มีวิธีหาเพื่อนที่เข้าใจเราบ้างมั้ย?

ยิ่งโตยิ่งรู้สึกว่าเพื่อนไม่โอเคกับเราเลยช่วงมหาลัยเป็นอะไรที่เหนื่อยใจกับเรื่องเพื่อนมาก เราเองก็ทำทุกอย่างจนเหมือนคนใช้เป็นห่วงเพื่อนมากเกินไป จิตตกมากช่วงก่อนมีปันหาที่บ้านเราก็เครียดปรึกษาเพื่อนก็ไม่ได้กลัวมันจะว่าว่าเรื่องไร้สาระเลยไม่ได้พูดหรือตอบเพื่อนว่าเป็นอะไร(เพื่อนทักมาถามบ้าง)เพื่อนก็ไม่พอใจที่เราไม่ตอบอาการตอนนั้นมันอยากคุยกับใครไม่เอาคิดถึงเรื่องเเย่ๆเลยไม่ตอบนานมากพอกลับไปเรียนเพื่อนก็ไม่เหมือนเดิมหรือเราคิดไปเองไม่รู้เราเลยโพสระบายไปแล้วลบเพื่อน เพื่อนไปทั้งหมดลบทุกอย่างเหมือนโดนเพื่อนใส่เหมือนโดนหลอกให้เป็นคนใช้ หลังจากนั้นเพื่อนก็โพสด่าเราละก็ทักมาด่าบ้างก็บอกว่าให้ไปหาหมอบ้างนะให้ไปเช็คสมองบ้างเราเครียดมากละก็ช่วงหลังๆเรามีอาการเดี๊ยวดีเดี๊ยวร้ายกับเพื่อนเพราะรู้สึกนอยหลายๆเรื่องจนเพื่อนทนไม่ไหวมารุมด่าเรา เครียดมากทำไรไม่ถูกเลยไปปรึกษาเพื่อนอีกคนมันบอกให้ไปคุยกันดีๆ ทั้งเจ็บทั้งเสียความรู้สึกเลยแต่เป็นคนก่อเรื่องเองเพราเราไปโพสก่อน(โพสประมานว่าอึดอัด น้อยใจว่าทั้งๆที่เป็นคนรวมกลุ่มละหาเพื่อนให้จนทุกคนมีเพื่อนแล้วสุดท้ายเราก็โดนเขี่ยนออก)คงต้องพยายามยอมรับสิ่งที่เกิด เครียไปเครียมาเพื่อนบอกว่าเราป่วยควรจะปรับตัวเองให้ควบคุมอารมตัวเองให้ได้ไม่ใช่เดี๊ยวดีเดี๊ยวร้าย สุดท้ายเราก็ผิดอยู่ดีต้องขอโทษเพื่อนต้องไปง้อ เครียดมากสมองปั่นไปหมดไม่อยากไปเรียนไม่อยากเจอเพื่อนไม่อยากมีเพื่อนอีกเลย ควรทำไงดีเราป่วยขนาดนั้นเลยหรอ
มีวิธีหาเพื่อนที่เข้าใจเราบ้างมั้ย? ตั้งแต่โตมาคงมีเพื่อนแค่คนเดียวที่พึ่งพาได้หรือเข้าใจเรา
**(เวลาเป็นอะไรจะไม่ชอบบอกใครชอบเก็บไว้คนเดียวจนทนไม่ไหวต้องระเบิดออกมาทีเดียวหรือบางครั้งต้องโพสระบายความรู้สึกออกไปตลอดบอกใครก็ไม่ได้มีแต่คนไม่เข้าใจเราเองไม่อยากเปิดใจมีเพื่อนเลยเพราะเจอเเต่คนที่ใส่หน้ากากเข้าหากัน)