นร่องรอยแล้วตามจัดการได้อย่างมีหลักฐาน ถูกตัว
การกล่าวหาลอย ๆ จะทำให้เรื่องเสีย และเกิดความขัดแย้งที่ไม่น่าเกิดครับ
คนกล่าวหาเอง ก็จะเสียความน่าเชื่อถือ ต่อไป แม้มีหลักฐาน แต่เมื่อออกมาชี้เป้า ก็ไม่มีใครเชื่อ
เรื่องไวรัสนี่ ผมโดนบ่อยครับ บ่อยมาก
ไม่ใช่โดนทางหลังไมค์หรอกนะครับ แต่โดนจากเว็บอะไรก็ไม่รู้ ที่อยู่ดี ๆ ก็โผล่ขึ้นมา
คือผมชอบเล่นเน็ตแบบอ่านนั่นดูนี่ไปเรื่อย ๆ ด้วยความอยากรู้อยากเห็น อ่านดะไปทุกเรื่อง
พอมีเว็บอะไรแทรกโผล่ขึ้นมา ก็คลิกปั๊บ เสร็จเลย บ่อยมาก แม้ทุกวันนี้จะฉลาดขึ้น รู้ทันขึ้น ระวังขึ้น แต่ก็ยังเผลอบ้าง
มีครั้ง นั่งในร้านข้าวต้มเมืองเชียงราย มีไวไฟบริการ ผมก็หอบโน้ตบุคไปนั่งเล่นด้วย
เพราะนั่งกินข้าวกินเหล้าคนเดียว ก็สองสามชั่วโมง เลยเล่นเน็ตไปด้วยเพลิน ๆ
คลิกนั่นคลิกนี่ไปเพลิน ๆ เจอเว็บ xxx เข้าให้ มาไงไม่รู้ ทั้งภาพทั้งเสียงลั่นร้าย เล่นเอาสะดุ้ง
คลิกปิด มันไม่ยอมปิดซะอีก คือแทนที่มันจะปิดมันดันขึ้นอะไรมาอีกไม่รู้ให้ต้องไปคลิกเลือกซะก่อน ว่าจะออกจากหน้าเว็บไหม
ความลนลาน ก็ยิ่งทำให้เซ่ออยู่แป๊บ แป๊บน่ะ แค่ห้าวิสิบวิ ก็ทำให้คนทั้งร้านหันมามองดูหน้าหล่อ ๆ ผมกันหมด อายหล่อสุด ๆ
แต่เกือบร้อยทั้งร้อย ผมจะเจอไวรัสครับ คือคลิกปั๊บ ได้เรื่องเลย
ต้องหอบไปร้าน เสียสามร้อยสแกนไวรัส ลงวินโดว์ใหม่ เป็นบทเรียนที่จำมาถึงทุกวันนี้ว่า อย่าคลิกอะไรที่ไม่รู้ที่มา
แล้วกรณีหลังไมค์ผมเคยเจอไหม เคยครับ นานมาแล้ว เคยเจอครั้งหนึ่ง
แต่ผมไม่คลิก ผมลบหลังไมค์ทันที และไม่สงสัยว่าใครส่งมา เพราะสมาชิกพันทิปมีเป็นล้าน พิเรนชนย่อมมี
อย่ากล่าวหาใครลอย ๆ เลยครับ สงสัยแค่ไหน ระแวงยังไง หากไม่มีหลักฐานก็อย่ากล่าวหา
สร้างความขัดแย้งเกลียดชังเปล่า ๆ ลุกลามบานปลายขยายวงเปล่า ๆ ในสภาวการณ์แบ่งขั้วแบ่งข้างทางการเมืองแบบนี้
และเข้าทางคนก่อเหตุเปล่า ๆ (หากมีคนเจตนาก่อเหตุอย่างที่ระแวงกัน)
อ่อ อย่ามาย้อนผมนะ ว่า แล้วจอมมาม่าอย่างผมมีหลักฐานหรือเปล่า
เด๋วจะหาว่าหล่อมะเตือลลล...
(ทู้แส่) ไวรัสหลังไมค์ การกล่าวหา การชี้แจง ความหวาดระแวง ........................... โดย ผู้ชำนาญการด้านมาม่า
ก็ย้อนติดตามอ่านเรื่องราวดูความเป็นมา ก็เห็นว่า มีการกล่วหากันง่ายเกินไป
ด้านหนึ่งกล่าวหาว่าสู้ด้วยเหตุผลไม่ได้ก็ใช้วิธีปล่อยไวรัส
ด้านหนึ่งก็กล่าวหาว่าสร้างเรื่องขึ้นเเพื่อโยนผิดให้คนอื่น
คือ ระแวงได้ครับ คิดได้ครับ ว่าใครทำอะไร มีแผนการยังไง จะใช่คนนั้น พวกนั้นพวกนี้
แต่ก็แค่นั้นครับ ตราบใดที่ยังไม่มีหลักฐาน ก็อย่าไปกล่าวหาใคร
ทีนี้ พอเกิดการกล่าวหา บางครั้งคนชี้แจงก็ชี้แจงไม่เคลียร์ อาจเพราะชี้แจงไม่เป็น ชี้แจงไม่เก่ง
ก็กลายเป็นว่า นั่นไง โดนจับได้ก็ไปไม่เป็นขึ้นมาดื้อๆ ทั้งที่ไม่มีหลักฐานอะไรเลย
ต่อให้สงสัยใคร ต่อให้มีการเล่นพิเรนกันจริง ๆ ก็อย่าไปชี้นิ้วกล่าวหาว่าใครเลยครับ
หากยังไม่มีหลักฐาน
เงียบไว้ เฉยไว้ ควานหาหลักฐาน เก็บข้อมูล จนกว่าได้หลักฐาน มีหลักฐาน
นั่นแหละค่อยจัดการ
ระหว่างที่เงียบ เฉย จะทำให้คนทำพิเรนได้ใจ หรือยิ่งทำการพิเรนมากขึ้น (หากมีคนทำพิเรนจริง)
ก็เข้าหลัก อาชญากรที่ก่ออาชญากรรม ต่อให้วางแผนเนียนอย่างไร ก็ต้องทิ้งร่องรอย
ก็จะได้เห็นร่องรอยแล้วตามจัดการได้อย่างมีหลักฐาน ถูกตัว
การกล่าวหาลอย ๆ จะทำให้เรื่องเสีย และเกิดความขัดแย้งที่ไม่น่าเกิดครับ
คนกล่าวหาเอง ก็จะเสียความน่าเชื่อถือ ต่อไป แม้มีหลักฐาน แต่เมื่อออกมาชี้เป้า ก็ไม่มีใครเชื่อ
เรื่องไวรัสนี่ ผมโดนบ่อยครับ บ่อยมาก
ไม่ใช่โดนทางหลังไมค์หรอกนะครับ แต่โดนจากเว็บอะไรก็ไม่รู้ ที่อยู่ดี ๆ ก็โผล่ขึ้นมา
คือผมชอบเล่นเน็ตแบบอ่านนั่นดูนี่ไปเรื่อย ๆ ด้วยความอยากรู้อยากเห็น อ่านดะไปทุกเรื่อง
พอมีเว็บอะไรแทรกโผล่ขึ้นมา ก็คลิกปั๊บ เสร็จเลย บ่อยมาก แม้ทุกวันนี้จะฉลาดขึ้น รู้ทันขึ้น ระวังขึ้น แต่ก็ยังเผลอบ้าง
มีครั้ง นั่งในร้านข้าวต้มเมืองเชียงราย มีไวไฟบริการ ผมก็หอบโน้ตบุคไปนั่งเล่นด้วย
เพราะนั่งกินข้าวกินเหล้าคนเดียว ก็สองสามชั่วโมง เลยเล่นเน็ตไปด้วยเพลิน ๆ
คลิกนั่นคลิกนี่ไปเพลิน ๆ เจอเว็บ xxx เข้าให้ มาไงไม่รู้ ทั้งภาพทั้งเสียงลั่นร้าย เล่นเอาสะดุ้ง
คลิกปิด มันไม่ยอมปิดซะอีก คือแทนที่มันจะปิดมันดันขึ้นอะไรมาอีกไม่รู้ให้ต้องไปคลิกเลือกซะก่อน ว่าจะออกจากหน้าเว็บไหม
ความลนลาน ก็ยิ่งทำให้เซ่ออยู่แป๊บ แป๊บน่ะ แค่ห้าวิสิบวิ ก็ทำให้คนทั้งร้านหันมามองดูหน้าหล่อ ๆ ผมกันหมด อายหล่อสุด ๆ
แต่เกือบร้อยทั้งร้อย ผมจะเจอไวรัสครับ คือคลิกปั๊บ ได้เรื่องเลย
ต้องหอบไปร้าน เสียสามร้อยสแกนไวรัส ลงวินโดว์ใหม่ เป็นบทเรียนที่จำมาถึงทุกวันนี้ว่า อย่าคลิกอะไรที่ไม่รู้ที่มา
แล้วกรณีหลังไมค์ผมเคยเจอไหม เคยครับ นานมาแล้ว เคยเจอครั้งหนึ่ง
แต่ผมไม่คลิก ผมลบหลังไมค์ทันที และไม่สงสัยว่าใครส่งมา เพราะสมาชิกพันทิปมีเป็นล้าน พิเรนชนย่อมมี
อย่ากล่าวหาใครลอย ๆ เลยครับ สงสัยแค่ไหน ระแวงยังไง หากไม่มีหลักฐานก็อย่ากล่าวหา
สร้างความขัดแย้งเกลียดชังเปล่า ๆ ลุกลามบานปลายขยายวงเปล่า ๆ ในสภาวการณ์แบ่งขั้วแบ่งข้างทางการเมืองแบบนี้
และเข้าทางคนก่อเหตุเปล่า ๆ (หากมีคนเจตนาก่อเหตุอย่างที่ระแวงกัน)
อ่อ อย่ามาย้อนผมนะ ว่า แล้วจอมมาม่าอย่างผมมีหลักฐานหรือเปล่า
เด๋วจะหาว่าหล่อมะเตือลลล...